Gisteravond hebben wij samen met Ellie en Eddie, na thuis de tomatenjenever te hebben geproefd en een etentje bij de Italiaan, een optreden bijgewoond van Two against Noname. Zanger Ger Posno en gitarist Rob Dorreboom gaan al wat jaartjes mee, in 1970 kwam reeds hun eerste single uit, de band heette toen nog Noname. Tegenwoordig is er ook jong bloed aan toegevoegd in de vorm van Koyota (Ko die werkt bij Toyota).Ger Posno: vroeger en nu
Gelukkig scheert Ger zich tegenwoordig wat vaker maar verbergt zich nu achter een zonnebril. Zijn stem is door de jaren heen gerijpt en hij zingt nu Joe Cocker eruit. Wij hebben er gisteravond van genoten, maar Ger zorgt ook wel eens voor onze leguaan Rabin en dan zingt hij voor hem. Speciaal voor Rabin heeft Ger zich ook een repertoire van K3 en de Teletubbies eigen gemaakt. Aangezien Rabin niet graag heeft dat wij op vakantie gaan, valt hij tegenwoordig al van zijn tak van schrik als hij Ger's stem nog maar bij de voordeur hoort.
Nieuwsgierig als ik ben is het begluren en bestuderen van anderen een van mijn favoriete bezigheden in een cafe. Mijn oog viel al snel op deze prachtig uitgedoste man. Het leek alsof hij zo zat te wachten om het podium te gaan bestormen, helaas was hij bij het verkeerde concert. Ethisch als ik ben besloot ik gezellig een praatje te gaan maken met deze mysterieuze gast om hem o.a. te vragen of ik een foto van hem mocht maken. Helaas was het een kort gesprek en zei hij alleen heel vaak : "No photo". Gelukkig was mijn engels gisteravond niet zo goed :-)How deep is your dip
De energie van Two against Noname is tomeloos. Om 2.00 uur 's nachts spelen zij nog de sterren van de hemel en kunnen nog uren doorgaan. Zoals je ziet waren wij toen allang ingezakt, Michael slaapt hier al op de foto en Ellie en Eddie zijn nog zo beleefd om hun ogen open te houden. Gelukkig was Ellie nog in staat om voor taxi 001 te spelen en zij wij dus heelhuids thuisgekomen.
