3D-printen in Roermond

Afgelopen weekend hadden we een verlate, en zeer witte Valentijn in Kasteeltje Hattem in Roermond. We besloten eerst het Cuypershuis eens te bezoeken, waar een demonstratie 3D-printen werd gegeven.

Het Cupyershuis is het voormalige woonhuis van en het museum over de Roermondse architect/ ontwerper Pierre Cuypers. Twee van zijn bekendste ontwerpen zijn die voor het Centraal Station in Amsterdam en die voor het Rijksmuseum, maar daarnaast ontwierp hij ook zo'n 100 kerken, interieurs, kunstvoorwerpen en meubels. Het museum legt daarnaast linken tussen architectuur en hedendaagse interieurvormgeving, afgelopen zaterdag deden ze dit door een wel heel interessant fenomeen: het 3D-printen.

Het 3D-printen werd gedemonstreerd door het MachineGilde. Deze technologische ontwikkeling gaat een ware revolutie teweegbrengen. Het wordt hiermee mogelijk om via internet producten thuis te printen. Stel je voor, je bestelt een kledingstuk en enkele minuten later rolt het kant en klaar uit je printer. Er komt geen fabriek of logistiek bedrijf meer bij kijken. Verre toekomstmuziek? nee, in de creatieve sector wordt deze techniek al vol op gebruikt. Ook de voedingsindustrie en de medische wereld maken al gebruik van deze techniek. Tandartsen werken bijvoorbeeld al met geprinte kronen en in laboratoriums wordt momenteel gewerkt aan geprinte organen en huid. Ongelooflijk toch? Straks printen ze gewoon even een nieuwe nier uit. En wat dacht je van huizen en auto's?

Ik dacht dat het 3D-printen nog helemaal in de kinderschoenen stond, maar dat valt reuze mee. De printers voor thuisgebruik zijn niet groter dan een normale printer en zijn al te koop vanaf 1000 euro. Daar kun je op het moment alleen nog plastic voorwerpen mee printen en natuurlijk geen heel grote producten, maar toch, het is een begin en het zal echt niet lang meer duren voor iedereen gewoon thuis al zijn spullen gaat printen. Fysieke winkels worden dan museumstukken.

En Cuypers zelf? Dat was naast een ongelooflijk talent en harde werker, ook wel een beetje een egotripper. Zo liet hij vaak zijn eigen gezicht afbeelden op kerkstukken en stond hij op ongelooflijk veel foto's prominent op de voorgrond. Ook stond zijn naam op veel van zijn bezittingen, bijvoorbeeld zijn tas, waarbij er nooit werd nagelaten Dr. en architect bij zijn naam te vermelden.