dinsdag, januari 31, 2006

Het ijs kunnen horen groeien

Derek Glover uit Engeland was al 15 jaar doof toen hij op 72 jarige leeftijd besloot mee te gaan met een bejaardenwintersportreis. Hij wilde liever op bejaardenconcerttour naar Wenen, maar dat ging nu eenmaal niet.

Derek daalde af van grote hoogte in de gondelbaan toen er iets in zijn oren "plopte" en een ongelooflijk gezeur van zijn bejaarde medereizigers tot hem kwam. Derek had nog nooit zoveel lawaai en gezeur bij elkaar gehoord.
Hij kon weer horen!
Thuis gekomen deed Derek nog een tijdje net alsof hij doof was, maar dat heeft hij niet lang vol kunnen houden.

Het schijnt dat zijn gehoor weer teruggekomen is door het drukverschil op grote hoogte.
Dat is nog eens een vinding, dovenwintersportreizen en daarna allemaal Frans Bauer kunnen horen tijdens de apres-ski .

maandag, januari 30, 2006

Feestende Noren

Werknemers van een Noors ziekenhuis organiseerden twee weken geleden een feestje in een aan het mortuarium aanpalende zaal waar de autopsies worden verricht. Het personeel van het ziekenhuis van Fredrikstad versierde onder meer een autopsietafel met een wit tafellaken en kaarsen. Volgens de directie van het ziekenhuis van Fredrikstad, 65 kilometer ten zuiden van Oslo, ging het om een kerstfeestje. Op de autopsietafel stonden vele blikjes bier. Het is nog niet duidelijk of de werknemers gesanctioneerd of eventueel vervolgd zullen worden.

Dat is nog eens een voorbeeld van de een zijn dood.......

zondag, januari 29, 2006

Brief

Ingezonden brief aan de Iraanse ambassade uit het NIW:

Geachte dames en heren,

Ik heb zoals zovele anderen de uitspraak van uw president Ahmadinejad met enige verbazing aangehoord en kan u zeggen dat ik zijn durf en historische visie bewonder.
Ik zou niets liever willen dan dat de holocaust inderdaad slechts een mythe was. Zou dit echt zo zijn, dan is dat voor mij een enorme opluchting, waarvoor ik, en met mij de Joodse gemeenschap van Nederland, u uit het dieptst van mijn hart wil bedanken.
Graag ontvang ik wel eerst met onmiddellijke ingang de volgende familieleden terug....
(hierna volgt een indrukwekkende opsomming van de namen van 77 familieleden.).

De Iraanse ambassade heeft nog niet greageerd op de brief....

zaterdag, januari 28, 2006

Jaar van de hond

Al meer dan vijfduizend jaar proberen de Chinezen met behulp van o.a. astrologie de levensloop van een mens te doorgronden. Omdat zij rekenen in maanjaren begint de Chinese kalender niet zoals bij ons op 1 januari, maar ergens in de periode tussen eind januari en midden februari.
De Chinese astrologie heeft een cyclus van twaalf jaar, beginnend met het jaar van de Rat en eindigend met het jaar van het Varken.

Op 29 januari 2006, morgen dus, begint het jaar van de hond. Dit zal eindigen op 17 februari 2007. Als je de chinese voorspellers mag geloven kan het jaar van de hond maar beter snel voorbij zijn. Meer epidemieën, meer terroristische aanslagen, meer militaire activiteit en meer bosbranden zijn nog maar een kleine greep uit het doemassortiment.
Gelukkig zijn er, ook weer volgens de chinese voorspellers, nog wat positieve zaken: geen tsunamies meer en geen grote orkanen.

Ben je onder het jaar van de hond geboren dan komt er een jaar van veel ellende, gelukkig hebben de chinezen daar wat op gevonden: een beeldje van jade of goud van een konijn kan de honden dit jaar beschermen. Het is te hopen dat je dat met zoveel pech in het verschiet nog wel zal kunnen bekostigen. Maar je weet dat het een hond volgens de Stichting Blindegeleidehonden is toegestaan het geld, bij gebrek aan giften, gewoon uit iemands zak te rollen.

Gelukkig ben je als hond niet alleen in al je ellende, er zijn genoeg beroemdheden die ook hond zijn en gezellig met je mee zullen lijden: Jennifer Lopez, Madonna, Steven Spielburg, Donald Trump, Bill Clinton en George W. Bush samen met zijn vader.

Ik wens alle honden het beste, zelf ben ik een paard.

donderdag, januari 26, 2006

Waar zouden we zijn zonder de trein en de hond

Zoals sommigen van jullie inmiddels weten is het als water en vuur tussen mij en gladheid. Gisteren had ik 2 tentamens in Nijmegen en er dreigde een afschuwelijke gladheid. Om het zekere voor het onzekere te nemen nam ik de trein. (en lopen, en bus, en lopen en bus....).
Het is ook als water en vuur tussen mij en het openbaar vervoer. Wij zien elkaar dan ook nooit.
Al met al was het dus een heel avontuur voor mij. Met mijn uitdraai van Michael in de hand spoedde ik mij naar station Almere Parkwijk, om daar tot de conclusie te komen dat er geen kaartjes verkocht worden. Wel een automaat, toen ik daar verbijsterd naar stond te kijken kon een jongeman het niet meer aanzien en begon mij vragen te stellen waarna hij na iedere vraag behendig op de knopjes drukte en ja hoor, daar was mijn kaartje.

Aangekomen op het (juiste) perron zag het hele perron wit, niet van de gladheid maar van de blindegeleidehonden. Dat blinden natuurlijk alleen met de trein kunnen reizen begrijp ik wel, maar zijn er dan zoveel blinden in Almere Parkwijk? Het bleek een opleidingsgroep te zijn voor blindegeleidehonden die gisteren de module treinreizen onder de poot moesten zien te kijgen.
Daar niemand mij om een bijdrage vroeg voor de Stichting Blindegeleidehonden, hield ik mijn tas angstvallig dicht, want ik herinner mij nog goed het spotje "als u niet bijdraagt leren wij de honden zakkenrollen", en het had zomaar gekund dat zij de zakkenrolmodule al hadden gehad. (zullen ze wel mee beginnen toch?).

Al met al is het allemaal goed gegaan en kwam ik na 3 uur bezweet (wat is het warm in die trein!) aan bij de universiteit. Na mijn tentamens goed (denk ik) gemaakt te hebben spoedde ik mij naar de parkeerplaats, alwaar mijn auto gestolen bleek. Na een lichte paniek kwam ik er achter dat deze in Almere stond bij station Parkwijk. Dus maar weer de omgekeerde bus- en treinroute terug. Na de overstap op station Criminelendrecht kregen wij in de coupe een lezing. De professor vertelde dat hij dakloos was en geen uitkering wilde en daarom aan ons een kleine bijdrage vroeg, die hij dan met al zijn dakloze vrienden zou delen. Ik heb hem maar het geld gegeven dat de blindegeleidehonden niet gerold hadden (module dus toch nog niet gehad).

De moraal van dit verhaal, ga nooit met het openbaar vervoer als de weervrouwen zeggen dat er gladheid dreigt, want Helga van Leur heeft last van een postnatale depressie en Marjon de Hond zweeft met haar hoofd in de wolken die weten niet wat ze zeggen, het is namelijk helemaal niet glad geworden.

dinsdag, januari 24, 2006

Bin-Jip

Heeft Dick Advocaat Zuid-Korea leren voetballen, filmmaken hebben zij zichzelf geleerd. De Zuid-Koreaanse filmmaker Kim Ki-Duk is een autodidact en dat deed hij goed, al zijn films worden internationale successen. Ik heb er 2 gezien en vooral de film Bin-jip vond ik schitterend:

Tae-suk zoekt op zijn motor naar tijdelijk onbewoonde huizen waarin hij een tijdje kan verblijven. Hij steelt niets, maar gebruikt wat uit de koelkast, repareert kapotte spullen en doet zo nodig de was. Hij legt zijn bezoeken vast door zichzelf in andermans interieur te fotograferen. Dit eigenaardige maar kalme leven wordt onderbroken wanneer hij op een dag binnensluipt in een luxueus huis, waar de jonge vrouw Sun-hwa zich in het donker verschuilt. Zij zit gevangen in een ellendig huwelijk met een man die haar mishandelt. Na een confrontatie tussen haar man en Tae-suk, vergezelt Sun-hwa voortaan de eenzame binnensluiper. De twee wisselen geen woord, maar worden langzaamaan verliefd op elkaar.

We denken altijd dat ons huis ons huis is. Maar wat als dat nou niet zo is? Zou je boos of in de war zijn als je terug kwam van vakantie en het bleek dat er zonder dat je het wist iemand een tijdje in je huis had gewoond? Hij had niets gestolen, niets kapot gemaakt, alles weer netjes opgeruimd. Deze film stelt dit soort vragen. Onze geest is ook een soort huis wat we daarvoor moeten openstellen. Bin-jip gaat niet over inbreken maar over wat het huis symboliseert, namelijk het menselijke hart. Als je hart leeg is en er komt iemand bij je die op je wil steunen, dan zou dat een probleem zijn. Als je hart leeg is, kun je dan iemand binnenlaten? Of moet je juist een soort leegte bewerkstelligen om iemand te kunnen binnenlaten?

maandag, januari 23, 2006

Vete op Zoom

Nog een reden om niet terug te gaan naar Bergen op Zoom is het feit dat het, naar mijn weten, de enige stad in een westers beschaafd land is waar nog zoveel middeleeuwse familievetes voorkomen.
Ook dit weekend was het weer raak:

Maandag 23 januari 2006 - BERGEN OP ZOOM – De politie heeft in de nacht van vrijdag op zaterdag handenvol werk gehad aan een massale vechtpartij tussen twee families. De knokpartij, waarbij vier gewonden vielen, was rond 2.45 uur op het Sint Catharinaplein. Toen de politie arriveerde waren de kemphanen al gevlogen. Ooggetuigen vertelden echter dat er diverse gewonden waren gevallen en dat er mensen naar het ziekenhuis waren gebracht.In ziekenhuis Lievensberg troffen agenten inderdaad vier mannen met steek- en snijwonden en verwondingen van een honkbalknuppel aan. Geen van de mannen, allen afkomstig uit Bergen op Zoom en in de leeftijd van 21 tot 37 jaar, wilde vertellen wat er was voorgevallen.Omdat de sfeer tussen de mannen uit de twee families en andere familieleden die naar het ziekenhuis waren gekomen bijzonder grimmig was, is de politie samen met beveiligingspersoneel van Lievensberg enkele uren bezig geweest om de partijen gescheiden te houden.

Vreemd, maar het is altijd al zo geweest. De ruzies tussen bepaalde families duren al vele generaties en zelfs in 2006 is dit alles niet opgelost. Het is niet zo dat huidige generaties iets hebben meegemaakt met de vijand, de enige reden is dat opa al zei dat die en die familie niet deugde. Ook al heb je niets met de ruziezoekers te maken, het is in bergen op Zoom al not done als je tegelijkertijd omgaat met leden van 2 rivaliserende families.

Bergen af Zoom

Maandag 23 januari 2006 - BERGEN OP ZOOM – Het aantal inwoners van de gemeente Bergen op Zoom is in het afgelopen jaar met ruim vijfhonderd personen gedaald. Dat komt vooral doordat er meer mensen vertrokken dan zich vestigden. De afname blijkt uit de voorlopige cijfers (per 1 januari 2006) van de Afdeling Burgerzaken van de gemeente.

Het leukste stadje van Nederland (ja ik ben bevooroordeeld want ik kom er vandaan), wordt kleiner en kleiner. Dat is niet verwonderlijk want het is bijna onmogelijk om er binnen te komen. Om jezelf te kunnen inschrijven (zelfs voor particuliere sector), moet je ooit minimaal 14 jaar onafgebroken in Bergen op Zoom hebben gewoond. Zelfs al voldoe je aan die, bijna onmogelijke, eis dan moet je nog minimaal 5 jaar op een wachtlijst vertoeven voor je een dak boven je hoofd krijgt.
Wil je een huis kopen dan wordt je dat onmogelijk gemaakt als je de vorige eigenaar niet kent, of je moet een zeer intieme band met de makelaar hebben.

Gelukkig zijn wij heel tevreden in Almere, waar wel alles kan!

zondag, januari 22, 2006

Vurige Romeo

Dat een romantische man niet altijd verwelkomd wordt heeft de Oostenrijkse Hannes ondervonden.
Hannes had een groot hart van brandende kaarsen gemaakt voor zijn vriendin, op de vloer van zijn woonkamer. Zeer tevreden over zijn daad spoedde hij zich naar het werk van zijn vriendin, om haar op te halen. Bij thuiskomst bleek het huis finaal afgebrand.

Romeo Hannes is nu zijn huis en zijn vriendin kwijt.

zaterdag, januari 21, 2006

Bijbel in pubertaal

Bijbel in sms-taal
Uitgegeven: 20 januari 2006 10:13
HEERENVEEN - Uitgeverij Jongbloed brengt volgende maand een bijbel uit in sms-taal. De teksten in de SMS-BBL komen uit Het Boek en omvatten fragmenten uit de Bijbel aan de hand van een aantal thema's en bemoedigende teksten. Ook zijn symbolen opgenomen voor verschillende Bijbelse namen.
In de aankondiging voor het nieuwe product geeft Jongbloed een voorbeeld van een fragment: 'Ik ben de Alfa en Omega, het begin en het einde van alles, zegt de Here, de Almachtige God, Die is, Die was en Die komt' uit Openbaring 1:8 krijgt in de SMS-BBL de vertaling 'Ik= A & OO, ht bgn & ht nde vn alls, zgt de Hr, d Alm8ige Gd, Die =, ws & kmt'.

Het moet toch niet gekker worden, na een zeer slechte nieuwe bijbel vertaling, waar de bron ver te zoeken is, wordt het nu nog erger. Nog even en de verhalen veranderen ook nog, dan wordt Jezus een soort Bush en Judas wordt Osama.

vrijdag, januari 20, 2006

Vieze belg

Het Openbaar Ministerie (OM) in België heeft zes maanden cel en een boete
van 5.000 euro geëist tegen een man die gedurende enkele jaren seks met
honden had. De verdachte, een 36-jarige man uit Genk, plaatste de foto's van
zijn bestialiteiten onder de schuilnaam 'Freki' op internet.

De man ging zich te buiten aan meerdere honden tussen 1997 en 1999. Hij
werkte destijds als vrijwilliger bij een dierenasiel. Tijdens een zitting in
maart 2005 zei de Genkenaar dat de honden telkens zelf het initiatief namen
en dat er nooit sprake was geweest van enige dwang. "Ik heb nooit een hond
tot seksueel contact gedwongen. Een hond heeft zijn eigen lichaamstaal. Als
ze niet wilden, drong ik ook niet aan. Ik heb ze nooit pijn gedaan. Als je
naakt bent en je zoals een hond gedraagt, gaat het allemaal vanzelf", zo zei
hij destijds. Wegens deze uitspraken achtte de openbare aankleger het nodig
dat de man aan een psychiatrisch onderzoek werd onderworpen.

De conclusie van dit onderzoek luidde dat de man op het ogenblik van de
feiten niet in een staat van krankzinnigheid verkeerde, maar dat een
begeleiding voor de seksuele afwijking van de man zeker nodig is. De
hondenneuker staat nu terecht wegens schending van de openbare zeden en
wegens inbreuken op de dierenwelzijnswet. De hoogst mogelijke straf daarvoor
is hetgeen het OM nu geëist heeft. Ook vindt het OM dat de rechter de man
moet verbieden ooit nog huisdieren te houden. De verdachte heeft momenteel
een kat als huisdier.

Volgens de man heeft hij de honden nooit pijn gedaan, maar hen juist het
plezier bezorgd door hen de kans te geven tenminste één keer in hun leven
seks te hebben. Hij gaf aan te zijn opgestapt bij het asiel omdat hij het
leed dat de honden werd aangedaan niet meer kon verdragen. Pas nadat hij de
foto's - waarop hij duidelijk herkenbaar was - op internet plaatste, kon hij
worden aangehouden. Bij een huiszoeking werden 30.000 afbeeldingen gevonden,
waarop de man telkens in volle actie te zien was met vooral Duitse
herdershonden.

De advocaat van de Genkenaar pleitte voor opschorting van de straf voor zijn
cliënt. Hij zegt dat de man met een zeldzame hersenafwijking kampt, waardoor
hij zich tot honden aangetrokken voelt. Drie tot vijf procent van de
Belgische bevolking zou hier aan lijden.

3 tot 5 % van de Belgische bevolking? Dat kan toch niet? Dan zijn er 518.623 belgen die het met honden doen. Dan is er dus geen hond veilig daar.

donderdag, januari 19, 2006

failliete mondhygienistes

Gisteren belde de mondhygieniste mij, hevig verontrust op, alsof mijn tanden op het punt stonden er een voor een uit te springen of a la minute weg te rotten. Het bleek dus dat ik de afspraak, die ik eerder die ochtend had, helemaal was vergeten. Zij wilde gelijk een nieuwe afspraak maken, ik stemde in, want meestal heeft zij het komende half jaar toch geen tijd. Maar nee hoor, ik kon direct de andere dag al terecht. Vandaag dus.

Nou ik ben net geweest, volgens mij hebben de mondhygienistes een groot probleem, want ik was de enige patient. Niet alleen nu, maar ook bij het maken van een nieuwe afspraak leek het alsof ik ook het komende half jaar haar enige patient zou zijn. Ik denk dat het door het nieuwe zorgstelsel komt dat er niemand meer gaat? Maar volgens mij wordt het gewoon nog vergoed hoor, toch? Ik ga in ieder geval de nota gewoon doorsturen naar mijn verzekeraar en dan hoor ik het wel.

In ieder geval zijn mijn tanden weer smetteloos wit. Wel zonde om nu weer te gaan roken, koffie en wijn drinken. Roken heb ik vooralsnog maar niet gedaan, maar ik drink al wel weer koffie, het voelt alsof de aanslag direct terug op mijn tanden springt.

dinsdag, januari 17, 2006

Het kan op de Radboud universiteit

Velen hebben mij al gevraagd hoe mijn medestudenten zijn in Nijmegen.
Hieronder licht ik een tipje van de sluier op:

Een 29-jarige ex-student J.K. uit Nijmegen is vandaag door de rechtbank veroordeeld tot dertig maanden cel waarvan zes maanden voorwaardelijk vanwege het zwaar mishandelen van een studieadviseur van de Radboud Universiteit in Nijmegen. De rechtbank spreekt van poging tot doodslag. J.K. had een bindend negatief studieadvies gekregen en sloeg de 50-jarige begeleider zo hard dat deze er een dubbele kaakbreuk aan overhield. Het incident speelde zich af bij een bushokje. Tevens werd J.K. bestraft voor het stalken van een 15-jarig buurmeisje en het bedreigen van diens vriendje.

maandag, januari 16, 2006

Mannen blijven kinderen

Veel mannen blijven kinderen en spelen dan ook op volwassen leeftijd nog graag cowboytje.
De Gentse politie is gisteravond met groot machtsvertoon uitgerukt om drie grappenmakers met speelgoedgeweren op te pakken.
Ongeruste buurtbewoners waarschuwden de politie omdat ze drie mannen met jachtgeweren op het dak van een huis zagen lopen.
De politie zette de hele buurt af, en ging gewapend met mitrailleurs op zoek naar de vermeende gangsters.
Toen die na een achtervolging gepakt werden, bleek dat het grappenmakers waren. De drie waren dronken. Na verhoor werden ze weer vrijgelaten.

zaterdag, januari 14, 2006

De eend die als een mens dacht

Wat zou het vredig zijn op de wereld als niet iedereen alles op zichzelf zou betrekken. Als je gewoon alles tegen iedereen kon zeggen zonder dat iemand direct voor het leven boos op je is.
Eckhart Tolle heeft hier een mooi verhaal over geschreven:

Als 2 eenden vechten, wat nooit lang duurt, gaan ze na afloop uit elkaar en drijven in tegengestelde richting weg. Beide eenden slaan nog even woest met hun vleugels, waarna ze vredig wegdrijven alsof er niets is gebeurd. Als de eend zou denken als een mens dan zou hij het gevecht in leven houden, door verhalen te vertellen. Zijn verhaal zou waarschijnlijk zijn: " Ik kan niet geloven dat hij dat deed, hij was minder dan 15 cm bij me vandaan. Hij denkt zeker dat deze vijver van hem is". :Hij houdt helemaal geen rekening met mijn ruimte, ik vertrouw hem niet meer". "De volgende keer probeert hij iets anders om mij te ergeren, ik weet zeker dat hij al iets aan het bedenken is." "Ik zal hem een lesje leren dat hij niet snel vergeet".
En zo spint het verstand zijn verhalen verder en verder, dagen, maanden of zelfs jaren later heeft hij het er nog over.

Voor het lichaam is het gevecht nog steeds aan de gang en de energie die het opwekt als reactie op al die gedachten is emotie, die op haar beurt gedachten opwekt. Dat wordt het emotionele denken van het ego.

Je ziet hoe problematisch het leven van de eend zou worden als hij net zo dacht als een mens. Zo leven de meeste mensen de hele tijd. Geen situatie of gebeurtenis is ooit echt afgelopen.
De moraal van dit verhaal: Sla met je vleugels, dus zet het verhaal van je af, en keer terug naar de enige plaats waar je sterk bent: het huidige moment.

vrijdag, januari 13, 2006

Wil de echte dode opstaan

Jezelf levend begraven lijkt een groot succes te gaan worden. Het blijkt nu dat ook het meemaken van je eigen begrafenis geweldig moet zijn.

Angela Saraiva in Argentinië heeft haar eigen begrafenis meegemaakt en vond het een leuke belevenis, ze was blij te zien hoe verdrietig haar familie en vrienden waren en voelt zich nu springlevend en blij.
Angela werd vermist na een nieuwjaarsfeestje, kort daarna werd er een lijk gevonden. Angela's moeder moest identificeren en herkende haar dochter er in, waarop haar dochter officieel dood werd verklaard.
Toen de begrafenis in volle gang was, kwam Angela binnen.

Ik vraag mij wel af wie het lijk dan wel was, die familie heeft de begrafenis dus gemist. Het kan vreemd gaan in het leven, terwijl jij vermist wordt is jouw dubbelganger dood en wordt jij begraven.
Is dit ook niet wat er met Jezus is gebeurd? die ging alleen nog een stapje verder, hij ging zelfs in het graf van zijn dubbelganger liggen om daarna naar buiten te wandelen. Dat is pas echt een spektakel!

woensdag, januari 11, 2006

Claustrofobie

Mijn hele leven heb ik al last van claustrofobie. Dat stamt vast nog uit de tijd van mijn verblijf in de baarmoeder, want verder heb ik, voor zover ik weet, niets claustrofobisch meegemaakt tot nu toe. Ik ben nooit in een kast of iets dergelijks opgesloten, toen ik klein was werden de kinderen nog niet bij bosjes mishandeld en vermoord gelukkig.

Eddie Daams uit Eexterveenschekanaal heeft er of geen last van of gokt er op dat veel mensen er geen last van hebben. Met zijn bedrijf Jumping Eddie organiseert hij Fun Bury; Het is dan de bedoeling dat iemand zich in een betonnen grafkuil van 1,50 diep in een doodskist laten begraven. De grafkuil wordt door een hijskraan helemaal afgesloten met een betonnen blok van ca 3500 kg. Je wordt dus levend begraven . Je kunt er een heel feest van maken, want er is ook een camera, zodat andere mensen kunnen meegenieten van jouw ellende.
Ik ben benieuwd wie dat gaat doen. Het is niet helemaal zoals wij allemaal aan het einde van ons leven zullen meemaken, want er is (gelukkig) een noodknop voor als je toch een paniekaanval krijgt.

dinsdag, januari 10, 2006

Teppanyaki

Brandweerman ben je altijd, ook als je zelf een feestje hebt. Dat bleek maar weer al te waar tijdens een aflsuitingsfeestje van een brandpreventiecampagne in Japanse stad Shimohetsugi.
Barbecueënde brandweerlieden hebben per ongeluk hun eigen brandweerkazerne in de fik gestoken. Het houten gebouw werd zwaar beschadigd. Er deden zich geen persoonlijke ongelukken voor. Een brandweerwoordvoerder noemde het incident dinsdag "zeer pijnlijk".
Ik ben blij dat wij van de brandweer altijd goede tips kunnen krijgen hoe veilig te barbecueen. Misschien nog iets voor ze om te oefenen als zij met vervroegd pensioen gaan?
In ieder geval was het vlees goed gaar en was de hele brandweerkazerne binnen no time een grote Teppanyakitafel, ook gezellig.

maandag, januari 09, 2006

Echte liefde

Een winkelmedewerker in Antayla is betrapt toen hij naakt met een etalagepop in de etalage van een warenhuis lag. De politie stelde een onderzoek in omdat de etalagepop tekenen van mishandeling vertoonde, zoals bijtplekken. Bij sluitingstijd sloot de medewerker zich altijd op het toilet op, om zich daarna met zijn geliefde terug te trekken in de etalage.

zaterdag, januari 07, 2006

Boomknuffelaars

De bossen bij Schinveld moeten gekapt. Defensie wil 6 hectare bos afzagen tot 1 m hoog en in 14 hectare alle hoge bomen kortwieken om de weg vrij te maken voor lagere vluchten vanaf de naastgelegen (Duitse) Navobasis Geilenkirchen. Het moet de vliegveiligheid vergroten. Op de basis zijn AWACS radarvliegtuigen gevestigd, onder andere bedoeld voor gevechtsbegeleiding en vliegruimbeveiliging.

En daarom zit het bos nu vol actievoerders die, samen met de bomen, geruimd zullen worden als zij voor 8.00 uur maandagochtend niet weg zullen zijn. Dit zal ook wel moeten want bij veel actievoerders is het verschil tussen een volgelnest in een boom en hun kapsel niet te zien, waardoor het bij ruiming onmogelijk is onderscheid te maken tussen boom en actievoerder.

De actievoerders klagen steen en been. De toegangswegen zijn afgesloten waardoor er geen eten en drinken voor de actievoerders meer kan worden aangevoerd. Waarom gaan ze dan niet gewoon naar huis? Er is niemand die ze vasthoudt.
Ik vraag mij ook af hoe het komt dat deze mensen allemaal tijd hebben de hele dag in het bos te vertoeven? Een uitkering zeker? wel klagen op de overheid, maar ondertussen wel je leven lang teren op diezelfde overheid.

Ik ben ook voor natuur, maar daarbij moet je wel steeds de juiste belangen afwegen.
Groenfront is leuk in tijden van vrede, maar tegen terrorisme en andere bedreigingen doen we niet veel met een groen front lijkt mij, dan heb ik toch liever een groene baret met een bijpassend gevechtsvliegtuig.

vrijdag, januari 06, 2006

Belgische fitness

De Belgen zijn in veel zaken onze meerderen, o.a. in taal, helaas ook in racisme blijkt uit onderstaand bericht.

Het Antwerpse parket onderzoekt klachten over racisme bij fitnesscentrum L.A Gym in Antwerpen. De club zou twee verschillende prijslijsten hanteren: een voor autochtonen en een voor allochtonen. Het gerechtelijk onderzoek komt er na een klacht van een ex-werkneemster van de club bij het Centrum voor Gelijke Kansen en Racismebestrijding.
Volgens het Centrum zijn de aanwijzingen voor racisme concreet en neemt de politie de zaak au sérieux.

In het bericht wordt niet gesproken of de prijslijst voor allochtonen duurder of goedkoper uitvalt. Hoe dan ook het blijft een vreemde zaak.

donderdag, januari 05, 2006

Meer dierenliefde

Na het trouwen met dieren zijn er nu ook mensen die meer van hun dieren dan van hun kinderen houden.
In California lieten de pasgetrouwde Jacob Calero en zijn vrouw Michelle hun zoontjes Joshua van 9 en Jason van 5 jaar alleen thuis en gingen zelf 5 dagen op vakantie. Joshua moest op zijn jongere, autitische broertje passen. Voordat het koppel vertrok hadden ze nog wel een oppas gezocht voor hun 2 hondjes, die hadden ze bij een familielid ondergebracht.
De oma van de kinderen kreeg argwaan maar kon de jongens niet bereiken, Joshua had namelijk de instructie gehad de telefoon en deurbel niet te beantwoorden. Toen de politie de jongens uiteindelijk bevrijd heeft troffen ze hen op bed aan met tevens het gas aan. In de kast stond voor 5 dagen Cornflakes en in de vriezer 5 diepvriesmaaltijden.
Gek dat sommige mensen meer van dieren dan van soortgenoten houden, of zijn het zelf ook beesten?

dinsdag, januari 03, 2006

Het kan in Eilat

Dat dolfijnen intelligent zijn is bekend, dat ze nu ook al ten huwelijk worden gevraagd volgens mij niet. Sharon Tendler bezocht de dolfijn Cindy al 15 jaar in Eilat in het Dolphin Reef, inmiddels was de liefde zo opgebloeid dat Sharon de stoute schoenen aantrok en Cindy ten huwelijk vroeg. De dolfijn splashte wat op het water wat alom als een "ja" werd gezien. Daarop haalde de 41 jarige Sharon (die dit blijkbaar wel verwacht had) haar witte bruidsjurk uit de koffer en trouwde Cindy tijdens een bescheiden huwelijksceremonie bij het Dolphin Reef. Na de huwelijksvoltrekking kuste Sharon Cindy en sprong daarna met haar bruidsjurk in het water om Cindy te omhelzen. Al doet de naam anders vermoeden, is Cindy een mannetje van 35 jaar.
Nu maar wachten op de eerste menselijke/dolfijnen baby, of zijn dat gewoon zeemeerminnen?

Hoog bezoek

Op koninginnedag komt Bea Almere en Zeewolde bezoeken. Tenminste dat lijkt zo, maar omdat koninginnedag op zondag valt komt Beatrix op zaterdag. Nu zal koninginnedag ook op zaterdag gevierd worden, dus komt zij toch nog op koninginnedag.

Waarom kan koninginnedag niet gewoon op zondag worden gevierd? Ik kan mij helemaal niet herinneren dat dat ooit eerder niet kon. Is Bea heel gelovig geworden? Wil zij rekening houden met gelovigen? Dan toch niet met alle gelovigen, want er zijn gelovigen die zaterdag als rustdag hebben.
Ik vind het vreemd, koninginnedag is op 30 april en anders niet!
In ieder geval lopen wij die vrije dag hoe dan ook weer mis.

zondag, januari 01, 2006

Jef's club

Zoals sommigen wel zullen weten heb ik een fobie voor sneeuw en ijs, met name in de auto. Voor oud- en nieuw hadden wij zoals gewoonlijk het oud- en nieuwarrangement geboekt bij Jef op Texel. Toen er woensdag plotseling een weeralarm weerklonk gingen ook bij mij alle alarmbellen rinkelen. Na vele rampscenarios te hebben overdacht besloten wij een dag eerder naar Texel te gaan. Zo gezegd zo gedaan, ging ik donderdag optimistisch, met een volgepakte auto, op weg om Michael van zijn werk in Amsterdam te halen. Daar aangekomen zonk de moed mij al gelijk in de laarzen toen het behoorlijk begon te sneeuwen. Toen Michael naar buiten kwam stond ik al bijna ingesneeuwd en wilde ik geen kant meer op. Na wat heen en weer gepraat was de bui gaan liggen en ging ik, al heel wat minder optimistisch, op weg.

Alles ging goed, op een kleine tankpauze na, waarbij ik door een slippartij bijna de Texaco Limmen omver reed. Totdat wij op de N250 belandden. Een smalle weg met verkeer uit 2 richtingen en naast je water. Net op dat moment hield het zachtjes sneeuwen op en veranderde de weg in een skipiste. Toen het zicht tot nul was gereduceerd en de autos links en rechts van ons in de berm belandden, deed mijn zenuwinzinking ons stoppen op een inham in de berm. Hier hadden wij nu nog gestaan als er geen "reddende engel" achter ons was gestopt. De reddende engel bleek zelf ook niet meer verder te durven.

Het was een allochtoon in een grote BMW ( nu begrijp je waarom ik die 4,6 eerder deze week had) die direct vroeg of ik niet voor hem wilde gaan rijden. No way! gelukkig had deze aardige jongen nog een goede tip, over 2 km zou er een motel zijn. Ik wilde natuurlijk nog steeds niet verder en dus zagen wij hem, slalommend en slippend, in de sneeuw verdwijnen. Na nog een tijdje in deze hopeloze situatie te hebben gestaan, was Michael het helemaal zat nam het stuur over, ik kon niet anders als, bibberend, naast hem plaats nemen. Na een erg lange 2 km (was 10 km) zagen wij inderdaad licht branden en op de parkeerplaats, een inmiddels ingesneeuwde en dwarstaanse BMW staan met van de chauffeur geen spoor.

Binnen aangekomen bleek het een wokrestaurant te zijn en na de bekende vraag "met flieten of met lijst" waren zij bereid een taxi te bellen om ons naar een slaapgelegenheid te brengen (de laatste boot naar Texel was inmiddels al lang daarvoor vertrokken). De Noord Hollandse gastvrijheid moet geroemd, want de joviale chauffeur had bij aankomst al een prachtig hotel voor ons geregeld;Slothotel Igesz te Schagen, alwaar de eigenaresse, Gerda Jansen, ons verwelkomde met de woorden "in deze tijd van het jaar is er altijd plaats in de herberg"
Na een drankje, dutje en goed ontbijt, heeft Gerda ons persoonlijk bij de auto op de wokparking afgezet, alwaar we na de strooidiensten gewoon verder konden met onze
reis.









Op Texel aangekomen was alles weer als vanouds. Al jaren is er bij Jef dezelfde oud- en nieuwgroep en, al is iedereen erg verschillend, het lijkt wel een familie. Wij zijn zo verschillend allemaal dat wij het waarschijnlijk de rest van het jaar niet samen zouden kunnen vinden. Echter met oud- en nieuw lijkt het voorbestemd dat wij daar met zijn allen samen komen. Elk jaar opnieuw moeten de banden wederom gesmeed worden. De eerste avond zit iedereen stoicijns bij elkaar aan de champagne. Meer dan blijken van erkenning zijn er dan nog niet. Jef probeert met grapjes en kwinkslagen het gevoel van vorig jaar weer terug te halen, maar dit wordt aanvankelijk door iedereen met scepsis bekeken.

Eenmaal het licht op groen gaat iedereen met zijn eigen groepje naar de eigen tafel. Wat ons opviel en aanvankelijk tegen de borst stuitte, was dat een aantal mensen, gezien de hoge klasse van het restaurant, zich geroepen voelden om erg hoogdravend te doen over allerlei dingen. Het stellen van hoge eisen blijkt daar ook bij te horen. Zo is daar altijd een stel, waarvan de vrouw een glutenvrij (eigenlijk van alles vrij) dieet heeft en daar onophoudelijk over zeurt, terwijl dit gezien de professionaliteit van het personeel absoluut niet nodig is, dit geeft haar bij ons ook altijd de bijnaam "De Gluut". Na de eerste avond was dit alles nog niet weggeebd en werd er heel wat nagekaart over de mede "oud-en nieuw familieleden".

De volgende dag echter, als het echt oud en nieuw is, gooit iedereen zijn maskers af, wij zagen de meest merkwaardige transformaties, de hautaine man met het jacht blijkt dan toch weer de bourgondische levensgenieter, het Glutenstel is dan weer het innemende sociale stel en zelfs voor de champagne, zien wij in dat wij met oud- en nieuw toch bij elkaar horen en voor deze dagen elk jaar weer bij elkaar passen.

Rond middernacht zijn wij, na Jef's fantastische vuurwerk, weer die familie voor een keer per jaar, een familie die hechter is dan menig "echte" familieband. Vaak rolden bij iedereen de tranen over de wangen van het lachen, zeker toen er weer zoals elk jaar de slachtoffers voor de Texelse nieuwsjaarsduik werden aangewezen, iedereens favoriet was weer Jef. Dit jaar hebben wij iets innoverends uitgevonden met zijn allen, wat Jef deed lachen als een boer met kiespijn, de " all you need is love Jefbus", die onze oud- en nieuw familie, volgend jaar natiewijd komt oppikken. Een goed idee, al zullen wij dan Gerda van Igesz missen, haar gaan wij dan in de zomer wel opzoeken, met de koemarkt, volgens haar het grootste spectakel in Schagen. Zullen wij daar dan weer een vee familie leren kennen??? misschien wordt dat dan het zomerse oud- en nieuwclubje.