dinsdag, december 31, 2013

Reggefiber; glasvezel from hell

Eindelijk zouden we glasvezel krijgen en dus supersnel internet. Aangezien wij daarvoor afhankelijk zijn van Reggefiber, waren de kerstgedachten al snel met de noorderzon verdwenen, elk contact met dit bedrijf zou zelfs Jezus Christus moordneigingen doen krijgen. De URL van dit bedrijf heet vast niet voor niets Eindelijk glasvezel, ik ben er alleen nog niet achter hoe rekkelijk dat eindelijk is. De ambitie van Reggefiber is alle woningen in Nederland aan te sluiten, daar is de christelijke eeuwigheid dan wel bij nodig.

Het begon allemaal een aantal weken geleden, toen ik een afspraak probeerde te maken met Reggefiber. Ik kreeg een soort Achterhoekse huismoeder aan de lijn met een zeer zwaar accent. Dat zij zo onvriendelijk en chagrijnig was kon ik mij nog wel voorstellen, gezien het aantal krijsende kinderen dat ik op de achtergrond hoorde. Een afspraak maken kon niet, want dat moest haar collega doen. Toen ik vroeg wanneer die collega er dan wel zou zijn, vertelde de gestreste vrouw dat de afspraak gewoon ingepland zou worden, ik daarover een brief zou krijgen, en als ik dan niet kon deze afspraak zou kunnen verplaatsen. Een beetje kastje naar de muur verhaal dus, maar ik was nog vol verwachting. En De Sint liet mij niet in de steek, er kwam een brief, de monteur zou 30 december 2013 komen tussen 8.00 uur en 12.00 uur.

En zo zat ik gisteren om 8.00 uur klaar met een grote pot koffie. Tegen 10.00 uur begon ik al wat misselijk te worden van de koffie, om 11.00 uur heb ik de rest maar weggegooid. En...je begrijpt het al om 12.00 uur was er nog geen monteur te bekennen. Reggefiber dus maar eens gebeld en jawel daar was de Achterhoekse "dame" weer. De kinderen had ze inmiddels de nek om gedraaid, want aan de andere kant van de lijn was het doodstil. Helaas had dat allemaal niet geholpen, want de vrouw was nu verschrikkelijk chagrijnig, boosaardig zelfs. Bij mijn vraag waar de monteur bleef, snauwde ze door de telefoon : dat weet ik niet"!. Toen ik vroeg wie dat dan wel wist, vertelde ze mij dat ze dat aan de opzichter moest vragen, hoe lang dat duurde wist zij niet. O.k. je weet het niet, ik wachtte dus nog af. Na een half uurtje belde ik terug en was de vrouw inmiddels in een furie veranderd, schreeuwend gaf zij mij te kennen dat ik af moest wachten en niet meer moest bellen, als ze mijn nummer zou zien zou ze niet meer opnemen, en met een klap gooide ze de hoorn neer. Kennelijk hebben ze in de Achterhoek nog nooit gehoord dat je ook de nummermelder uit kunt zetten, dus belde ik gewoon weer terug. Dat had ze nog niet eerder meegemaakt, want ze nam gewoon weer op, maar nadat ze wat verbaasd deed, begon ze weer te schreeuwen dat ze het ook allemaal niet wist en gooide ze wederom met een klap de hoorn erop.
Je begrijpt, glasvezel hebben we nog niet, en bij gebrek aan andere glasvezelbedrijven vrees ik dat dat er ook in 2014 niet van zal komen.

Update
Op 7 januari kwam er daadwerkelijk een monteur van Reggefiber, zelfs een aardige, wat gezien het voorgaande verbazingwekkend is. Helaas is het aansluiten niet gelukt.
14 januari: Reggefiber is wederom geweest en ze hebben de glasvezel aangesloten. Wordt vervolgd op 16 januari.
16 januari: een monteur van Guidion heeft de glasvezel aangesloten, het was erg traag, volgens hem omdat er zoveel muren tussen zitten?? :Lekker dus, al die moeite voor niets. In de avond hebben we xs4all gebeld, want als de tv aanging deed internet het zelfs helemaal niet meer. Ze hebben ons op een andere frequentie gezet. en het is ongelooflijk, het werkt nu!

vrijdag, december 27, 2013

Trouwen in Almere en zo

Ja, dat kan in Almere. En al denken de meeste mensen dat dat niets is, ik kan je nu zeggen dat het heel leuk is om in Almere te trouwen. We zouden in stilte trouwen, en daarom is het extra hartverwarmend dat we toch zoveel felicitaties en cadeaus hebben gehad, bedankt iedereen! Het is een onvergetelijke dag geworden. Helaas zijn alle leuke feesten altijd weer veel te snel voorbij.

We hadden gekozen om ook geen toespraken te doen, geen ringen, eigenlijk dus alleen het trouwen. Daarom dachten we dat we binnen 2 minuten wel weer buiten zouden staan. De ambtenaar van de burgerlijke stand en de bode bleken echter zulke leuke mensen te zijn, dat ze er met gemak een half uur van hebben gemaakt. Helaas weten we hun namen niet meer, maar echt grandioos hoe zij het allebei deden. De vrouw vertelde ook nog een en andere over de trouwzaal en de architect Cees Dam. Zo weten we nu waarom de ramen van het gemeentehuis rond zijn; dit is twee keer de letter C van de naam van de ontwerper. Alles aan de inrichting van de trouwzaal heeft een betekenis. Zo is er zoveel rood omdat het de kleur van de liefde is en zijn de stoelen goudkleurig voor voorspoed. Aan het eind van de ceremonie kregen we nog een leuke verrassing (ik zal niet zeggen wat, om de verrassing voor andere bruidsparen nog leuk te houden).

Eenmaal getrouwd zijn we afgereisd naar ons geliefde Kasteeltje Hattem. Ook daar kregen wij nog een aantal leuke verrassingen. Na een overnachting in de bruidssuite trokken we verder naar Deurne om mijn verjaardag te gaan vieren in Willibrordhaeghe.
En dan is nu zomaar weer alles voorbij, trouwen, verjaardag en kerst. Het is weer moeilijk wennen aan het gewone leven. Gelukkig is het bijna weer oud en nieuw en Michael´s verjaardag.

Een fijn jaarwisseling alvast en veel geluk en gezondheid in het nieuwe jaar!


vrijdag, december 20, 2013

Merry Christmas and Happy New Year!

The Magic of Christmas never ends
and its greatest of gifts are family and friends. 

Merry Christmas and Happy New Year!


donderdag, december 12, 2013

Athene: The New Acropolis Museum

Nog net voor de crisis is het allemaal rond gekomen, waardoor er in 2009 een imposant gebouw is verrezen aan de Dionysiou Aeropagitoustraat in Athene: het nieuwe Akropolismuseum (het oude is in 2007 gesloten). Aan de voet van de Akropolis zijn hier de archeologische vondsten van op en rond de berg te bewonderen. Enige smet op het mooie avant-gardistische gebouw is de twist rond de verdwenen scuplturen.

Het museum is chronologisch opgezet met vijf afdelingen. Alles is heel open en ruimtelijk opgezet, het moet als het ware lijken alsof je door de oorspronkelijke tempels loopt. Een deel van de vloer is van glas, waardoor je de onderliggende opgravingen kunt bewonderen. Het ontwerp is de van de New Yorks- Zwitserse architect Bernard Tschumi, in samenwerking met de Atheense archtitect Michael Photiadis, die samen een knap staaltje werk hebben geleverd.

Helaas staat een groot deel van de Parthenon sculpturen in het British Museum in Londen. Wat de Grieken daarbij het meest lijkt te ergeren is dat ze slechts vijf van de zes kariatiden uit de hal van het Erechtheion in bezit hebben. Sir Elgin krijgt hier nog steeds de schuld van, die zou de sculpturen hebben gestolen en  meegenomen naar Engeland rond 1800. Athene was destijds onderdeel van het Ottomaanse Rijk en Elgin ambassadeur in Constantinopel, waar hij kennelijk zoveel goede dingen deed dat hij de sculpturen cadeau kreeg. Eens gegeven blijft gegeven toch? Als dat niet zo is dan voorzie ik nog wel een conflict tussen Europa en Griekenland in de toekomst.

Met het nieuwe Akropolismuseum wil Griekenland, volgens de Griekse minister van cultuur, Antonis Samaras, aan de wereld tonen dat Griekenland best zelf in staat is de schatten uit het Parthenon te huisvesten. Het past in de politiek, destijds door Melina Mercouri in gang gezet, om alle sculpturen terug te krijgen. Dat blijft een twistappel met de Britten. Feit is wel dat het museum, met maar liefst 4000 tentoongestelde voorwerpen, een knap staaltje architectuur en museumkunde is. Ik vind in ieder geval dat het een prachtig museum is geworden dat zeker een bezoek (en ook wel meerdere) waard is.




dinsdag, december 03, 2013

Jeruzalem; De Olijfberg

De Olijfberg (Har HaZeitim) in Jeruzalem is niet zomaar een berg, ten eerste is het eigenlijk geen berg, met zijn vier toppen is het meer een bergrug. Ten tweede is de geschiedkundige, religieuze en spirituele betekenis enorm. Naast deze meer verheven betekenissen, is het uitzicht over de oude stad van Jeruzalem gewoon mooi (wie kent de overbekende plaatjes niet?).

Het meest opvallend zijn de duizenden graven op de flanken van de Olijfberg. Zowel joden als moslims willen hier graag begraven worden. Dit allemaal door een zinnetje in het Bijbelboek Zacharia, waarin de Olijfberg wordt genoemd als plaats waar God zal beginnen met het tot leven wekken van de doden aan het einde der tijden. De wederkomst van Isa wordt niet expliciet in de Koran genoemd, desondanks is de Olijfberg ook voor moslims een geliefde begraafplaats. Op de joodse graven liggen losse stenen, dit gaat terug tot de tijd dat de joden in de woestijn leefden, om het graf in de woestijn te markeren legden ze er stenen op. Mensen op doortocht vulden uit respect voor de dode de stenen weer aan.

Ook voor het christendom heeft de Olijfberg grote betekenis. Er zouden zich vele Bijbelse gebeurtenissen hebben afgespeeld. Aan de voet ligt Gethsemane, de plaats waar Jezus werd overgeleverd aan de Romeinen. Verder zou Jezus vanaf hier naar de hemel zijn gegaan, zijn er diverse engelen verschenen, werden hier diverse profeten beschreven en bouwde koning Salomo hier zijn offerplaatsen voor de afgoden. Op de berg bevinden zich dan ook diverse kerken.

Naast al deze religieuze betekenissen, is de Olijfberg ook gewoon een toeristische hotspot. Terwijl bussen vol toeristen worden uitgeladen, gaan de orthodoxe joden gewoon door met hun gebeden bij de graven. Het is moeilijk om de verhevenheid van de plaats te voelen met al die drukte, het grote openbare toilet doet daar ook al geen goed aan (maar mochten de religies gelijk krijgen, zullen er toch wat te weinig toiletten zijn).  Ondanks alle drukte moest ik denken aan de begrafenis van Rabin. Ik was destijds in Israël, maar niet in Jeruzalem. Toch kon je overal op televisie zijn begrafenis op de Olijfberg zien. Er was toen overal zoveel verdriet voelbaar, dat dat voor mij nog steeds de sterkste herinnering aan de Olijfberg is.

Wordt vervolgd.