zaterdag, januari 31, 2009

Busje komt zo.....of toch niet

Door Michael Koukos

Een busje huren en het zelf doen is goedkoper denken veel mensen. Vaak is dat ook zo tenzij het mis gaat natuurlijk. Deze chauffeur liet zich verrassen door de volgens hem te lage brug. Volgens de toegesnelde agenten voldeed de brug echter wel aan de eisen maar was het busje juist te hoog.
Toen de agenten echter zagen dat ik een foto van het spektakel maakte verloren zij alle aandacht voor de klemzittende bus en werd ik plotseling het middelpunt van alle aandacht. Waarom ik een foto maakte, wat er precies op stond...of zij het even konden zien.
Ach ja, de politie is je vriend dus ik deed daar verder niet moeilijk over en liet de dienders het plaatje even bekijken.
Maar ondertussen had de chauffeur zich alweer in de cabine gehesen om toch nog te proberen de bus los te krijgen en tot schrik van beide agenten niet achteruit maar vooruit.
Het ijselijke geluid en de alarmerende brandlucht die dit Surinaamse manoeuvre met zich meebracht waren voldoende om beide armen der wet weer bij de les te brengen.

Zo nu zat het busje echt goed vast en kon in tevreden mijn weg vervolgen.
Op terugweg zag ik dat er ondertussen een sleepwagen was gearriveerd waarvan de chauffeur, jawel...een foto stond te maken met zijn mobiele telefoon. Tsja dit zijn echt van die dingen die je moet vastleggen voor het nageslacht. Of het probleem ondertussen is opgelost weet ik niet.
Waarschijnlijk heeft men de bus tot een cabrioversie moeten ombouwen want slopen van het viaduct zal kostentechnisch geen optie zijn geweest.

donderdag, januari 29, 2009

Haïti I

Iedereen zou eens een kijkje moeten nemen in Haïti, het kan niet anders of daarna voel je jezelf enorm tevreden met alles wat je al dan niet hebt. Het land is zo arm dat er niets is, zelfs het land is kaal vanwege de enorme ontbossing.

Toen Columbus er voet aan wal zette in 1492 werd het nog bewoond door de oorspronkelijke bewoners, de Taino indianen. In de daaropvolgende decennia stierf deze bevolkingsgroep uit doordat zij op de plantages uitputtende dwangarbeid moesten verrichten en door ziekten. Het werk moest doorgaan dus werden de slaven voortaan uit Afrika gehaald. De huidige bevolking van Haïti is voor 95 % Creools, dit omdat de Franse bezetter gemengde relaties streng verbood. Na de onafhankelijkheid in 1804 kwam niet de gehoopte bevrijding. Er volgden vele dictators die het land naar de afgrond brachten. Toen uiteindelijk BabyDoc er met de staatskas vandoor ging liet hij een land achter dat nu het armste land is op het westelijk halfrond en het vijfde armste van de wereld. Je kunt wel zeggen dat het land nu daadwerkelijk in de afgrond ligt.

Ook ecologisch is het er een drama, doordat mensen (wat moesten ze anders?) de bomen gebruikt hebben en nooit iets terug geplant, is het land in grote delen totaal ontbost. Bij de grens met de Dominicaanse Republiek is dat direct zichtbaar; de boomgrens stopt bij de landsgrens en je ziet alleen nog een kale, zanderige vlakte.

Een keer per week, op vrijdag, is de grens met de Dominicaanse Republiek open, zodat mensen daar op markt van Dajabon nog wat kunnen kopen (mits ze nog een beetje geld hebben). Er persen zich dan duizenden Haïtianen over een smalle brug, heen en weer met spullen. Ondanks dat de grens door (lachende, keuvelende) blauwhelmen wordt bewaakt, worden mensen gewoon omver gereden door auto's en karren die allemaal zo snel mogelijk heen en weer de grens over willen. De markt was een grote chaos en af en toe moest je gewoon half op een kar gaan hangen om niet omver gereden te worden, echt beangstigend. Het is dan ook niet verwonderlijk dat Michael in het gedrang op een paprika stapte (alles ligt op de grond), al had de marktvrouw daar totaal geen begrip voor, het leek alsof hij een heilige koe had vermoord (wat voor de vrouw waarschijnlijk vergelijkbaar is). Waarna Michael de hele dag nog bleef denken aan het dilemma van de platgetrapte paprika.
Wordt vervolgd.

(Witch) doctor ben ik al bruin?

In Tanzania ben je je leven als albino niet zeker, ook een gestorven albino heeft geen rust omdat zijn ledematen nog opgegraven worden. Dit omdat van albino-onderdelen rituele medicijnen worden gemaakt, onmisbaar in de healings van witchdoctors.

Om de albino's te beschermen laat de regering sinds vorig jaar elk albinograf verzegelen. Deze week zijn alle vergunningen van traditioneel genezers ingetrokken, maar dit alles lijkt maar weinig effect te hebben. Zolang de gelovigen overtuigd zijn van het heil van deze merkwaardige praktijken is er geen stoppen aan.

Aan ingrediënten voor de rituele medicijnen geen gebrek, want alleen al in Tanzania zijn er 200.000 albinos, ook worden de grondstoffen gehaald in buurlanden Burundi en Kenya.
Moeders met albinokinderen worden aangevallen met manchetes, graven open gebroken en er is zelfs al een man gearresteerd die zijn albinovrouw probeerde te verkopen. Bij een albino werd ’s avonds aangebeld waarna zijn been werd afgehakt.

Albino grondstoffen schijnen volgens de witchdoctors vooral te helpen om rijkdom in iemands leven te krijgen. En in een land met een eeuwige kredietcrisis ziet het er dan ook niet naar uit dat de albinos ooit rust krijgen. Vroeger was de zon hun grootste vijand, nu een dubieus religieus ritueel.

Encore une fois

Alles is tegenwoordig maakbaar en namaakbaar, zeker huisdieren. In Florida konden Nina en Edgar Otto onlangs de eerste gekloonde hond ophalen voor "slechts" 155.000 dollar. De pup gaat Lancelot Encore heten naar de vorig jaar gestorven Lancelot, de lievelingshond van het stel. De baasjes zijn overgelukkig en laten nog weten de pup gefinancierd te hebben van Nina's juwelen. 

woensdag, januari 28, 2009

Verborgen werkloosheid

In arme landen als de Dominicaanse Republiek zijn overal mannetjes voor, die ieder kleine deeltaken uitvoeren, en hier ieder een nog kleiner deelsalaris voor ontvangen. Ook is er overal een speciale meldtijd voor, op een bepaald tijdstip kun je een specifiek probleem aanmelden, wat op elk ander tijdstip onmogelijk is. Toen wij dan ook zagen dat onze tv zwart bleef, doordat het satellietkastje ontbrak, togen wij op het tvkastjes-aanmeld tijdstip naar de receptie. De deelreceptionist, wiens (enige) taak het was tv-klachten te noteren, beloofde iemand naar onze kamer te sturen. Na ongeveer een half uur ging de telefoon, in rap Spaans werden er wat vragen gesteld, waar het enige herkenbare woord television was. Nog een half uur later kwam er een klein mannetje binnen met een televisie op zijn schouder, hij was zo klein dat hij geheel gebukt ging onder het gewicht van de toch niet al te grote tv. Het mannetje was enorm verbaasd toen hij daar al een tv zag staan. Onverrichter zake ging de arme man weer weg, met tv. 

Na weer een half uur kwam hij terug met 2 kastjes (ze leren snel daar) en was het probleem binnen korte tijd verholpen. Na een fooi in ontvangst genomen te hebben ging het mannetje met een big smile op weg naar het volgende slachtoffer. Want ja het wegnemen en terugbrengen is ook een hoofdberoep op de Dominicaanse Republiek; je creëert zelf een probleem en daarna los je dat tegen betaling ook zelf weer op.

zondag, januari 25, 2009

Van Bommel persona non grata bij Auschwitz herdenking

In het Amsterdamse Wertheimpark bij het 'Nooit Meer Auschwitz' monument wordt zondag om 11.30 uur voor de 53e keer de jaarlijkse Auschwitz-herdenking gehouden. De bijeenkomst zal niet alleen worden bijgewoond door leden van de joodse gemeenschap, maar ook door vertegenwoordigers van diverse Marokkaanse moslimorganisaties.

Minister Eberhard van der Laan van Integratie riep donderdag vooral Marokkaanse Nederlanders op de Holocaustherdenking te bezoeken. De deelname van Marokkanen zou tot meer begrip tussen joden en moslims moeten leiden. Dit heeft mijns inziens weinig zin als alleen Marokkanen dit begrip tonen, zij vertegenwoordigen toch niet alleen de moslims?

De herdenking van de bevrijding van het concentratiekamp Auschwitz-Birkenau op 27 januari 1945 is onder druk komen te staan door de Israëlische inval in de Gazastrook. Er werden demonstraties tegen Israël georganiseerd en diverse antisemitische incidenten gemeld. Het is onbekend of er extra veiligheidsmaatregelen zijn genomen om de herdenking in goede banen te leiden.

SP-Kamerlid Harry van Bommel (die met zijn testosteron haargrens) besloot onlangs na overleg met het Nederlands Auschwitz Comite de herdenking te laten schieten. Hij deed dit omdat hij had meegelopen in een protestdemonstratie waarin onder meer 'Hamas, Hamas, Joden aan het gas' gezongen werd. Buiten het feit dus dat hij nyfomaan is heeft hij dus nog meer problemen. Harry zou bovendien de vrouwelijke (en misschien ook wel mannelijke) Auschwitz overlevenden nog niet met rust kunnen laten

zaterdag, januari 24, 2009

De Dominicaanse vlag

De eerste de beste dag in de Dominicaanse Republiek maakten wij een wandelingetje door Sosua. Het negeren van de opdringerige verkopers ging ons wel goed af. Op een verkoper na, deze zag er ook heel anders uit dan de andere. Hij had een stralend wit pakje aan en reed in een golfkarretje. Zijn enthousiasme was zo aanstekelijk, dat wij bij hoge uitzondering toch eens luisterden. Het bleek te gaan om een rondleiding in het Sosua Bay hotel. Nu waren wij daar toch in de buurt dus besloten dat dit niet al te veel kwaad zou kunnen.

De verkoper/ rondleider was superblij en gaf ons met een stralende lach twee bezoekerspassen die wij om onze nek moesten hangen. Vol trots rende hij voor ons uit om eerst de naar zijn zeggen prachtige tuin te laten zien. Plotseling klonk er een ijselijke gil door de lobby, alle gasten keken verschrikt op. Michael zag ik niet meer, maar de blikken van de gasten volgend bleek hij languit op de veel te gladde vloer te liggen. Bij Michael werkt pijn altijd als een rode lap op een stier en hij stond dan ook woest op, smeet de passen naar de inmiddels ook verschrikt toegesnelde verkoper, al schreeuwend ‘I don’t want to see this anymore, it’s dangerous!” met een verschrikt kopje stond de verkoper met de passen in zijn handen, de andere gasten knikten allemaal instemmend. De vloeren zijn in de DR namelijk allemaal spekglad geboend. Overal staan dan ook de waarschuwingsborden met “wet floor”, je zou kunnen zeggen dat dat gele rechthoekige bord de vlag is van de DR. Dat verklaart gelijk het enorm hoge aantal mensen met een arm of een been in het gips.

Na toch nog lopend het hotel te hebben verlaten klonk er na een minuut of tien alweer vervelend geroep “My friend, my friend!”. Verveeld keek ik om, het bleek de inmiddels erg ongeruste verkoper van het hotel te zijn die ons achterna was gelopen om te informeren hoe het met Michael ging. Ach ja aardig zijn ze daar zeker.
En Michael? Die lag ’s avonds nog een uur te quantum touchen om alle botten weer terug op zijn plaats te krijgen.

woensdag, januari 21, 2009

Ga en vermenigvuldig u

Een zelfverklaarde Britse rabbi (48), Philip Sharp, beweert dat God hem heeft gezegd dat hij eigenlijk een bijbelse koning is en dat hij zijn familie moet uitbreiden om zijn geloof te versterken. Heel wat vrouwen trapten er nog in ook, want hij verzamelde een harem van zeven vrouwen rond hem. Hij wordt dit jaar vader van zijn elfde kind, verwerkt bij vier van die vrouwen. Bovendien had hij ook al vijf kinderen bij zijn ex-vrouw voor hij aan zijn harem begon. In totaal is dus zijn zestiende kind op komst.

Philip was vroeger een echte rabbijn in een synagoge in het Engelse Hove (Sussex). Hij liet zijn eerste vrouw, met wie hij al vijf kinderen had, in 1999 in de steek en trouwde met zijn "secretaresse" Judith (49). Binnen de drie jaar traden ook Margo (40), Tracey (42), Vreni (38), Hannah (50), Chava (64) en Karen (29) toe tot de harem. Karens moeder Maureen kwam er later ook nog bij, zodat het "gezellige stel" ook een schoonmoeder had.

Helaas betaalt God de kinderbijslag niet.

zondag, januari 18, 2009

Vervelende vliegende kruiers

Ondanks de leuke Martinair entertainmentset en het lege vliegtuig, met per persoon 3 stoelen (op nieuwjaarsdag vliegen schijnt niet populair te zijn), leek er aan de vlucht nooit een einde te komen. Maar op het moment dat we het niet meer verwachtten landde het vliegtuig dan toch in Puerto Plata, dachten we. In werkelijkheid bleek het Punta Cana te zijn en volgde er na nog een uurtje wachten een binnenlandse vlucht. Uiteindelijk kwamen we dan toch nog in Puerto Plata aan.

Daar ging alles vlot, eerst nog even een stoet vervelende kruiers proberen te vermijden, waarvoor wij reeds gewaarschuwd waren. Desondanks zeggen ze zo stellig de naam van jouw reisorganisatie dat je er bijna toch nog in zou trappen. En net die seconde aarzelen is voldoende voor hen om direct naar je koffer te grijpen. Nu zijn het allemaal kleine mannetjes, dus een ruk aan de andere kant van de koffer is voldoende om de kruier met lege handen over de vloer te laten rollen, en Spaans spreken we gelukkig niet.

Na allemaal een flesje rioolwater in onze handen geduwd te hebben gekregen kon het busje vertrekken richting Sosua. In ons hotel bleken nog zo'n 20 Nederlanders uit te stappen. Daar ik weer eens naar het toilet moest kwamen wij achteraan in de rij te staan. Helaas bleek er maar 1 kruier in het hotel te zijn en het terrein enorm, dus dat werd wederom wachten. De kamer bleek wat verouderd maar verder prima en brandschoon. Het was inmiddels nacht, maar gelukkig lopen ze in de DR 5 uur achter, dus konden wij toch nog van een heerlijk diner genieten.

Wordt vervolgd

zaterdag, januari 17, 2009

(Un)Happy Consumer: The Phonehouse smeert je stiekem woeker SMS diensten aan

Alweer een tijdje terug schafte ik een minilaptop inclusief een High mobiel internet abonnement aan. Op zich ben ik over deze aanschaf erg tevreden. Ik heb overal goed bereik en kan dus nu ook in de trein (mits reizend in eerste klas) rustig het internet op. Onlangs nam ik echter eens een keertje de KPN factuur onder de loep en zag dat er € 5,- was afgeschreven onder vermelding "SMS informatiediensten". Uit nader onderzoek bleek dit bedrag reeds sinds het begin van het abonnement te worden afgeschreven. Toen herinnnerde ik mij plotseling het onschuldig lijkende vraagje van de Phonehouse verkoper "Wilt u ook SMS kunnen ontvangen?"Op zich zou je dan denken waarom ook niet, het kan ook geen kwaad om iets "te kunnen". Wat de snode Phone house gluipert dus niet heeft vermeld is dat je daarmee dan wel vast zit aan een abonnement wat ook weer ergens moet worden opgezegd.Toen ik in de High SMS-box van de laptop ging kijken bleken de betreffende "ìnformatiediensten" ook van erg bedenkelijk niveau te zijn. Vanaf nummer 5007 kreeg ik blijkbaar hersenkrakende prijsvragen voor de kiezen.

Flipper is:
a) de minister-president
b) een ongeoorloofd ingredient van tonijn in blik
c) een haatimam

Tegen uiteraard extra betaling kun je deze onzin ook nog eens beantwoorden om dan prachtige prijzen te winnen maar niet heus. Het nummer 5007 blijkt toe te behoren aan wannahaves.nl welk domein dan weer eigendom is van het vage bedrijfje Liquid thoughts new media B.V. Vermits ik er weinig voor voelde om elke maand voor € 5,- te worden geript ging ik op zoek naar een oplossing. Een en ander is nog niet zo gemakkelijk. Aanvankelijk probeerde ik het met de vereiste code STOP naar 5007 te sms`en. Dit leek eerst te werken want ik kreeg na 3 weken een bevestigings SMS dat het abonnement was opgezegd.....om vervolgens opnieuw deze onzin te ontvangen. Dan maar KPN bellen, na 10 minuten in de wacht te hebben gestaan werd ik te woord gestaan door een kauwgum kauwende puber die volledig volgens het boekje de KPN-handen in onschuld waste. Gelukkig wist hij mij nog wel door te verwijzen naar SMS Dienstenfilter. Hier is het dus blijkbaar wel mogelijk om van deze zwendel af te geraken. Helaas had ik echter niet van een gereputeerd bedrijf als The Phone house verwacht dat men je in een dergelijke val zou laten lopen. Uitkijken dus voor deze club!!!!

donderdag, januari 15, 2009

Hispaniola Explorer; Dominicaanse Republiek en Haïti

Wat Columbus in 1492 al deed, hebben wij de afgelopen twee weken gedaan; het ontdekken van Hispaniola (Dominicaanse Republiek en Haïti).

Het begon allemaal met het feit dat Michael 40 werd, hij mocht kiezen waar hij dat wilde vieren. Toen hij 18 was is hij naar de Dominicaanse Republiek geweest en dus leek dit hem een mooie gelegenheid om nog eens te gaan. 22 Jaar is een lange tijd, het hotel van destijds heeft het niet gehaald, dus maar een ander hotel genomen (Casa Marina Reef) wel in dezelfde plaats; Sosua.
Mij leek het leuk eens wat Voodoo rituelen in het echt te zien, je kunt daarvoor naar West Afrika, maar doordat de slaven het hebben meegenomen uit Afrika wordt er, met name in Haïti, ook veel aan gedaan.

In niets lijken de landen van Hispaniola op elkaar. Is de DR groen, Haïti is kaal en ontbost. Is de DR al arm, Haïti is vele en vele malen armer. In de DR wonen voornamelijk Mulatten, in Haïti is de bevolking bijna geheel Afrikaans gebleven. En zo zijn er nog tientallen enorme verschillen tussen de landen.

Wij hebben naast veel gezien ook lekker geluierd, cocktails gedronken, gelezen en al wat nog bij vakantie vieren hoort. De komende tijd zullen alle verhalen op het blog te lezen zijn.