donderdag, januari 31, 2008

Menselijke zoo

daadHet lijkt alsof de giraffen in Thailand in het wild lopen, maar dan met een menselijk gezicht. Het blijken wel degelijk mensen te zijn; de langnekken van het Kayanvolk.
De meeste Kayan vrouwen dragen veel ringen om hun nek, waardoor het lijkt asof hun nek heel lang is. Dat vinden ze mooi, dat is traditie en ze verdienen er geld mee. Niets mis mee zou je denken. In werkelijkheid hebben ze een vergroeide nek, wat diverse klachten met zich meebrengt, en zijn ze gewoon verminkt.

In Birma was oorlog, waardoor heel veel mensen naar noordwest Thailand vluchtten, en daar waren veel Kayan mensen bij. Zeker veel jongeren willen de ringen niet meer dragen, een pretje is het niet, maar nu hebben ze niet veel keus meer, want omdat ze de vluchtelingen status hebben mogen ze in Thailand niet werken, daartegenover krijgen ze ook geen hulp en geld. Het enige dat zij nu nog kunnen doen is poseren voor de vele toeristen. Er zijn er genoeg want Thailand maakt veel reclame voor deze menselijke dierentuin. Tevens wordt deze levende toeristische attractie vastgehouden in Thailand, want er waren al leden van de Kayanbevolking die naar Finland en Nieuw Zeeland konden verhuizen, maar Thailand liet hen niet gaan.

Nu het dus min of meer gedwongen blijkt te zijn is het de vraag of je als toerist daar nog wel heen moet gaan. Ook de Verenigde Naties praten al over een officiele boycot, omdat de Kayan eigenlijk gewoon gevangen zitten in een menselijke zoo, heel mensonwaardig dus.
Stel je voor dat wij de Urkers zouden vastplakken in hun klompen.

woensdag, januari 30, 2008

Vlucht naar onderwijs 17:26

Er zijn waarschijnlijk maar weinig mensen die zo graag naar school willen als Neema Laizer uit Tanzania. Op de lagere school, waar haar ouders al geen geld voor hadden, begon dit al. Neema haalde haar onderwijzer over om in plaats van schoolgeld elke ochtend 1 liter melk te accepteren.
Op haar dertiende vond haar vader het welletjes en huwelijkte Neema uit aan een dertigjarige, onbekende man. Neema moest stoppen met school. Maar zij had andere plannen; terwijl haar ouders sliepen sloop zij het huis uit en liep het hele eind door de bush naar het huis van haar oom. Daar kon zij niet blijven maar haar oom regelde een schuilplaats ruim 200 kilometer verderop.

Nu is Neema inmiddels 19 en gaat aan de universiteit beginnen. Haar droom is de eerste vrouwelijke Masai arts te worden van Tanzania. Dan wil zij iets gaan doen tegen vrouwenbesnijdenis, gedwongen huwelijken en geweld tegen Masai vrouwen.
Soms getuigt klein nieuws van grootse mensen.

dinsdag, januari 29, 2008

Man krijgt winterbeurt 16.05

Voor een winterbeurt hoef je tegenwoordig niet meer naar de Kwik-fit. De Engelse Kate Knight weet precies hoe je dat zelf thuis kan doen. Ze gooide antivries bij haar man in de wijn en in de curry, gewoon thuis in het pitoreske Stoke-on-Trent.

Helaas beviel de winterbeurt Mr Knight slecht; hij kreeg acuut last van nierproblemen, hersenbeschadiging, blind- en doofheid. Mr Knight heeft nu 24 uur per dag zorg nodig. Die krijgt hij niet van Kate, want zij is vandaag schuldig bevonden aan poging tot moord.

The Week the Women Went 8:38

Wat zou er gebeuren als in een stad of dorp alle vrouwen zouden weggaan? Dat is onderzocht in Hardisty, Canada. Voor een sociaal experiment en vooral voor een goedlopend TV programma van CBC; The Week the Women Went, heeft men alle vrouwen van het 760 hoofden tellende dorp naar een luxe resort in de Rocky Mountains gestuurd, zonder mobiele telefoon.

70 % Van de Canadese vrouwen zorgt naast een fulltime baan voor gezin, kinderen en het huishouden, dus het vertrek van de vrouwen zou een klap moeten geven. Aanvankelijk waren de mannen nog zeer opimistisch over het geheel; vooral de zorg voor de kinderen zagen zij als een makkie, en problemen werden er al zeker niet verwacht. Nu het programma wat langer loopt hebben de meeste mannen toch wel meer waardering gekregen voor de vrouwen en blijkt dat zij erg veel doen. Echt noemenswaardige problemen hebben zich echter niet voorgedaan. Dit betekent dat de vrouwen niet onmisbaar zijn maar op zijn best wel gemist worden, maar dit had waarschijnlijk hetzelfde geweest als de mannen waren weggestuurd.

Muzikale voorkeur van God 7:38

Waarom is kerkmuziek vaak zo saai? Als het aan prof. dr. Heitink ligt gaat hier verandering in komen. "De kerk kan niet om het ritme van de popmuziek heen. Daarom moet er ruimte gemaakt worden voor andere instrumenten dan het orgel.” Dat zei prof. dr. G. Heitink, emeritus hoogleraar praktische theologie aan de Vrije Universiteit Amsterdam, zaterdag in Amersfoort op het congres ” Muziek in de kerk.

Martyn Smits, organist in een kerk in Roosendaal, heeft dat afgelopen zondag direct in de praktijk gebracht en speelde zijn kerkelijke Bach muziek samen met dj Wouter Vogelaars die dit afwisselde met minimal, house en deephouse. De bezoekers van de kerk zaten loungend op kussens. Er was dan wel geen mis, maar het was toch een enorm succes.
En waarom zou dit niet kunnen tijdens een mis? Het is toch al eeuwen een vreemde gedachte dat er een God zou zijn die alleen van rustige, sombere muziek houdt? Wie heeft dat eigenlijk verzonnen?

Hoofd Belgische muis in Finland gesignaleerd 6:50

Een patiënt in een ziekenhuis in Finland zat van zijn, toch al niet al te smakelijke, ziekenhuismaaltijd te "genieten" toen hij een (gestoomd) muizenhoofd vond tussen de gestoomde groente.

Na onderzoek zijn ze in het ziekenhuis tot de conclusie gekomen dat de groente uit België kwam en dat het dus een Belgische muis moest betreffen. Aangezien het lichaam van de muis niet is gevonden gaat men er in het ziekenhuis vanuit dat dit zich in een ander land moet bevinden.
De patiënt is van de muis niet zieker geworden dan hij al was.

maandag, januari 28, 2008

Marrakech-Jemaa el Fna

Vol optimisme gingen wij op weg naar het Marrakech museum en de Medersa ben Youssef. Na uren ronddwalen in modderige steegjes, alwaar we regelmatig werden aangehouden door moddermannetjes die ook de weg niet duidelijk konden uitleggen, zijn we uiteindelijk dorstig terecht gekomen bij Cafe l' Arabe.

Daar hoorden we dat alles nog steeds gesloten was i.v.m. de afgelopen feestdag en zijn we er dus maar gebleven. Cafe l' Arabe combineert een loungestijl met Arabische invloeden. Vanaf het dakterras heb je een prachtig uitzicht over de medina, die er in dit perspectief wel wat rommelig en afgebrokkeld uitziet. De eigenaars zijn Italiaans.

Op de terugweg was het Jemaa el Fna plein al een stuk drukker ('s middags is het er nog erg rustig). We hielden stil bij een visionaire verhalenverteller . Ofschoon er tijdschriften lagen waarin hele verhalen aan hem werden gewijd, leek hij meer prestige te ontlenen aan het feit dat wij in zijn cirkel hadden plaatgenomen en daarom kregen wij direct een ereplaats op een krukje naast de grootvisionair.
Al verstonden wij er geen woord van, het geheel deed erg Afrikaans aan.

We werden thuisgebracht door een vriendelijke Berber die, gezien zijn rijstijl, net zijn kameel leek te hebben ingeruild voor een taxi. Na het diner gingen we nog even naar de bar, waar we ons enthousiast op de bank lieten vallen. Gelukkig zagen we nog net op tijd dat we ons op de barmanager stortten, die weer eens languit lag te slapen.

Wordt vervolgd

vrijdag, januari 25, 2008

We got him!

Wat altijd al vermoed werd is door de Belgische minister van Defensie De Crem bevestigd; op de basis Kleine Brogel in de buurt van Peer liggen nucleaire wapens. En wel zoveel dat zij met gemak heel West-Europa kunnen vernietigen.

En waarom worden er dan nu geen internationaal waarnemers naar België gestuurd? Lang zullen ze niet moeten zoeken naar kernwapens en nucleaire capaciteit. En moet daarna Belgie niet gedwongen worden om deze te ontmantelen? En als ze dat niet doen dan volgt er een oorlog en een heksenjacht op Guy Verhofstadt. Waarna Balkenende, nadat ze Guy in een grot in de Belgische Ardennen hebben gevonden, trot in op TV uitroept "We got him!".

Maar ja, dat zal allemaal niet gebeuren, want België hoort bij Europa, en wij moeten het allemaal eens zijn met wat onze partners doen. Bovendien zitten we met het probleem dat we niet weten of de kernwapens van Vlaanderen of Wallonië zijn. Laten we dan maar wachten totdat het land is opgedeeld, waarschijnlijk valt het kernwapendepot dan onder Nederlands Limburg en daar weten ze wel hoe ze tegen militairen moeten protesteren.

Dichter Douwe VI

Door Douwe Booij


Argeloos


Iemand zei
tegen mij,
heel bewust,
“Je bent uitgeblust”.
Ik antwoordde bijdehand:
“Was er dan ergens brand”?

Douwe
Utrecht



donderdag, januari 24, 2008

Het is maar wetenschappelijk 7:22

De Japanse premier Yasuo Fukuda lust wel een lekker visje. In een interview met de BBC had hij ook nog een plausibele verklaring verzonnen voor zijn enorme verlangen naar mals walvisvlees; het is puur wetenschappelijk.
Jaarlijks kost de Japanse walvisjacht in de wateren van Antarctica aan ongeveer 1.000 walvissen het leven, maar dat is puur wetenschappelijk.

Mr. Fukudo vindt dan ook dat de emoties in de walvisjachtdiscussie niet zo hoog zouden moeten oplopen, dat heeft er volgens hem alleen maar voor gezorgd dat milieugroeperingen werden aangezet tot beschadiging van het Japanse (wetenschappelijke!) walvisjachtschip. En zeg nou zelf, er is toch geen vis die zoveel vlees voor de sushi kan leveren als de walvis.

woensdag, januari 23, 2008

Boer Frans vlucht naar Texel

Sinds afgelopen zondag is Nederland 1 de grote bevolkingsgroepen-belediger geworden. Zette eerst boer Frans, uit Boer zoekt vrouw, heel Twente op zijn kop omdat hij hij imago van twente enorme schade toe zou brengen, nu zijn ook de inwoners van Texel woedend door de nieuwe serie We gaan nog niet naar huis.

Boer Frans voldoet eerlijk gezegd precies aan mijn verwachtingen van een Twentse boer; lompe uitspraken, schoppen van koeien, op zijn motor crossen, beledigen van vrouwen maar toch vrolijk en een heel klein hartje. Ik begrijp dan ook de commotie niet, want hoe zou een Twentse boer nu anders moeten zijn? Praten met een aardappel achter in zijn keel, als hobby sigarenbandjes sparen hebben en zijn vrij tijd het liefst doorbrengen op de golfbaan?
Die vrouwen hadden heel goed kunnen weten hoe hij zou zijn, ik begrijp dan ook niet met wat voor verwachtingen zij bij hem ingetrokken zijn.

En ook op Texel zijn de gemoederen verhit, in de Texelse Courant wordt flink afgegeven op de serie We gaan nog niet naar huis. De serie gaat over een Amsterdam gezin dat naar Texel verhuist om een Bed and Breakfast te beginnen. Omdat het een comedy is wordt er flink de draak gestoken met Texel zoals dat daar veel incest voor zou komen (heb je wel eens een telefoonboek daar opengeslagen?). Maar op Texel weten ze absoluut niet wat humor is, dat is nu wel bewezen. Geen enkel positief commentaar. Een greep uit de reacties in de Texelse Courant: ‘Totaal ongeloofwaardig en bij het belachelijke af’, ‘Wat een slechte serie. En dan die stereotypes. Texel in de jaren dertig vorige eeuw?’, ‘Ze schetsen een beeld van Neanderthalers die op een eiland leven en niet zijn ontwikkeld.’, ‘Jammer dat Texel zo wordt neergezet. Geen reclame voor ons eiland.’, ‘Zo'n eerste aflevering geeft weinig zin om volgende week te gaan kijken.’

Ik denk dat boer Frans beter naar Texel kan vluchten....daar valt hij duidelijk minder op.

dinsdag, januari 22, 2008

Women-only bus 17:22

De mannen in Latijns Amerika zijn wat warmbloediger dan die van het Europese type. Bij sommige is dat bloed zo warm dat het overkookt, waardoor ze tot handtastelijkheden kunnen overgaan. In Mexico City schijnt het zo vaak te koken dat ze daar nu een "women-only" bus hebben ingesteld om de vrouwen te beschermen tegen handtastelijkheden en verbaal misbruik.

Het wordt de kokende mannen ook wel gemakkelijk gemaakt in Mexico, omdat de bussen en treinen daar zo volgepakt zitten dat ze wel handtastelijk moeten zijn, of kiezen voor preventieve amputatie van ledematen. Vrouwen zullen dus ook wel eens ongewild (of opzettelijk) handtastelijk zijn, alleen van vrouwen wordt dat niet zo snel als misbruik opgevat.
De speciale vrouwenbussen hebben grote rose borden en stoppen bij de normale haltes.
Nu maar hopen dat de Mexicaanse lesbiennes niet net zo warmbloedig zijn.

Geweest of niet geweest that's the question 16:49

Afgelopen week schreef de Amrikaanse piloot Patrick Smith over een interessant vraagstuk; wat zijn de criteria om ergens wel of niet officieel geweest te zijn? Hij komt bijvoorbeeld vaak op luchthavens zonder een voet buiten de terminal te zetten, ben je dan in zo'n land geweest? Of het eiland Hispaniola (dat Haiti + de Dominicaanse Republiek bevat); je gaat naar de Dominicaanse Republiek, wilt dan gelijk Haiti bezoeken, maar de taxi's weigeren daarheen te gaan. En hoe zit het met Japanners, als zij Guam bezoeken zijn ze dan in de Verenigde Staten geweest? Patrick vertelt ook over een treinreis die hij heeft gemaakt van Duitsland naar Hongarije, 's nachts bleef de trein 6 uur stilstaan in Oostenrijk, is hij dan wel ook in Oostenrijk geweest?

Soms maken de landen zelf de antwoorden op dit soort vragen heel lastig. Wat te doen met bezette gebieden, quasi-onafhankelijke staten, protectoraten, etc? Vaticaan Stad is een soevereine staat, politiek gezien, maar geldt dit in de praktijk ook? Telt een bezoek aan Hong Kong ook als bezoek aan China? En wat te doen met Tibet?

Het is bijna een onmogelijkheid om exact te zeggen in hoeveel landen je bent geweest en welke precies. Nu is dat voor de meeste mensen ook niet belangrijk. Wel schijnen er reizigers te zijn die paspoortparties geven; bij elk 50e of 100e land dat zij bezocht hebben.
In ieder geval daagt Patrick Smith iedereen uit met een eenduidig antwoord op zijn vragen te komen en zo een internationale standaard te ontwikkelen.

Voor mij persoonlijk is het gedeeltelijk ook van belang, daar wij met vriend Remco al jaren de standaarden aan het vaststellen zijn voor het kruisjes zetten in het boek "1.000 Places to see before you die" van Patricia Schulz. Trouw zetten wij kruisjes, vergelijken en bespreken het al dan niet mogen zetten van de kruisjes. Gezien het voortschrijden van de jaren komt ook steeds meer het voortschrijdende inzicht dat het godsonmogelijk is al de 1000 plaatsen af te kruisen, en daarmee ook een versoepeling in de discussie of er al dan niet een kruisje gezet mag worden. Het is nu al zo dat alleen maar in de hal van een gebouw staan al geldt voor een flink kruis (mits bewijs op foto). En daarom heb ik ook al maar vast een kruisje gezet mij hotel La Mamounia in Marrakech, ze waren weliswaar aan het verbouwen, maar ik heb toch in de (bouwvallige) tuin gestaan en daar ook nog een foto van gemaakt. Nog maar 879 plaatsen te gaan op de wereld. Binnenkort moeten we toch eens bespreken of virtueel bezoeken van plaatsen ook met een kruisje beloond kan worden, want het is nu eenmaal zo leuk op Telendos en dat is nu net, helaa, een kruisvrije plaats.

zondag, januari 20, 2008

Logeren bij Ikea

Toen de New Yorker Mark Malkoff bijna zijn appartement werd uitgedragen door de kakkerlakken, besloot hij er eens wat aan te gaan doen. Er kwam een bedrijf, een beetje onhandig was echter dat Mark zelf gedurende een week zijn appartement niet meer in kon. Hij besloot Ikea te bellen of hij daar kon komen logeren.

En ja hoor, die vonden het wel een grappig idee (en vooral een goede reclame, Mark is namelijk komiek en zijn verblijf wordt opgenomen). En zo gebeurde het dat klanten in woonkamer Aspvik plotseling een man zijn koffers zagen uitpakken en daarna een tukje doen in slaapkamer Aspelund. Al zijn de kamers ruim ingericht, toch vind Mark het niet ideaal, hij had er nooit aan gedacht dat niets werkt bij Ikea; het ziet er leuk uit maar de wasbak heeft geen water, de wc spoelt niet, door, de douche doet het niet. Maar ook daar heeft behulpzame Ikea een oplossing voor; hij douched nu in de personeelskantine en eet in het personeelsrestaurant.

Hopelijk heeft Mark geen kakkerlakkeneitjes meegenomen, onder zijn schoenen of zo, want anders zal Ikea straks wel erg veel logees krijgen.

zaterdag, januari 19, 2008

Nieuwe ontwikkelingen in zaak Natalee Holloway

De zaak Natalee Holloway lijkt wel nooit ten einde te komen. Voer voor een hoop roddels, ik betwijfel echter of de waarheid ooit naar boven zal komen. Gaf Joran van der Sloot Peter R. onlangs nog een zeer speciale haarkuur met rode wijn, de nieuwste speculaties pleiten Joran nu eens vrij (en als dat de waarheid blijkt te zijn, wat hebben die mensen dan in een hel geleefd).

De nieuwste bevindingen komen van een koppel beunhaas-detectives; Daniel Young en Kelly Castillo. Vorig jaar waren de speurneuzen ook al op Aruba, maar toen werden ze nog door niemand geloofd. Nu echter alle andere mogelijkheden zijn uitgeput, heeft men besloten hun beweringen toch nader te gaan onderzoeken.

De twee beweren beweren dat Nalalee is misbruikt door haar stiefvader Jug Twitty, zwanger van hem was en dat haar moeder Beth hiervan wist. Dit is de reden dat Natalee op Aruba wilde blijven, ze was als de dood om weer naar huis te gaan. Er schijnen diverse getuigen te zijn die dat beweren. Beth en Jug (de moeder en misbruiker-stiefvader van Natalee) deden er alles aan om de thuissituatie geheim te houden. Er zijn echter wel degelijk aanwijzingen die bevestigen dat de oneindige verhalen van Beth in de media niet kloppen. Zo hebben Young en Castillo bewijs dat Beth niet om elf uur ’s avonds, maar om kwart voor acht op Aruba per vliegtuig arriveerde, ze wist immers al dat haar dochter niet wilde terugkomen. Een klein, maar toch merkwaardig detail is dat Beth en Jug inmiddels zijn gescheiden, dit terwijl ze nog zij aan zij naar hun dochter op zoek waren.

Natalee was nog in leven toen haar ouders op Aruba arriveerden, zeggen de onderzoekers. Joran zou haar inderdaad op het strand hebben achtergelaten, maar ze is toen bevriend geraakt met een aantal andere mensen, die haar toen hebben verborgen. Ze wou absoluut niet terug en verbleef nog zeker een paar weken in San Nicolas. Daar is ze uiteindelijk aan een overdosis overleden.

Marrakech- Jardin Majorelle

Op Aid el Kebir werden we wakker van een ongelooflijke knoflookstank. Op deze feestdag wordt gevierd dat Abraham bereid was zijn zoon te offeren. Omdat niet elke familie een zoon heeft en er anders weinig overblijven, slacht elke familie dan maar een ram om het offerfeest te vieren. Vanaf het balkon van onze kamer zagen we hoe er een bij de buren gevild werd. Verder viel er weinig van het offerfeest te zien dan hier en daar wat bloed op straat en veel kinderen waren aan het voetballen met een schapenkop . Wel was er op de Djemaa el Fna een speciale toeristenfuik ingericht waar ze diepvries sate aanprezen voor Bloody delicious food. Wij hebben dan maar gegeten bij hotel Alamay in Gueliz, dat is een echte aanrader; twee bejaarde mannetjes serveren er heerlijk eten.

Ook hebben we deze feestdag voor het eerst in een Marokkaanse Petit Taxi gezeten, dit lijkt de Marokkaanse variant van bungee jumpen te zijn. Dat het verkeer in Marrakech gevaarlijk is lazen we ook in de Jardin Majorelle; de schilder kreeg in 1960 al een ernstig verkeersongeval in Marrakech, waaraan hij na een poging tot herstel in Frankrijk overleden is. De tuinen zijn prachtig, helaas was het museum dicht. De tuin en het gebouw zijn nu eigendom van Yves Saint Laurent en in het museum schijnt zijn prive-collectie Noord-Afrikaanse kunst te staan met ook nog een zaaltje met werken van Majorelle.

We sloten de dag af met een drankje in de hotelbar, alwaar we de barmanager als een blok in slaap zagen vallen, maar dat was ook wel verdiend na een dag keihard TV kijken.

Wordt vervolgd

vrijdag, januari 18, 2008

De moeder Teresa voor dieren

Zoals Nederland "trots" is op Marianne Thieme, zo was India trots op Ingrid Newkirk. En Ingrid heeft nog iets wat Marianne niet kan zeggen: haar moeder was vrijwilligster voor moeder Teresa. Ingrid ging haar moeder achterna, maar dan voor dieren. Ze hoort weliswaar niet echt bij India; ze is er niet geboren, woont er niet, maar is er wel opgegroeid. En daar heeft India nu enorme spijt van, zo erg zelfs dat Ingrid Teresa onlangs is gearresteerd wegens inbreuk op de openbare vrede en het beledigen van religieuze gevoelens, dit alles vond plaats tijdens Jallikattu.

Jallikattu is een soort stierengevechtfestival dat jaarlijks in Tamil Nadu plaatsvindt. Het festival wordt kort voor de oogst gehouden tijdens een traditioneel feest, de Pongal. Het is net zo iets als in Pamplona; de stierenvechters jagen de stieren door de straten, maar het doel is niet de stier te doden maar om hem te domineren en temmen. Jalikattu is een belangrijk ritueel om een goede oogst te krijgen.

Nu vallen er altijd tientallen gewonden en zelfs doden en ook voor de stieren is het geen pretje. Maar de protesten van Ingrid daar tegen waar niet alleen uiterst ondoeltreffend maar ook nog eens dom en beledigend; ze blinddoekte een beeld van Ghandi en hing een spandoek op. Maar ja wat kan je anders verwachten van een vrouw die een boek over haar leven heeft uitgegeven met de titel "I am an Animal".
Je zou bijna trots worden op onze eigen Marianne, weliswaar geen connectie met moeder Teresa, maar je hebt er tenminste ook geen last van.

donderdag, januari 17, 2008

Waar kijken gelovigen naar?

Een dominee, een priester en een rabbijn gingen op een hete zomerdag samen wandelen. Het zweet droop van hun lichamen en ze raakten al snel uitgeput. Tot hun grote geluk kwamen ze een meertje tegen. Het was er erg afgelegen dus trokken ze hun kleding uit en gingen te water.

Toen ze zich weer lekker hadden opgefrist besloten ze nog wat van hun vrijheid te genieten en bessen te gaan plukken. Tot hun grote schrik kwamen ze een stel vrouwen tegen uit de stad. Niet meer in staat om zo snel hun kleding aan te trekken, bedekten de dominee en priester snel hun edele delen, terwijl de rabbijn zijn gezicht bedekte, al rennend richting het struikgewas.

Eenmaal weer aangekleed vroegen de dominee en priester waarom de rabbijn zijn gezicht bedekte. Waarop de rabbijn antwoordde; "Ik weet niet hoe het in jullie gemeenten zit, maar in mijn gemeente zullen ze alleen mijn gezicht herkennen".

Maleisische censuur voor Faizal Tahir

Dan wordt je eerst de tweede in One in a Million (Idolsachtig programma) in Maleisie, vervolgens wordt je toch beroemd en geef je concerten, nog iets later is heel Maleisie geschockeerd en beledigd.

Dat is in het kort de carriere van Faizal Tahir. Maar ja, eigen schuld, dan had hij maar niet zijn T-shirt uit moeten trekken en het Superman logo op zijn borst aan het publiek laten zien.
Maleisie is een hoofdzakelijk islamitisch land en heeft strenge regels voor optredens van artiesten. Zo moeten zijn ten eerste een positief en gezond imago uitstralen. (maar goed dat dat in Nederland niet geldt, want welke artiest zou daar nu voor in aanmerking komen?). Ten tweede moeten ze van nek tot knieen bedekt zijn.

Je kunt je dus voorstellen dat Faizal hier niet aan voldaan heeft, en daarom moet Superman Faizal nu een taakstraf uitvoeren, nadat hij eerst publiekelijk zijn excuses heeft moeten aanbieden voor zijn zedenmisdrijf.
En zeg nou zelf, als je hem op You Tube ziet is hij zo ontzettend braaf, dat hij in Europa slechts in aanmerking zou komen voor die Wiener Sängerknaben.

Bassie en Adriaan officieel niet leuk

Wat ik altijd al vond is nu bevestigd in een onderzoek door de Universiteit van Sheffield: Clowns zijn niet leuk.

De universiteit deed onderzoek hoe de omgeving van kinderen in ziekenhuizen verbeterd zou kunnen worden. Hieruit bleek dat alle 250 ondervraagde kinderen in de leeftijd van 4 t/m 16 jaar een hekel aan clowns hadden en/of er zelfs bang voor waren.
Toch worden ze nog erg veel op kinderfeestjes gevraagd, dit komt omdat ouders veel aannames doen over wat hun kinderen wel of niet leuk vinden. Het lijkt daarbij voor de kinderen bijna een taboe om te zeggen dat je een hekel aan clowns hebt.

Dus weg met onze spraakmakende belastingfraudeurs Bassie en Adriaan en al hun collegae, ze zijn niet leuk en dat zijn ze ook nooit geweest.

woensdag, januari 16, 2008

Marrakech-Zon en paniek

Het is eigenlijk zonde om in Marrakech in de zon te gaan liggen. Toch hadden we een dag dat dat het enige was waar wij zin in hadden. Helaas geen zonnebrandmiddel of zonnebril in onze koffers te bekennen. Dan maar op zoek; na uren zoeken nog niets gevonden; mensen liggen nu eenmaal niet in de zon in Marrakech dus voelt niemand zich geroepen zulke nutteloze producten te verkopen. Nou ja er was wel iets; een vies, armetierig flesje zonnebrandmiddel van 30 jaar oud (uitgerekend te koop bij een apotheek die zichzelf "Apotheek Modern" noemt). En ook zonnebrillen waren er wel; nepzonnebrillen bij opdringerige verkopers, die je ogen direct doen verschroeien tot slechts nog geroosterde gaten.

Gelukkig hadden wij voor deze troosteloze zoektocht een stevig ontbijt genoten, dus konden we wel wat hebben. Alhoewel dat nog een wonder was, er brak tijdens het ontbijt namelijk grote paniek uit; de directeur van het hotel bleek er plotsklaps ook te zitten, waarop het personeel druk en als kippen zonder kop begon rond te rennen. Zijn tafel werd gedekt alsof de koning er was komen ontbijten.

Bij het avondeten werden ook wij ineens als koningen behandeld door een ober met een grote, brede grijns. Elke keer als wij een slokje wijn of water namen werden de glazen door hem gepassioneerd bijgevuld. Het kapotgestoofde vlees en de als graniet gefrituurde Calamaris werden opgediend alsof het sterrencreaties waren. Toen we echter, confor alle reisgidsen, een fooi van 2,5 DH gaven viel zijn onderlip op de grond en keek hij alsof we op de borden gepoept hadden.

Als afsluiting van deze zo rustig bedoelde dag gingen we ons geluk maar ergens anders beproeven. Dit werd Key West, dit bleek anders dan de naam doet vermoeden een Franse koloniale enclave. Er was net een optreden van de Franse Michael Bubble. De tent was vast nog niet lang open want de (uiteraard) Franse eigenaar zat steeds op hete kolen naar de deur te kijken en de drankjes werden begeleid door een heel buffet van (gratis) amuses. Dit terwijl hij best succesvol was; voor de Fransen is het een oase van rust om weer even gewoon in "Frankrijk" te zijn. De Franse ondernemer had wel een Marokkaanse bewaker in wollen, bruine jurk voor de deur staan, helaas weinig effectief want hij zat te slapen.
Bij terugkomst in het hotel sliep niemand nog, daar bleef het nog lang onrustig.

Wordt vervolgd.

dinsdag, januari 15, 2008

Boer zoekt vrouw, boerin zoekt werknemer

Er is niets zo ergerlijk en tegelijkertijd zo leuk om naar te kijken als Boer zoekt Vrouw. De meeste boeren zijn veehouders en eigenlijk doen ze in de uitzendingen niet meer dan dat ze normaal ook doen; vee keuren.

Het leuke is misschien nog wel dat wij eens een kijkje krijgen in het leven van boeren, een leven dat de meesten van ons niet van dichtbij kennen. Mijn favoriete vrouwen zijn de "stadse" vrouwen, die overal verbaasd over zijn, zoals Pauline, de gaste van Gerard in de afgelopen aflevering uitriep bij de geboorte van een biggetje; "Er wordt een fricandeau geboren!".
Ook amusant zijn de wat meer hopeloze vrouwen, zoals Annet (gast van vriendelijke boer Jan) die zelf reeds in de eerste aflevering aangaf nog nooit een relatie te hebben gehad. Zij kan bijna niet wachten tot zij haar prooi aan de haak kan slaan, waardoor zij, toen ze tot haar knieen in de koeienstront stond met haar lichaam tegen een vette koe gedrukt, alleen nog maar lyrisch kon uitbrengen; "heerlijk van die lekkere dikke koeienlijven!".

Deze keer zijn er ook twee vreemde eenden in de bijt; boerin Agnes en gestudeerde bollenboer Henk. Henk heeft niet het voorkomen van een boer en is de enige die verstaanbaar is (zou het programma niet eens ondertiteld kunnen worden?), helaas heeft hij ook de wat beschaafdere logees gekregen die helaas ook wat verwender en dus bewerkelijker zijn. Het is in ieder geval aandoenlijk hoe hij zijn best doet, dit terwijl zijn favo Klarijn er uit zichzelf vandoor is gegaan en hij nu met 2 zeikwijven zit.
Agnes lijkt, als enige vrouw, niet op zoek naar een man en minnaar, maar slechts naar een werknemer. Zij heeft daartoe 2 boeren uitgezocht als logee die zich het schompes werken. Helaas heeft zij zich ook nog laten verleiden door politieagent Jurjen, waarvan ze dacht dat er nog wel een boer van te maken was. Dit valt tegen want vroeg opstaan en werken blijken ze bij de politie niet gewend te zijn. De enige vriendelijke woorden die uit Agnes haar mond komen zijn werkaanwijzingen.

Ach ja, als de vos de passie preekt, boer, let op uw kippen!

zondag, januari 13, 2008

Saoedische onthoofdingen

Je zal maar dienstmeid zijn in Saoedi-Arabië, dan wordt je pas echt uitgebuit. De meeste zijn ver van huis en oorspronkelijk uit Indonesie of India. En soms trek je het dan gewoon niet meer.

Afgelopen week was dat ook weer het geval bij een dienstmeisje uit Indonesie. Al maanden werd zij getreiterd door haar werkgeefster Aisha Al Makhaled. Er werd compleet de vloer met haar aangeveegd waarbij het dienstmeisje als bezem diende.
En toen kwam de dag dat ze het helemaal zat was, alle opgekropte woede kwam naar boven. Ze pakte een kussen en drukte dit langdurig op het verwende hoofd van Aisha. Die plotseling geen kik meer gaf. Hierop griste het dienstmeisje alle dure sieraden mee en ging er vandoor.

Helaas kom je al rennend niet ver in de woestijnstaat. Het dienstmeisje werd opgepakt en ter dood veroordeeld. En dat gaat er daar niet zachtzinnig aan toe: dit gaat nog gewoon met een zwaard, en public. Een gruwelijk spektakel, wat toch nog publiek schijnt te trekken (zouden ze ook entree moeten betalen?). En het is al de tweede dit jaar. Vorig jaar is de teller tot 137 onthoofdingen gekomen.
Dat is nog eens wat anders dan een kerstpakket.

vrijdag, januari 11, 2008

Filmrecensie Pan's Labyrinth


Door Michael Koukos

Regie: Guillermo del Toro
Jaar: 2006
Land: Mexico / Spanje
Genre: Drama / Fantasy / Thriller
Cast: Ariadna Gil , Ivana Baquero , Sergi López, Maribel Verdú , Doug Jones, Álex Angulo, Manolo Solo , César Vea e.a.

Spanje 1944 het einde van de Spaanse burgeroorlog. De door sprookjes geobsedeerde Ofelia wordt met haar hoog zwangere moeder naar het kamp van de sadistische kapitain Vidal gebracht.
Al gauw wordt duidelijk dat de aankomende baby door de kapitein is verwekt en dat deze er alles voor over zal hebben om zijn zoon veilig op de wereld te zetten, ook al moet het het leven van de moeder kosten.
Ofelia ziet alles echter door haar fantasiebril en wordt zo meegelokt door een elf die haar naar Pan, haar "echte vader" leidt. Met de afschuwelijke kapitein Vidal als stiefvader is een lelijke, grillige faun inderdaad nog een verademing.
Om te bewijzen dat zij niet te erg vermenselijkt is moet zij drie proeven doorstaan, deze brengen haar in een totaal andere, nachtmerrieachtige dimensie.

De combinatie tussen fantasy en keihard oorlogsdrama is apart en brengt je vaak in een zoete sprookjeswereld om je vervolgens weer in de rauwe oorlogsomgeving onder te dompelen. Of de fantasyscenes zich alleen in Ofelia`s hoofd afspelen of dat de deuren naar een andere dimensie inderdaad voor haar worden geopend, laat men helemaal aan de kijker over. Wat men wel onvoorwaardelijk keihard op zijn bord krijgt is het rauwe geweld. Dit is dan ook geen film voor gevoelige kijkers....en een sterke maag is absoluut noodzakelijk wil je de film onbevlekt doorstaan.

De personnages zijn erg eendimensioneel neergezet...dit komt de film wel ten goede maar toch zijn de keuzes die Ofelia maakt niet altijd evident voor een kind waardoor zij ietwat artificieel overkomt.
Verder is de wat eigenaardige "vervlaamste ondertiteling" opvallend; zo zegt de Spaanse kapitein Vital op een gegeven moment: "Speel niet met mijn voeten" en wil de moeder van Ofelia liever stappen in plaats van te lopen.
Het is misschien al bij al een beetje een overroepen productie maar desondanks niet
onverdienstelijk. Voor wie van ondefinieerbare films houdt is dit zeer zeker een aanrader.



Van outcast naar helmdrager

De Parijse architect Florian Brillet is een van de weinige mensen die het nog voor rokers durft op te nemen. Zijn nieuwste ontwerp is een hoogstandje dat, vooral met het rookverbod in de horeca in het verschiet, ook in Nederland van pas zou kunnen komen.

Het heet de "Smoker Bell", maar heeft meer de vorm van een helm. Het is voor buiten, zodat de roker toch droog kan staan en er zit zelfs een houder aan om een kopje koffie op te zetten. Je kunt de Smoker Bell aan de muur bevestigen zodat niemand hem meeneemt (lijkt mij sterk dat iemand zoiets mee zal nemen).

Kwade tongen in Frankrijk beweren dat het beter zou zijn als de helm volledig afgesloten zou zijn zodat alleen de roker rookt en de rook steeds weer kan ciruculeren in de kap. Hij zou op die manier ook binnen gebruikt kunnen worden, zou wel een raar gezicht zijn in een restaurant al die bollen aan tafel.

donderdag, januari 10, 2008

Levenslange Liefdadigheid

Afgelopen dinsdag was het de 33e verjaardag van de anonieme enveloppen die de politie in Tokyo elke maand van een anonieme donor ontvangt.

Er is geen maand voorbij gegaan dat anonymous geen envellop heeft gestuurd. Er zit altijd cash geld in en een briefje met "geef dit alstublieft aan de armen".
De eerste werd in augustus 1974 ontvangen en nu is de 400e envelop binnengekomen.
Anonymous past ook inflatiecorrectie toe; in 1974 zat er 1.000 yen in de envelop, daarna 3.000 yen en tegenwoordig 5.000 yen.
De politie zegt het daadwerkelijk iedere maand te doneren aan een goed doel.

1 Japanese yen = 0.009143 U.S. dollars

Berbers

Bijna 80 % van de 300.000 Marokkanen in Nederland is Berbers, toch weten we heel weinig van Berbers en worden ze eigenlijk gezien als moslims en die worden dan ook weer als een homogene groep beschouwd. Maar Berbers zijn geen Arabieren en hebben een geheel eigen cultuur.

Berbers zijn de oorspronkelijke bewoners van Noord-Afrika. Men heeft al van 1000 voor Christus sporen van Berbers gevonden.
In Marokko en Algerije is nog steeds een groot deel van de bevolking Berbers. Zij noemen zichzelf Amatir, wat “vrije mensen” betekent. De Berbers hebben een eigen taal, het Amazight en een eigen schrift, het Tiftnagh. Het woord Berber komt van het Griekse woord barbaros dat vreemdeling betekent. De meeste Berbers in Marokko wonen in het Atlasgebergte. Dit komt omdat de Arabieren destijds maar moeilijk konden doordringen in deze ontoegankelijke gebieden.

De cultuur van de Berbers heeft in Marokko geen officiële status. Tot enkele jaren geleden hadden de Berbers die in het Atlas gebergte wonen geen elektriciteit. Dankzij inspanningen van koning Mohammed VI heeft nu 95 % van de Berbers elektriciteit. Wel heeft nog steeds maar 18 % een waterleiding in huis. Ongeveer 50 % van de Berbers in het Atlasgebergte is analfabeet. De oorzaak hiervan is dat er weinig scholen zijn. Veel jongeren trekken weg naar de steden wat de problemen alleen maar groter maakt. Zo zijn er bijvoorbeeld geen dokters die daar willen werken zodat ook de medische zorg veel te wensen overlaat. Er sterven nog steeds veel vrouwen in het kraambed. Mede door deze slechte voorzieningen is de leeftijdsverwachting van Berbers in het Atlasgebergte gemiddeld slechts 65 jaar.

Het geloof van de Berbers was het paganisme. Sinds de 8e eeuw verspreidde de islam zich over Noord-Afrika, de Arabische migranten brachten hun cultuur en religie mee die een grote stempel op het land drukte. Vele Berbers bekeerden zich tot de islam. De term paganisme is een verzamelnaam voor “primitieve” natuurreligies. Men geloofde in meerdere goden en godinnen. Verder geloven zij nog steeds dat niet alleen de mens, maar ook dieren, planten en stenen een eigen ziel hebben.

Veel, vooral oudere, Berbervrouwen hebben tatoeages op hun handen en gezicht. Een tatoeage is een teken van schoonheid, identiteit of afkomst. De tatoeagetraditie komt voort uit het geloof dat het lichaam gevoelig is voor het boze oog. De tatoeages moeten dit onheil afweren. Het tatoeëren is een van de oude rituelen van de Berbers die nog uitgevoerd worden en vooral ook erg zichtbaar zijn. De islam beschouwt het paganisme als geen geloof. Daarom is men ook erg tegen de gebruiken die nog uit de tijd van het paganisme stammen. Daar de meeste Berbers nu moslim zijn vinden de imams dat zij niet meer aan heidense rituelen mogen doen. Ook in Marokko zijn imams fel tegen de tatoeages van Berbervrouwen. Het laten weghalen van de tatoeages gebeurt echter zelden, maar dit zal mede komen doordat de Berbers relatief arm zijn en vaak medische zorg moeten ontberen.

Al is het Atlasgebergte prachtig, het is schokkend te zien hoe arm de Berbers in dat gebied zijn in verhouding tot de Marokkanen die in de steden wonen.
Toch zijn ze allemaal vrolijk, aardig en gastvrij. Het is tevens bewonderenswaardig hoe ze hun woningen, soms niet meer dan een lemen hut, zo schoon en netjes kunnen houden zonder stromend water in huis, electriciteit, riolering, etc. En nee, niet alle Berbers zien er zo uit als onze Berbergids op de foto.

Spiritueel gezin gezocht

Je weet natuurlijk best dat tv programma's meestal gemanipuleerd worden, en ja ook de zogenaamde reallife opnamen. Toch is het soms verrassend hoe "echt" lijkend ze het in elkaar zetten.

KRO's puberruil is zo'n programma waar je eigenlijk niet aan twijfelt. Nu zal dat tijdens de opnamen en ruil misschien nog meevallen, bij de selectie is dat wel anders. In mijn naiviteit dacht ik dat zich gewoon gezinnen aanmeldden en dat daaruit een contrasterende keuze werd gemaakt. Dat is dus niet waar. Mij kwam ter ore dat de programmaredactie bijvoorbeeld De Vliegende Vis heeft benaderd met de vraag of ze een spiritueel gezin wisten met een dochter van 16 a 17 jaar die met het programma mee zou willen doen.
Jammer, niets is echt, maar we willen zo graag geloven dat dat wel zo is.

woensdag, januari 09, 2008

Dichter Douwe V

Door Douwe Booij


Hyperventilatie

ademhaling
levert een bijna-doodstrijd
met mijn longen,
veroorzaakt
vreemde spierreflexen
in mijn lichaam
mijn hart gaat
als een heimachine
in hoog tempo
te keer

de bloeddruk is
beneden alle peil

een plastic zakje
voor de boterhammen
verzamelt lucht,
door mijzelf
uitgeblazen

lucht
die daarna
wordt ingeademd
met minder zuurstof
en meer CO2

’t is toch raar
dat ik
de natuur omdraai
om aanwezig
te kunnen zijn?

Douwe


Braun bloeddrukmeter:
108 / 65 / 100