dinsdag, oktober 29, 2019

Melia Dunas The Level, Sal

In september zijn we weer eens naar Kaapverdië geweest. deze keer naar het eiland Sal. We hadden The Level geboekt in het Melia Dunas Hotel, zodat we toch een adul only vakantie hadden. Normaal kiezen we altijd voor Boa Vista, dus het was afwachten. Gelukkig viel het zeker niet tegen. Sal is niet heel erg anders dan Boa Vista, maar The Level is zeker een aanrader.

Bij aankomst zouden we een eigen receptie hebben, maar bij navraag moesten we toch gewoon aanschuiven in de hal. Echter na ongeveer een half uur kwam er een bel boy op ons af om ons te redden. Die bracht ons met een golfkarretje inderdaad naar een eigen receptie. Dat was een oase van rust. En zo konden we met nat handdoekje en cocktail in de hand, direct inchecken. Bij de receptie bevindt zich ook de privé lounge voor Level gasten. Hier zijn door de dag heen diverse hapjes en drankjes te krijgen.

De Level kamers liggen in het hoofdgebouw en zijn prachtig.  Het is een beetje vreemd dat alle Level-faciliteiten ver uit elkaar. liggen.  Dit maakt dat je toch bij een bar in de buurt zit waar iedereen dronken van zijn stoel valt en in het weekend de locals met elkaar op de vuist gaan. Op zich hoef je daar helemaal niet te komen, alleen weet je dat bij aankomst nog niet. Andersom wekken de Level-faciliteiten bij niet-Level gasten een enorme haat op. Doordat ze aan je bandje kunnen zien dat je daar zit, beginnen mensen plotseling verhalen te vertellen dat ze "lekker toch" in het Level-zwembad zijn geweest en zo. En inderdaad is de bewaking daar zo slecht, dat we zelfs zagen dat mensen die van het strand kwamen, hun voeten in het Level-zwembad afspoelden, onder het toeziend oog van de bewaker.

Verder was het grandioos. De a-la-carte restaurants, de bediening bij het zwembad, het ontbijt (vooral het Japans ontbijt), het vriendelijke personeel, het prachtige strand, de mooie tuin en ga zo maar door. Melia Dunas The Level is zeker een aanrader.





















donderdag, oktober 03, 2019

Van Hanh Pagode en Sangha Almere


Iedere keer als ik naar de tandarts ging (nu heb ik een andere), kwam ik voorbij de prachtige en voor mij mysterieuze Van Hanh Pagode, die Almere Buiten sinds 2015 opfleurt. Ik was altijd van plan om er eens een kijkje te gaan nemen, maar dat kwam er nooit van. Het leek mij ook altijd dicht of in ieder geval niet heel uitnodigend om binnen te komen, in tegenstelling tot veel boeddhistische tempels in Azië. Onlangs zag ik een aankondiging voor een introductie mediteren van de Sangha Almere. Een mooie gelegenheid om eens een kijkje te nemen in de Van Hanh Pagode.

De parkeerplaats is aan de achterkant en daar bleek het helemaal niet zo stil en verlaten. Ook bij binnenkomst was het een drukte van belang. De echte tempel is boven. Beneden is er een keuken en zijn er diverse ruimtes waar vooral de Vietnamese gemeenschap van Almere elkaar ontmoet. Het is dan ook een Vietnamees boeddhistische tempel. Na navraag bij een vriendelijke meneer, toog ik naar boven naar de tempel. En al weet ik best veel van het boeddhisme, door alle nieuwe indrukken maakte ik de stomste beginnersfout die je kan maken: ik ging met schoenen aan de tempel in. Gelukkig zaten er al een paar vriendelijke dames van de Sangha Almere en werd ik niet gelijk de tempel uitgegooid.

Het gezelschap was gemêleerd, maar Vietnamezen zag ik niet. De Sangha Almere is meer een westerse aangelegenheid. De meditatiegroep komt dan ook bijeen om te oefenen in de traditie van Thich Nhat Hanh, een Vietnamese boeddhistische monnik, die in het westen zeer populair is. Hij heeft vele boeken geschreven en heeft een heel toegankelijke manier van mediteren ontwikkeld. De Sangha heeft als doel een bijdrage te leveren aan het ontwikkelen van aandacht, begrip en liefde, zoals door Thich Nhat Hanh doorgegeven. Deze elementen waren duidelijk aanwezig en het was dan ook een mooie avond. Het mediteren  was heel anders dan ik gewend ben, veel eenvoudiger en in de vorm van een soort versjes, maar heel leuk om eens mee te maken.

De tempel zelf is mooi, vooral het altaar met drie reusachtige beelden:
Middelste: Sakyamuni Boeddha geboren als Siddharta, grondlegger van de boeddhistische leer voor onze wereld, staat symbool voor inzicht.
Links: Ksitigarbha, is een Bodhisattva (iemand die zijn eigen Boeddhaschap uitstelt om zich ten dienste te stellen van alle levende wezens. Staat voor moed.
Rechts: de Bodhisattva Guan Yin, zij staat symbool voor mededogen.

In de zaal met Boeddhabeelden komen mensen zichzelf verbeteren. Daardoor zal de wereld elke dag iets mooier worden. En dat is een mooie gedachte.