Willibrordhaeghe 3.0

In 2014 namen wij met pijn in ons hart afscheid van hotel Willibrordhaeghe. Na elf jaar een hotel met een unieke sfeer te zijn geweest, viel het doek, wij waren dan ook al tijden een van de weinige gasten. Maar tot ons grote geluk nam de Fletchergroep Willibrordhaeghe in 2017 over. En zo konden wij afgelopen weekend toch weer naar ons favoriete hotel. Maar was het nog wel zoals het ooit was?

Oorspronkelijk was Willibrordhaeghe een missiehuis, geopend in 1955. In 2004 werd het missiehuis Conferentiehotel Willibrordhaeghe. De overgebleven paters verhuisden naar een naastgelegen gebouw. Wij ontdekten het hotel een paar jaar later en na de vondst van een geheimzinnig boek, heeft het hotel ons nooit meer losgelaten. Helaas moest het hotel in 2014 sluiten en werd het een verzorgingshuis. Ook dat duurde niet lang. De volgende bewoners waren anti-krakers. En in 2017 heeft de Fletchergroep het pand overgenomen.

Eigenlijk hadden we niet veel verwacht van Fletcher Kloosterhotel Willibrordhaeghe. Het is immers onmogelijk om die bepaalde sfeer terug te halen. Het is heel knap, maar het is Fletcher zeker gelukt. Sterker nog, het hotel is enorm verbeterd. Er hangt nog precies dezelfde kloosterachtige sfeer, maar met een nieuwe inrichting. Die inrichting is prachtig en luxe, maar sluit toch volledig aan bij de oorspronkelijke bestemming. Ook de kamers zijn enorm verbeterd. Daarnaast is de service sterk verbeterd. Vroeger was het moeilijk om een personeelslid te vinden in bar en restaurant, nu is alles keurig bemand met vriendelijk personeel. Ze doen echt alles voor de gasten, de barman probeerde zelfs met een vol dienblad door de dichte terrasdeur te lopen.

Leuke bijkomstigheid was, dat wij nu ook weer naar ons favoriete restaurant, Herberghe in de Heerlyckheid, konden. Daar was niets veranderd, het eten was nog steeds voortreffelijk en sterrenwaardig. Het leek zelfs wel of het eten nog beter was geworden, maar dat is welhaast onmogelijk. Wij kozen het verwenarrangement en dat was gang voor gang subliem.

Tevreden keerden wij huiswaarts. Dit gaan wij gauw nog eens doen.