In Assen aangekomen bleken alle parkeerplaatsen rond het Drents Museum voor vergunninghouders te zijn. Niet getreurd, een mens moet af en toe eens wat risico nemen. En na afloop bleek dat de juiste keuze, er was geen teken van oom agent op en/of rond de auto te bekennen. Aangekomen bij het museum bleek er al een lange rij voor de kassa te staan, en al hadden we al een kaartje, we moesten er toch aan.

De Dode Zeerollen zijn tussen 1947 en 1957 ontdekt in elf grotten bij Qumran. Ze hebben een compleet nieuw licht geworpen op de politieke en religieuze context van die periode. Er zijn ruim 900 documenten gevonden. De eerste werd ontdekt door drie bedoeïenen. Ze zochten een schaap, gooiden een steen in de grot en hoorden brekend aardewerk. Zo werden de eerste potten met daarin beschreven, in linnen gewikkelde, rollen gevonden.
In 1961 werd aan de Rijksuniversiteit Groningen het Qumran Instituut opgericht. Het verwierf de publicatierechten van de meeste teksten uit Grot 11, welke nu dan ook The Dutch Cave wordt genoemdn. Momenteel is Prof. Dr. Mladen popovic directeur van het Qumran Instituut en tot februari 2014 is hij gastconservator van de tentoonstelling in het Drents Museum. Er is sinds de vondst enorm veel onderzoek verricht, al blijven er natuurlijk nog genoeg vragen over. Waarom zijn de kruiken bijvoorbeeld nooit meer opgehaald? Naast onderzoek is men tegenwoordig ook druk met het behoud van de fragmenten. In de grotten bleven de rollen beschermd dankzij het droge klimaat en de donkere, afgelegen grotten. Door buitenlucht, vocht en licht zouden ze zonder maatregelen snel helemaal verdwijnen.
Na de indrukwekkende tentoonstelling hebben we nog even het originele gedeelte van het Drents Museum doorlopen. Op zich is alles prachtig opgesteld, maar op enkele mooie werken na was het niet helemaal onze smaak. Dat kan natuurlijk ook liggen aan het contrast met de spectaculaire tentoonstelling in het nieuwere gedeelte. In ieder geval vonden we het tijd naar ons hotel in Nieuw-Amsterdam te gaan, wat lang niet zo dichtbij was als wij dachten.
Daar de benzine bijna op was moesten we eerst even tanken. Nou laat dat even er maar af in Drenthe. De afstanden zijn er behoorlijk, en wij kwamen echt niet 1 benzinestation tegen. Toen de benzinemeter een dramatisch dieptepunt had bereikt, zat er niets anders op dan af te slaan. Aangekomen in Zweeloo, konden we ook daar geen enkele pomp vinden. Dan maar gevraagd aan ene alleraardigste Drenth. Helaas moest die ook hard nadenken en kreeg nog bijna ruzie met zijn buurvrouw hierover. In ieder geval waren ze het eens dat er in Zweeloo niet getankt kon worden. Zo konden wij nog net Sleen bereiken, waar we dan eindelijk konden tanken.
We hadden geboekt bij Van der Valk Emmen, waar wij niet al te hoge verwachtingen van hadden. Maar wat viel dat mee. Het is een prachtig hotel met aardig personeel en een benzinestation! de kamer was mooi en groot en had een fantastische badkamer met bubbelbad. Voeg daar een heerlijk zwembad en goed eten aan toe, en je begrijpt dat al onze Van der Valk vooroordelen als sneeuw voor de zon verdwenen. Helaas was er van zon de andere dag geen sprake en zijn we al wadend naar Almere teruggedreven, maar wel met een volle tank.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten