woensdag, mei 29, 2013

In de Heerlyckheid

Soms ontdek je van die plekjes, daar moet je gewoon vaker heen. Voor ons was is dat het geval met Restaurant Herberghe in de Heerlyckheid.  En zo besloten we binnen een week nogmaals naar Deurne te gaan.


Deze keer gingen we gewoon lopend vanaf Willibrordhaeghe. De eerste keer hadden we een taxi genomen, omdat we dachten dat het hotel een behoorlijk eind van het restaurant af lag. De taxichauffeuse vertelde ons al dat het eigenlijk onzin was daarvoor een taxi te nemen, dat bleek ook wel toen we binnen enkele minuten voor het restaurant stopten. De reden daarvan is dat het restaurant nogal onopvallend is, zoals wel vaker met pareltjes het geval is, zou je er zo voorbij rijden. Niet doen, want dan mis je een geweldige culinaire ervaring. Zoals ze zelf al zeggen: "Wie hier eenmaal gegeten heeft zal nooit meer achteloos voorbij wandelen.".

De filosofie van de heerlyckheid is gasten laten genieten van eerlijke culinaire gerechten in een gastvrije Brabantse informele sfeer. De producten waarmee wordt gekookt zijn eerlijk, duurzaam en vers. Het klinkt allemaal eenvoudig, maar als je ziet en vooral proeft wat chef-kok Leon Barents met deze producten doet, doen alle beschrijvingen deze keuken te kort. Vanuit de open keuken zie je ook hoe Leon Barents vol passie en toewijding de gerechten bereidt en er ware kunstwerkjes van maakt.

In 2009 is De Heerlyckheid uitgeroepen tot beste Aspergerestaurant van Brabant, geheel terecht.  Het verbaast ons dat De Heerlyckheid nog geen Michelin ster heeft gekregen, maar dat komt vast alleen omdat de controleurs van Michelin het restaurant nog niet hebben kunnen vinden.

donderdag, mei 23, 2013

Vroeggeboorte

"Onze" eend is bevallen, weliswaar twee weken te vroeg, maar de kinderen maken het goed.


woensdag, mei 22, 2013

Missieklooster Heilig Bloed & de Brabantse Kluis

Mijn interesse in religie bestaat voornamelijk uit interesse naar de mensen die de religie aanhangen, en dan vooral de manier waarop zij leven, de rituelen die zij uitvoeren en het waarom van de keuze die zij hebben gemaakt. Dit maakt dat kloosters, en vooral dus nonnen, een enorme aantrekkingskracht op mij hebben. Dat kwam goed uit, want dichtbij ons hotel bevond zich een prachtig klooster, het Missieklooster Heilig Bloed, gelegen in het dorpje Aarle-Rixtel.


In het klooster wonen nog zo'n 60 missiezusters en het klooster is tevens opleidingshuis voor vrouwen die missiezuster willen worden. Dit alles is ooit gesticht door pater Franz Pfanner, die moedige jonge vrouwen nodig had bij zijn missie in Zuid-Afrika. Dit resulteerde in 1885 in de stichting van de Missiezusters van het Kostbaar Bloed. Aanvankelijk gingen de zusters gelijk naar Zuid-Afrika, dit bleek niet handig te zijn; de zusters moesten eerst intreden in een huis in Europa, om zo beter op de reis voorbereid te zijn, en zo kwamen zij uiteindelijk in Aarle-Rixtel terecht.

Naast het klooster bevindt zich een tot hotel omgebouwde boerderij, Herberg de Brabantse Kluis. En dat is wat wij bij aankomst direct zagen, alles nodigt uit om koeien en biggen te gaan kijken. Tot mijn grote teleurstelling bleek het klooster hermetisch te zijn afgesloten. En nu laat ik mij niet snel uit het kloosterveld slaan, maar overal stonden bordjes met "Privé voor de zusters", en zelfs "Alleen toegang voor koeien". Het kloostergebouw bleef ons onbereikbaar, in de verte, aanstaren. Als alternatief stonden er bordjes met routes die wel waren toegestaan: de biggetjesroute en naar de Lourdesgrot. De grot leek mij ook wel aardig, en Michael had inmiddels wel zin in een overheerlijk, mals biggetje.

Met de biggetjes waren we snel klaar, die bleken van metaal te zijn. Alhoewel de tuin waarin zij staan wel mooi is, maar dat is eigenlijk met het hele gebied wel het geval. Gelukkig was daar nog de Lourdesgrot.
In 1907 hebben de zusters deze grot gebouwd, naar het voorbeeld van de echte Lourdesgrot. Je kunt er een kaarsje opsteken, wat wij dan maar hebben gedaan.

Achteraf blijkt dat je het klooster wel kunt bezoeken, maar daar eerst een afspraak voor moet maken. We zullen dus nog eens terug moeten komen, om de geheimen achter de muren te kunnen ontrafelen. Deze keer hebben we ons bezoek maar afgesloten bij de koeien van de Brabantse kluis, en ach die kalfjes zijn toch ook best leuk.


dinsdag, mei 21, 2013

Willibrordhaeghe

Dit weekend zijn we na lange tijd weer eens in het voormalige klooster/ missiehuis, nu hotel, Willibrordhaeghe geweest. Na 4 jaar was het er nog niets veranderd en bleek dat ze er nog steeds in kwaliteit geloven. Tot 2004 was Willibrordhaeghe een klooster en seminarie. Sindsdien is het omgetoverd tot een gastvrij hotel, waar het prima vertoeven is.


Willibrordhaeghe is een heel apart hotel, er hangt ergens nog de typische kloostersfeer van rust en sereniteit, en zelfs hier en daar nog de specifieke kloostergeur, terwijl het hotel toch aan alle moderne standaards voldoet. De voormalige paters zijn verbannen naar een huis in de prachtige landschapstuin. Helaas kun je weinig van hun leefomgeving zien, om de tuin staat een dichte schutting. Wel is er nog een kapel bij het hotel, waar ze de missen bijwonen, je bent hier als gast van harte welkom, maar dit ging ons net een stapje te ver.


Deurne zelf stelt op zich niet heel veel voor, maar moest je om schoenen verlegen zitten, dan is er geen betere plaats te bedenken. Je vindt er schoenenwinkel na schoenenwinkel. En zo kon het gebeuren dat ik, na jarenlang opmerkingen gekregen te hebben over mijn onelegante schoeisel, eindelijk een heleboel elegante zomerschoenen heb gevonden waar ik wel op kan lopen. Al jaren kamp ik met een Morton neuroom in mijn voet, veroorzaakt door te lange banden in mijn gewrichten, waardoor ik alleen op onelegante wandelschoenen kan lopen. Nu ik eindelijk dus geschikte schoenen vond, kwam ik terug in het hotel als een heuse Imelda Marcos.


Wordt vervolgd.



woensdag, mei 15, 2013

Laat je thuis vaccineren voor een veilige vakantie

Met Globefreaks willen wij een zo compleet mogelijke service bieden voor alle reizigers. Wij zijn dan ook blij dat wij voortaan ook voor vaccinaties kunnen zorgen. Globefreaks is hiervoor een samenwerking aangegaan met Thuisvaccinatie.

Thuisvaccinatie is een landelijk werkend vaccinatiecentrum waarbij je thuis gevaccineerd kunt worden. Dus geen wacht- en reistijd meer, gemakkelijker kan het niet! Je maakt een afspraak waar en wanneer het je zelf uitkomt, zelfs 's avonds of in het weekend kan dit, zonder hier extra kosten voor te betalen.

Thuisvaccinatie werkt alleen met BIG geregistreerde artsen die je vakkundig vaccineren en advies geven. De tarieven liggen op hetzelfde niveau als bij de GGD's en huisartsen. Ook worden vaccinaties meestal deels vergoed door de zorgverzekeraars.


Gemakkelijker kan het niet dus, zo zien wij het graag. Ga je binnenkort op reis maak dan hier snel een afspraak voor je reisvaccinaties.



zondag, mei 12, 2013

Heerlijk 10 daagse bij Bakboord

Het is weer Heerlijk 10 daagse, daarom besloten wij hier vrijdagavond gebruik van te maken bij Brasserie Bakboord in Almere Haven. We waren er een tijdje niet geweest, maar het viel zeker niet tegen. Het eten was echt heerlijk en de bediening nog net als vroeger, vriendelijk en vrij informeel.

De groenten die Bakboord gebruikt zijn allemaal vers, en dat proef je. Sinds kort heeft Bakboord een eigen tuin in een kas in Buitenvaart en dus is alles 100 % biologisch en zelf gekweekt. Bij Onze Volkstuinen onder glas kan iedereen trouwens een volkstuin beginnen, een leuk initiatief van 3 enthousiaste tuinders. En, het duurt nog even, maar eigenlijk is dit ook leuk voor straks, als we hier de Floriade hebben in 2022.

Een van de wijnen die geschonken wordt bij Bakboord heeft de grappige naam Gestolen Fiets. Op het eitket is een stripverhaal van Willem Holtrop te zien over een gestolen fiets. De Douro wijn Gestolen Fiets wordt gemaakt door Dirk van Niepoort, wiens betovergrootvader in 1842 naar Portugal emigreerde en een een, nog steeds bestaand, porthuis begon.

Wij komen zeker snel nog eens terug bij Bakboord. Ook meedoen aan de Heerlijk 10 daagse? Dat kan nog t/m 16 mei.

maandag, mei 06, 2013

De Zomersint

Het is toch eigenlijk jammer dat zo'n leuk feest als Sinterklaas maar een keer per jaar plaatsvindt? Dat vonden wij ook, en daarom hebben wij gisteren Zomersint gevierd. De Sint had er helemaal geen problemen mee om een keer extra naar Nederland te komen, hij was zelfs blij dat het nu eens wel goed weer was.