zondag, april 28, 2013

Museumpark Orientalis

Het scheelde niet veel of Museumpark Orientalis (voorheen Heilig Land Stichting) had voorgoed de deuren moeten sluiten. Dankzij een handtekeningenactie van bezoekers heeft het museum toch subsidie gehad en kan het, voorlopig overleven.

De uitdaging dit jaar is voldoende bezoekers te krijgen om de financiële basis te verstevigen. Ik zou zeggen ga eens naar Museum park Orientalis, het is een uniek museum met een heel eigen sfeer. Naast de interessante dingen die er te zien zijn, is het ook een prachtige omgeving, zo midden in het bos. Vanaf de zomer zal de Hidden Garden te zien zijn, een geschenk van de staat Israël.

Verder is het museum een oriëntatiepunt op spiritualiteit en zingeving, wat nog verder uitgebouwd zal worden. Het heeft een rol in het bieden van informatie over de achtergronden van maatschappelijke problemen die samen hangen met religie, iets wat toenemend belangrijk wordt. Kortom een museum met een beetje meer, zeker waard om eens een bezoekje te brengen.

dinsdag, april 23, 2013

Eat till you drop bij Tang Dynastie in Almere

Op een of andere manier is "All you can eat" in Almere razend populair. De restaurants met dit concept schieten als paddenstoelen uit de Almeerse grond. We hadden dan ook al weken van tevoren gereserveerd bij Tang Dynastie om een fel begeerd plaatsje op de zaterdagavond te kunnen bemachtigen. Voor ons was het eten-tot-je-erbij-neervalt principe de eerste keer, dus we waren benieuwd.

Toen we aankwamen wachtte ons een grote teleurstelling; onze reservering was nergens meer te vinden (slordig!). Gelukkig kregen we uiteindelijk toch nog een fantastische tafel toegewezen. Er zouden 5 rondes komen en je mocht steeds per ronde maximaal 5 gerechten van de kaart kiezen. Mocht je iets niet opeten dan moest je een boete per overgebleven gerecht betalen. Het is daarom aanbevelenswaardig om met meerdere mensen te gaan, er is dan immers altijd wel iemand die nog een plekje over heeft.

De keuze en verscheidenheid waren enorm; kangoeroe, eend, hert, haai, het kon niet op, alles was mogelijk. Daarbij was het nog allemaal erg smakelijk ook. Uiteindelijk hebben we per ronde nooit het maximale besteld, maar zaten op een gegeven moment zo vol dat we de laatste ronde maar hebben overgeslagen. Dat was maar goed ook, want als nagerecht (dat komt buiten de rondes om) kwamen er nog mega grote Dames Blanches. Volgegeten moesten we naar de auto worden gerold. In  ieder geval was het een succes, jammer dat we geen van allen Willem, Alexander of Maxima heten.

vrijdag, april 19, 2013

Chinees creëert bevroren waterval

Zo ziet het er uit als je je kraan in de winter weken open laat staan. Het gebeurde in China en was niet eens een ongelukje. De 58-jarige Wen Hsu weigert namelijk, als laatste bewoner van dit pand , te vertrekken. De gemeente wil het pand al en tijdje slopen, om er een winkelcentrum te bouwen.

Het opendraaien van de warm water kraan leek Hsu de ideale oplossing om bevriezing van de waterleiding te voorkomen, omdat het hele pand verder leeg en dus onverwarmd is, is de kans op bevriezing groot. Volgens de man wil de gemeente hem niet voldoende geld geven om ergens anders een appartement te kunnen huren. Ik vraag mij wel af hoe hoog de rekening voor al dat warme water zal zijn.

dinsdag, april 16, 2013

Cork: St. Fin Barre's Cathedral

Volgens de legende stichtte St. Fin Barr in 606, op de plaats waar nu de kathedraal staat, een klooster. Sindsdien zijn er op deze plaats 11 kerken gebouwd. Het huidige gebouw is de Diocesaanse kathedraal van de Irish Church. De residentie van de bisschop bevindt zich recht tegenover de ingang van de kathedraal.


Als je de kathedraal binnenkomt stuit je gelijk op een winkeltje, wan waaruit de twee oude mannetjes die erin staan, graag rondleidingen geven. Ze zijn heel aardig, maar lijken wel erg om een praatje verlegen te zitten. Eentje praatte ons al gelijk de oren van het hoofd, waarop we maar besloten op eigen gelegenheid de kathedraal te gaan bekijken.

De kathedraal is prachtig, met details uit zeer verschillende perioden. De meeste details binnen en buiten de kathedraal zijn ontworpen door William Burges, in neo-gotische stijl. Binnen staan er op de gebrandschilderde ramen verhalen uit het Oude en Nieuwe testament.


Het plafond boven het hoofdaltaar is prachtig versierd, wederom is dit het werk van Burges. Verder zijn er diverse details te zien die herinneren aan het feit dat Ierland ooit deel uitmaakte van het Britse Koninkrijk. Zo is er een vlag met daarop het Latijnse motto Quis separabit (Wie zal scheiden). Aan het praatgrage mannetje was nog duidelijk te merken dat deze scheiding hem nog altijd hoog zat.



vrijdag, april 12, 2013

Blarney Castle Gardens & Rock Close

De tuinen rond Blarney Castle zijn bijna nog mooier dan het kasteel zelf. Druïden  heksen, geheimzinnige bomen en giftige planten, het is een beetje zoals je jezelf een Iers sprookje voorstelt.



De Rock Close is een mystieke plaats met een dolmen, een heksenkeuken en wishing steps. Aan het eind van het park staat Blarney House, een soort huis waar je je zomaar kan voorstellen dat het zou spoken. Het huis was helaas gesloten en zal pas in de zomer opengaan voor publiek. Na al het moois, was het een beetje vreemd dat het toilet in de paardenstallen gevestigd was, maar dat zal er wel bij horen , net als het weer.







woensdag, april 10, 2013

Church of Ireland: homovriendelijke kerk

De Church of Ireland (Eaglais na hEireann) is de naam van de Anglicaanse Kerk in Ierland. In een van hun kerken in Cork, de St. Anne's Church, zagen we dat religie ook inclusief kan zijn; dus niet uitsluitend tegenover bepaalde mensen.

De St. Anne noemt zichzelf een "inclusive church". Wat dit betekent valt bij de ingang te lezen: "This is a place where human rights are respected and where lesbian, gay, bisexual, transsexual, two spirit people and their friends and allies are welcomed and supported." Hoe mooi is dat?

Woning van de bisschop in Cork 
Een eindje verderop zagen we de woning van de bisschop van de Ierse kerk; net zo riant als de meeste kerkleiders, crisis of geen crisis. En dat is nu weer jammer.

De Ierse kerk omvat zowel de Republiek als Ulster. In de Republiek is het altijd de kerk geweest van een kleine minderheid.



dinsdag, april 09, 2013

Cork: The Butter Exchange

The Butter Exchange in Cork is een drukbezocht museum, daar kan menig museumdirecteur jaloers op zijn. Toch wordt er alleen een film vertoond, en zie je er wat oude foto's en pakjes boter. Het is dan ook onduidelijk wat de oorzaak van het grote bezoekersaantal is, misschien de allervriendelijkste Ier aan de kassa? Het botermuseum is in ieder geval geen topattractie, maar het is leuk om even langs te gaan als je toch in Cork bent.

Cork was ooit wereldberoemd om z'n boter. De Ierse boter werd zelfs naar Nederland geëxporteerd. Helaas was Nederland ook het land wat deze bloeiende handel grotendeels om zeep hielp, door de uitvinding van margarine. Gelukkig was er van enige wrok nu niets meer te merken. We verkopen in Nederland natuurlijk nog wel de Kerry Gold, wie kent hem niet? Kerry Gold is op het moment trouwens de best verkochte boter in Duitsland.

Zoals zo vaak werd het meeste werk bij het boter maken verricht door vrouwen. Het Engelse woord dairy komt dan ook van het Oud-Engelse woord daege, dat vrouwelijke bediende betekent. Je denkt misschien dat het boter maken uit wat roeren bestond, maar dat valt tegen; het was echt een heidens karwei. Om de kwaliteit te handhaven werd The Committee of Butter Merchants opgericht, natuurlijk waren dat dan weer wel allemaal mannen.



maandag, april 08, 2013

High-Tea

De laatste tijd hebben wij ons eens ondergedompeld in de wereld van Groupon/ Vakantieveilingen. Zo kwamen wij afgelopen zaterdag bij Chez Alexander terecht voor een heerlijke High-Tea.

De High-Tea was zeer uitgebreid en goed en ook de bediening attent en vriendelijk. Niets mis mee dus. Wat wel grappig was is dat wij met drie andere stellen van Vakantieveilingen bij elkaar werden gezet. Toen wij (precies op tijd) binnenkwamen, bleken zij al met smart op ons te zitten wachten, het schijnt voor deze mensen normaal te zijn om al een kwartier voor het evenement klaar te zitten.

Uit de gesprekken met de mede High-Teaers bleek een deel van de mensen, die biedt op Groupon/ Vakantieveilingen een heuse community te zijn. De mensen die met ons bij de High-Tea zaten bleken bijna niets anders te doen dan elke dag bieden op Vakantieveilingen en nu dus met enorme hoeveelheden bonnen te zitten, die ze amper op kregen. Desondanks zaten ze tijdens de High-Tea gewoon door te bieden op Vakantieveilingen. Verder praatten ze het liefst over alle uitjes die zij deden met de gewonnen bonnen. Sommigen doen  echt letterlijk alles, die hebben elke dag wel een etentje of workshop. Het is hun hele leven.

Wat mij opviel op Vakantieveilingen, en wat ik van de community niet hoorde, is dat er bedrijven zijn die elk uur, wekenlang, dezelfde actie op de veilingsite hebben staan. Dat is heel vreemd, want elk uur heeft iemand zo'n bon, wat zou betekenen dat de aanbieder de eerste komende 100 jaar vol moet zitten. Wat niet het geval is. Hoe kan dit? Het lijkt er op dat een deel van de winnaars fake is. Dit blijkt ook wel uit het feit dat een veiling eigenlijk nooit weggaat voor minder dan 50 % van de oorspronkelijke waarde. Deze these wordt nog ondersteund door het feit dat het op Vakantieveilingen 's nachts net zo druk is als overdag, en de communityleden zagen er toch echt niet uit alsof ze nooit sliepen. Nou ja, hoe het ook werkt, voor af en toe is het best leuk.

zondag, april 07, 2013

zaterdag, april 06, 2013

Cork: Old English Market

De Old English Market in Cork is meer dan zomaar een overdekte markt. Het is een bezienswaardigheid en stamt al uit 1610. Het feit dat Koning Elizabeth van Groot-Brittannië de markt in 2011 heeft bezocht en dat hier bij de ingang een plakkaat van hangt, geeft zijn waarde wel aan. Over of zij iets heeft gekocht gaat het verhaal niet. Wij in ieder geval niet, de waar was nogal bederfelijk zeg maar.


Aanvankelijk was de markt bedoeld voor de verkoop van vlees en vis, tegenwoordig kun je er allerhande verswaren kopen. De markt heeft ingangen op de Grand Parade, in Patrick Street, Oliver Plunkett Street en Princess Street. Helemaal authentiek is de markt niet meer, daar er in 1980 een grote brand is geweest. Desondanks ziet het er nog wel historisch uit, en doet het ook wel een beetje denken aan een Arabische souk.

Naast een heleboel grote stukken vlees, kun je op de markt ook de lokale specialiteiten krijgen, zoals tripe en dishreen. Dat laatste is overigens best lekker. Het is een soort bloedworst, iets wat ik normaal weiger te eten, maar ik heb het geproefd en het viel mij niet tegen.

Dat Elizabeth de markt bezocht is niet zo vreemd als het lijkt; heel lang geleden konden alleen de Engelse ingezetenen de boodschappen op de markt doen, de Ieren waren destijds te arm om er te kopen. Ondanks de crisis kan nu gelukkig iedereen er zijn eten kopen.




donderdag, april 04, 2013

Cork: Imperial Hotel


Op de website zag Imperial Hotel Cork er fantastisch uit, het ligt ook nog eens midden in het centrum van Cork, dus onze keuze was snel gemaakt.

Bij aankomst vonden we een imposante gevel met een echt klassieke portier voor de deur. Ook de hal was indrukwekkend, dus tot zover niets dan lof. Toen we met de lift naar onze kamer gingen bleek het hotel nogal een puzzel te zijn, de lift ging niet tot aan onze verdieping. Daarvoor moesten we nog diverse gangen, sluiproutes en halletjes door. Op onze route stonden overal verloren meubels op de gang, die zo te zien nog uit de begintijd van ons hotel stamden (18e eeuw?).

Aangekomen bij onze kamer, bleek ook die uit een lang verloren tijdperk te stammen. De meubels leken de Grote Oorlog maar net te hebben overleefd en de gordijnen leken meer op jute zakken, waar de noodrantsoenen in hadden gezeten. Echte oud-Ierse kitsch dus. Ook het bad was opmerkelijk, de houten zijkant was volgens mij nog uit de Titanic gesloopt, wat goed zou kunnen; Cork was immers de laatste aanlegplaats van de Titanic. Maar goed, alles was er wel, en op het brandalarm om 2 uur 's nachts na, hebben we heerlijk geslapen in onze uitgezakte bedden. En het moet gezegd: de ligging van het hotel is uitstekend.


woensdag, april 03, 2013

Cork aan het einde van de crisis

Na een korte vlucht met Air Lingus kwamen we aan in Ierland, alwaar de vriendelijke taxichauffeur Michael al op ons stond te wachten. Michael hield wel van een praatje en zijn stokpaardjes waren de economie en het weer, onderwerpen waar de meeste mensen graag over bleken te praten. Het weer zag er, die eerste dag, nog veelbelovend uit; het was in ieder geval droog.

Onderweg naar Cork zagen we naast een prachtig, glooiend en groen landschap, ook ontzettend veel lege panden. Het lijkt alsof half Ierland te koop staat. Vooral nieuw gebouwde kantoorpanden en appartementencomplexen staan gewoon helemaal leeg. Volgens taxichauffeur Michael zijn de huizen nog maar een kwart waard van wat ze voor de crisis waren, desondanks staan ze allen nog steeds te koop. Alhoewel we later zagen dat huurappartementen nog wel  vrij duur zijn. Toch was Michael optimistisch; volgens hem is iedereen na de "bubble" nu weer terug bij oude normen en waarden en wordt alles weer "normaal".

Als Michael met oude normen en waarden bedoelde dat mensen nu allemaal hun eigen groenten, etc. kweken en met biologische dingen bezig zijn dan klopt dat wel. Al weet ik niet of men dat in Ierland daarvoor ook al deed. Tevens lijkt men er erg bezig met de herkomst van producten, en lijkt alles "100 % Irish" te moeten zijn. In winkels, restaurants, pubs, overal staat erbij vermeld dat ze alleen met producten uit de omgeving werken. Soms hadden wij er wel zo onze twijfels over, want sinds wanneer bestaat er Ierse Brie en Ierse Cheddar?

maandag, april 01, 2013

Pasen in Cork

Omdat we eens iets heel anders wilden, besloten we de Pasen in Cork  (Ierland) door te brengen. We verwachtten in een soort Engeland terecht te komen (laat de Ieren dat niet horen), met soortgelijke mensen en hetzelfde slechte weer.

Voor wat betreft het weer klopte ons beeld wel wel qua vochtigheid, maar naar verluid is de temperatuur in de winter wel wat gelijkmatiger dan bij ons, zo heeft men in het zuiden van Ierland dit jaar nog geen vlok sneeuw  gezien. En op de regen zijn ze hier goed ingesteld.

Voor wat betreft de mensen klopte ons beeld echter helemaal niet. Ieren blijken een stuk ingetogener te zijn dan Engelsen, terwijl ze wel allemaal graag met je willen praten. Dat lijkt eerder echt oprechte interesse te zijn, dan de gemaakte beleefdheid die we in Engeland vaak ervaren. Als mensen echt Iers praatten moesten we wel alle zeilen bijzetten om het te begrijpen, tenminste dialect, echt Iers is helemaal anders en in het geheel niet te verstaan.
In ieder geval zijn Ieren gastvrij en behulpzaam en konden we dan ook al snel integreren.