Roermond heeft het

Roermond komt de laatste tijd steeds slecht in het nieuws; uit de school klappende wethouders, politiek gerommel, het zijn roerige tijden in de stad. Ondertussen zijn Michael en ik al weer 13 jaar samen, en wij vonden toch dat dit nergens zo goed gevierd kon worden dan juist in Roermond, in ons geliefde Kasteeltje Hattem.

Ergens doen ze toch iets goed in Roermond, want het is er druk, heel druk. In de cafés, in de winkels, in de restaurants, van het woord crisis lijken ze er, behoudens in de politiek, nog nooit gehoord te hebben. Ternauwernood konden we nog een plekje vinden in ons stamcafé Brasserie ver'Koch voor een heerlijke chocolade fondue. De brasserie is gevestigd in het huis van de, inmiddels overleden, Roermondse kunstfotograaf Victor Mathieu Koch. Aan de wanden zijn diverse werken van hem te zien. Intrigerende foto's van een zeer katholiek Roermond uit vervlogen tijden. Zo zie je een foto van een priester met een schoolklas, en juist de jongetjes die het dichtst bij hem zitten, hebben een heel ongelukkig kopje....

Burgemeester van Beers is een echte kunstliefhebber en ook daar wordt dan nog grof geld aan uitgegeven. En terecht denk ik, de stad leeft tenminste, en het geld blijft rollen, wat veel en veel beter is voor de economie dan de calvinistische hand op de knip elders in Nederland. Onlangs is de ECI Cultuurfabriek geopend, met tentoonstellingen, films, muziek, cursussen, een waar walhalla voor de kunstliefhebber. Wij hielden het deze keer bij het Historiehuis, een prachtig museum, gevestigd in de bibliotheek. Tot onze verbazing is het museum nog gratis ook.

Na alle geneugten van de stad, was het tijd voor het stadspark, alwaar Kasteeltje Hattem is gevestigd. In het park wordt je verwelkomd door het Nationaal Monument voor Vredesoperaties: Irene, godin van de vrede met in haar handen een toorts met de eeuwige vlam. Tegenover Irene zit een feniks. Ook de kamers van Kasteeltje Hattem zijn niet verstoken van kunst. Deze keer was het een ingenieus plakwerk van oude kranten, en nog mooi ook. Over de rest van ons verblijf natuurlijk weer niets dan lof. De ongedwongen sfeer, de gastvrijheid, de vriendelijkheid van het personeel, het geweldige eten, en zo kunnen we nog wel even doorgaan. Met pijn in ons hart moesten wij weer vertrekken, terwijl voor de inwoners van Roermond het feest pas begon, het was immers inmiddels de elfde van de elfde.