zondag, februari 18, 2018

Cyprus Troödosgebergte en Kykkos klooster I


Als je naar Cyprus gaat is het een must om naar het Troödosgebergte en te gaan en het Kykkos klooster te bezoeken. Rond kerst ligt daar sneeuw en samen met het feit dat men in Cyprus links rijdt en er vrijwel geen afzettingen langs de smalle bergpassen zijn, vond ik het geen goed idee om zelf een auto te huren. Op Tripadvisor stak een excursiebedrijf er qua beoordelingen met kop en schouders bovenuit, dus besloten we daar een privé jeepsafari te boeken. Zo geboekt moet je natuurlijk maar afwachten of de chauffeur daadwerkelijk op komt dagen. Dit bleek geen probleem, op de afgesproken dag kwam de jeep inderdaad om 7 uur 's ochtends voorrijden in een oude Camel Trophy-jeep. 

Tot onze verbazing zat er naast de chauffeur nog een vrouwelijke gids (ik dacht aanvankelijk dat dit de chauffeur was, even vergeten dat ze links rijden). Dit hadden we niet geboekt, maar ja, des te beter toch? Het was wel een beetje vreemd dat zij zichzelf helemaal niet voorstelde en ook verder niets zei en prominent op de (beste) voorstoel bleef zitten. Nog vreemder was echter dat zij ons bekend voorkwam. Ze leek toch wel erg veel op de plaatselijke hoer die vaak bij ons hotel door de straat tippelde en bij de McDonald's haar uitvalsbasis had. We zeiden allebei niets, maar dachten er het onze van. Gedurende de dag gingen we wel twijfelen, want gaandeweg bleek ze de vrouw van de chauffeur te zijn. Het leek wel of zij niet eerder zo'n dagje uit meegemaakt had, want ze gedroeg zich de hele dag als een toerist die nooit eerder Cyprus had bezocht.

De chauffeur was net een ingebouwde encyclopedie van Cyprus. Hij heeft 12 uur vrijwel non-stop over de geschiedenis, politiek en cultuur verteld. Dat was echt super. Een stokpaardje van hem was wel de klimaatverandering. Dit is op Cyprus ook echt verschrikkelijk. Ten eerste is het er in de winter heel veel warmer geworden, waardoor er ook helemaal geen sneeuw meer in de bergen ligt. Ten tweede is het er desastreus droog geworden, wat ook goed te zien was onderweg. Landbouw is er vrijwel onmogelijk geworden. Toch is het landschap in de bergen nog prachtig. Naast een bezoek aan vele bezienswaardigheden, zijn we vrijwel op elke mogelijke plek geweest. Vaak off-road langs duizelingwekkende open afgronden van 3000 meter hoog, langs richels en spelonken. Ik met het hart in mijn keel en Michael genietend. Nou ja, ik vond het natuurlijk ook prachtig.

En ja, was ze het of was ze het niet? 
Wordt vervolgd.



zaterdag, februari 03, 2018

Cyprus IV Agios Lazaros

In Larnaca , aan het Agios Lazarouplein, staat een prachtig kerkje, de Sint Lazaruskerk. En ja de gelijknamige heilige ligt er echt. Als bewijs liggen er een paar botten open en bloot, tentoongesteld. Ernaast bevindt zich een Byzantijns Museum, helaas was dit tijdens ons bezoek gesloten.

De St. Lazaruskerk is in de 10e eeuw gebouwd op de plaats van de oorspronkelijke kerk uit 900. Naast de prachtige rococo preekstoel is er een icoon te zien met daarop een uit het graf herrijzende Lazarus. Rechts van de voordeur staat een grote, vergulde reliekschrijn met enkele botten van Lazarus, tenminste dat zegt men en gelooft men op Cyprus.



De heilige Lazarus was de broer van Martha en Maria. Vier dagen na zijn dood werd hij opgewekt door Jezus. Hij trok naar Cyprus en werd daar bisschop van Kition. Hier werd hij ook begraven na zijn, nu definitieve, dood. Zijn graf werd in 890 ontdekt, waarna men op die plaats een kerk bouwde.