Gorée is een eiland voor de kust van Senegal, tegenover Dakar. Van de vijftiende tot de negentiende eeuw was het eiland het grootse centrum van de trans-Atlantische slavenhandel. Gorée staat sinds 1978 op de Werelderfgoedlijst van UNESCO, omdat deze plaats een van de belangrijkste getuigenissen is van de slavenhandel.
De boottocht van Dakar naar Gorée duurt ongeveer 20 minuten. De boot is altijd afgeladen vol. Het eiland is een pelgrimsoord voor de Afrikaanse diaspora en staat symbool voor een ongekend wrede geschiedenis van slavernij. Doel is om deze geschiedenis van lijden, tranen en dood te herdenken. Er zijn veel beroemde bezoekers geweest,onder andere de paus, Nelson Mandela en Obama. 
Het vreemde is dat het eiland bij aankomst bijna vrolijk en idyllisch aandoet met gekleurde huizen, vrolijke toeristen, verkopers en natuurlijk de bekende UNESCO-attributen zoals de nep-lantaarns die overal op de wereld hetzelfde zijn. Ook is het heerlijk om even aan de smog van Dakar te ontsnappen. Natuurlijk is dat alles maar schijn. Gorée staat symbool voor een van de grootste tragedies in de menselijke geschiedenis. Er zijn hier miljoenen slaven verhandeld, als beesten behandeld en velen hebben hier de dood gevonden.
Gorée is achtereenvolgens in handen geweest van de Portugezen, Nederlanders, Engelsen en Fransen. In 1617 werd het eiland door de Nederlanders gekoloniseerd. Een tijdlang was het in bezit van de Oost-Indische Compagnie, die het eiland Goeree noemden, naar het Zuid-Hollandse eiland.
Het eiland kenmerkt zich door grote verschillen. De tegenstelling tussen de mensonterende slavenverblijven en de prachtige huizen van de slavenhandelaren is enorm. Maar ook nu is er een groot verschil tussen de goed onderhouden gebouwen van het UNESCO Werelderfgoed en de armzalige krotwoningen waar de inwoners van het eiland wonen. Er wonen momenteel zo'n 1200 mensen, moslims en christenen, die tamelijk vreedzaam samenwonen. Er is een moskee en een kerk op het eiland. Het ziekenhuis wordt nog steeds door nonnen beheerd, welke niet blij zijn om gefotografeerd te worden, merkten wij.
De belangrijkste herdenkingsplaats op het eiland is Maison des eclaves, het enige slavenhuis dat op het eiland is overgebleven en nu is ingericht als museum, ter nagedachtenis aan de wrede geschiedenis. Op de benedenverdieping wachtten slaven onder erbarmelijke omstandigheden om verscheept te worden naar de Nieuwe Wereld. Erboven woonden de slavenhandelaren in grote weelde en luxe.
Het huis staat naast het water, hier komt de "Door of no return"op uit. Langs deze deur werden de slaven op de schepen geladen. Door de centrale ligging aan de Atlantische Oceaan werden hier slaven uit diverse Afrikaanse landen heen gebracht en verzameld. Het was een overslag voor miljoenen slaven.
De waarde van de mannen hing af van hun gewicht. Zestig kilogram was het minimum. Wie dat gewicht niet had, werd in een speciale kamer gehouden en met bonen gevoed, tot het gewenste gewicht bereikt was. Een goed gebit verhoogde de waarde ook. Jonge vrouwen werden gewaardeerd om hun borsten en maagdelijkheid. Het enige middel voor hen om vrijheid terug te winnen was om zwanger te worden van hun meester. De slaven werden in kleine ruimtes gehouden, als beesten. Ze mochten nauwelijks naar de wc en zaten met honderden op elkaar gepakt.
Een bezoek aan Gorée is indrukwekkend en is zeker een van de belangrijkste bezienswaardigheden van Senegal.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten