Kerst in Rolduc

In 1104 kwam Ailbertus van Antoing naar Kerkrade en stichtte er abdij Rolduc. Het werd een klooster van Augustijner koorheren. In 1794 werd het klooster door de Fransen opgeheven en stond het 35 jaar leeg, waarna er zich in 1831 zich een priester-opleiding in Rolduc vestigde. Tevens kwam er een Gymnasium en HBS tot 2011. Tegenwoordig is er een nog een Grootseminarie en tot ons grote geluk een hotel gevestigd te Rolduc. En zo geschiedde het dat ik mijn 50e verjaardag kon vieren op deze geweldige plaats.

Het leuke aan Rolduc is dat het nog echt authentiek is. Je logeert in een klooster met lange kloostergangen, waar je je in de middeleeuwen waant. Tot mijn grote geluk is er nauwelijks iets afgesloten, je kunt bijna overal gaan kijken. Ook de tuinen zijn de moeite waard om eens doorheen te zwerven. Helemaal achterin kwamen we in een hofje dat als kerkhof dienst doet, de sfeer is hier zo sereen en authentiek, geweldig gewoon. De abdijkerk met crypte doet mystiek aan. Lang dacht men dat hier de beenderen van Ailbertus van Antoing lagen, maar dit schijnt niet zeker te zijn. Helaas zijn ook in deze kerk geen openbare diensten meer, wel is deze af te huren voor feesten en partijen.

De kamers in Rolduc zijn wel aangepast aan de eisen van deze tijd. Er zijn economy kamers, met sanitair op de gang en comfort kamers met een eigen badkamer. Wij verbleven in een comfort kamer, deze was uitstekend. De kamer is modern ingericht, de badkamer heeft een groot ligbad. De bedden vonden wij een beetje smal, maar ze lagen uitstekend. Minpuntje zijn de lange gordijnen die voor de verwarming vallen, je kunt daarom kiezen voor een koude kamer, of voor een warme kamer, maar dan moet je wel de gordijnen openhouden. Het personeel van Rolduc is zeer vriendelijk. Een aanrader is de brasserie, wij hadden er voor weinig geld een heerlijke lunch. Grappig is dat het bedrag van je rekening wordt afgeschreven door het Bisschoppelijk centrum in Kerkrade. Op kerstavond hadden wij een kerstbuffet, dit was echt grandioos. Wij hadden het wat sober verwacht, maar dit was allerminst het geval. Ook vonden wij het totale gebrek aan formaliteiten een verademing. Of je nu op je je kerstbest was of in spijkerbroek, dat maakte helemaal niets uit. Na afloop hebben we een drankje gedaan in de sfeervolle kelderbar met gewelven, met de toepasselijke naam: In de Verloren Zoon.

Met de katholieke kerk is het slechter gesteld dan ik dacht. We hoorden in Rolduc dat er nog maar vier van de tien kerken in Kerkrade operationeel zijn. Buiten het gebrek aan kerkgangers is er ook een groot gebrek aan priesters. Momenteel schijnt er geen enkele Nederlandse priester op de priester-opleiding van Rolduc te zitten, dus het gebrek zal alleen nog maar groter worden. Gelukkig kunnen prachtige plaatsen als Rolduc in stand gehouden worden door het een nieuwe bestemming te geven. Al ben ik heel blij dat we zo nog van deze prachtige abdij kunnen genieten, is het jammer dat het mystieke grotendeels verloren gaat met het verdwijnen van de religie. Toch zal dit zeker niet ons laatste bezoek zijn aan Rolduc.