Jeruzalem

Al ben ik al redelijk vaak in Jeruzalem geweest, de christelijke plaatsen ben ik nooit gaan bekijken. Dit was dus de kans om daar verandering in te brengen. Helaas was de sfeer er in oost-Jeruzalem niet beter op geworden.





Het christelijke deel begint vanzelfsprekend met de Via Dolorosa (letterlijk lijdensweg), die loopt van de Leeuwen- of St. Stefanspoort naar de Heilig Grafkerk. Volgens christenen werd Jezus, na zijn veroordeling door Pontius Pilatus langs de Via Dolorosa naar de executieplaats Golgotha geleid. Er zijn veertien kruiswegstaties*, allen gemarkeerd met een gedenksteen. Aangezien het stratenplan in Jeruzalem in de afgelopen 2000 jaar nogal is veranderd, is het niet aannemelijk dat de toenmalige weg dezelfde is als de huidige. Het is allemaal dan ook meer symbolisch, ten behoeve van pelgrims, dan historisch verantwoord.

Met enorm veel mensen persten wij ons door de kleine straatjes. Hoe verder je komt, hoe Arabischer het er begint uit te zien. Helaas werd de sfeer ook steeds grimmiger. Naarmate de spanning toenam, nam ook het zweet op het voorhoofd van onze gids Yaron toe. Ik was absoluut van plan mij van dit alles niets aan te trekken, tot een man die op een muurtje aan de zijkant zat, wel heel erg boos naar mij keek. Bruusk stond hij op en begon heel hard "Sharia" te roepen. Je ziet dat je in de mensenmassa geen kant op kunt, en toch...maakte mij dat zo boos! Gelukkig kon ik mijn woede inhouden, waarna ik en mijn belager ieder een andere kant opliepen. Waarom moeten mensen zo doen? En waarom moeten religies haat nog meer aanwakkeren? **.

De kruiswegstaties leiden naar de Heilig Grafkerk, welke stamt uit 326. Ze werd gebouwd in opdracht van Keizerin Helena, moeder van Constantijn. Zij beweerde dat zij het Heilige Graf had gevonden. Ze noemde de kerk Anastatis, de verrijzenis. Vanaf deze tijd werd de kerk, en het omliggende gebied, een belangrijke pelgrimsplaats voor christenen. Godsdiensttwisten en oorlogen zijn van alle tijden, de kerk is dan ook diverse malen verwoest. De huidige kerk stamt uit 1048. De Ottomanen stelden regels op omtrent het bestaat van de kerk. Zo kregen twee islamistische families de sleutel in bewaring om ruzies tussen de verschillende christelijke groepen (Grieks-orthodoxen, Rooms-Katholieken, Armeens-orthodoxen, de Koptische kerk en de Ethiopische kerk) te voorkomen. Deze regeling is tot de dag van vandaag van kracht.

In de kerk is het vanzelfsprekend erg druk met een mengeling van toeristen en echte pelgrims. Vooral die laatste groep is interessant om te bestuderen. De pelgrims komen uit de hele wereld en velen zijn tot tranen toe geroerd. Ze vallen op hun knieën, blijven oneindig kruisen slaan en kussen elke steen waar zij maar bij kunnen komen. Je moet waarschijnlijk wel heel gelovig zijn wil je daar geen mond- en klauwzeer van oplopen, wij hebben dit soort activiteiten dan ook maar aan de gelovigen  gelaten.

Wordt vervolgd.

* Kruiswegstaties:
1. Jezus wordt ter dood veroordeeld.
2. Jezus neemt het kruis op zijn schouders.
3. Jezus valt de eerste keer.
4. Jezus ontmoet zijn moeder.
5. Simon van Cyrene helpt het kruis te dragen.
6. Veronica droogt het gezicht van Jezus af.
7. Jezus valt voor de tweede keer.
8. Jezus troost wenende vrouw.
9. Jezus valt voor de derde keer.
10. Jezus wordt van zijn kleding beroofd.
11. Jezus wordt aan het kruis genageld.
12. Jezus sterft aan het kruis.
13. Jezus wordt van het kruis genomen.
14. Jezus wordt in het graf gelegd.

**Het Vaticaan blijft keer op keer haar standpunt verkondigen dat oost-Jeruzalem geen Israëlisch grondgebied is, maar bezet gebied.