Hoedje af voor Leonard Cohen

Zaterdagavond was ik een van de gelukkigen die, samen met Gerda, het laatste concert van Leonard Cohen op het Sint Pietersplein in Gent bij mocht wonen. Onder een tropische sterrenhemel, in de prachtige historische omgeving van het Gentse Sint Pietersplein, doet elk superlatief eigenlijk nog onrecht aan dit sublieme concert. Niet in de laatste plaats ben ik onder de indruk van het bescheiden, vriendelijke karakter van de inmiddels 77 jarige Cohen.

Ook na 4 uitverkochte concerten bleek Cohen's unieke stem, smetteloze pak en ontwapenende glimlach nog steeds intact en huppelde hij als een jong veulen over het podium. Vanaf het openingsnummer (stipt om 20.00 uur), Dance me to the end of love, tot en met meer dan een uur toegiften (00.15 uur) hield Leonard de 8000 toeschouwers op het Sint Pietersplein compleet in zijn ban. Tussendoor hield de Canadees niet op met bedanken, het publiek, zijn band, de Belgen en de hele wereld. De keren dat hij uit respect zijn hoed afnam zijn niet te tellen. Ik heb zelden een wereldartiest gezien die zo bescheiden is gebleven. Tekenend is ook dat de Universiteit van Gent hem afgelopen week een eredoctoraat wilde aanbieden en hij, in tegenstelling tot o.a. Bob Geldof en desmond Tutu, vriendelijk bedankte voor de eer.

In de eerste helft speelde Cohen voornamelijk nummers van zijn nieuwe album Old Ideas, in de tweede helft en de toegift mochten we genieten van klassiekers als Hallelujah, So long Marianne en First we take Manhattan. Opvallend was ook zijn geweldige band met de sublieme Webb Sisters, die als een soort engelen Cohen begeleidden, en de meesterlijke violist Alexandru Bublitchi. Alle bandleden kregen tijdens het concert ruim de kans voor solo's. Na een uur toegiften sloot hij het concert af met Closing time, maar Gent wist van geen ophouden en nadat het podium enkele minuten donker bleef, verraste Leonard ons met, het op dat moment zeer toepasselijke, I tried to leave you. Zeker is in ieder geval dat dit book nog far from closed is.