Voor ons vergelijkend religieuze warenonderzoek hebben wij onlangs ook de katholieken aangedaan. Een en ander vond plaats bij
Kasteel Stapelen in Boxtel. Kasteel Stapelen is al bijna een eeuw lang in gebruik als klooster van de Assumptionisten. Er wonen nog slechts 14 paters, maar desondanks is dit prachtige kasteel toch gesloten voor publiek. Wat wij wel zagen is dat het echte spekpaters zijn, want in een groot gebouw in de tuin verhuren zij aan honderden mensen woningen.
Dit was dan ook te zien op het kerkhof in de kloostertuin, dit was namelijk overvol met graven van vrij recente data; allemaal gestorven aan welvaartsziekten.
Aan de achterkant van de tuin, afgesloten van de paters (je mag tenslotte de spekpater niet op de kat binden), bevindt zich het nonnenhuis, in vrij gewoon woonhuis. Na veelvuldig om het huis te hebben gelopen en geen levend wezen aan te treffen (toch stiekem op bezoek bij de paters?), besloten wij door de deur met daarop vemeld "kapel" te sluipen. Daar troffen we een vrij modern kerkje met alweer geen levende ziel te bekennen. Als Griek orthodox wilde Michael nu juist zo'n dienst eens meemaken en besloot daarop maar zelf de mis te verzorgen. Wederom was er voor deze uiting van geloof geen enkele waardering; bij het weggaan zagen wij door de halfdichte vitrage dat de witte kappen gewoon zaten te schransen. Een enkele kap draaide zich nog misnoegd naar ons om.
Een ding moge duidelijk zijn; bij de katholieken voelden wij ons niet erg welkom.
Valentijnsdag en kloosters gaan over het algemeen niet goed samen. Dit ligt anders voor een klooster dat hotel is geworden en als motto heeft "Geloven in kwaliteit". Wij besloten dit eens nader te onderzoeken en zo reisden wij af naar Willibrordhaeghe in Deurne.
Het klooster-hotel bleek enorm groot en de Valentijnsstellen zagen wij dan ook uit alle hoeken en gaten komen. Later kwamen wij erachter dat er ook nog 21 feest- en conferentiezalen waren, dus er kwamen ook nog mensen met andere doelen. Groot of niet, de ontvangst was echter allerhartelijkst en de kamer groot en mooi met een leuke Valentijnsverrassingstafel.
Al is alles modern en comfortabel ingericht, je ziet aan alles dat het een voormalig klooster is, wat een heel aparte sfeer geeft. Over het eten, een 6 gangen amusediner, hadden wij wat sober-klooster-gevoelens, daarom hadden wij in Deurne zelf vast een leuke Griek uitgezocht voor na het diner. Dit bleek een grote vergissing, het Valentijnsmenu bleek een geweldig diner te zijn en avond- en maagvullend. Wordt vervolgd.
