woensdag, mei 22, 2013

Missieklooster Heilig Bloed & de Brabantse Kluis

Mijn interesse in religie bestaat voornamelijk uit interesse naar de mensen die de religie aanhangen, en dan vooral de manier waarop zij leven, de rituelen die zij uitvoeren en het waarom van de keuze die zij hebben gemaakt. Dit maakt dat kloosters, en vooral dus nonnen, een enorme aantrekkingskracht op mij hebben. Dat kwam goed uit, want dichtbij ons hotel bevond zich een prachtig klooster, het Missieklooster Heilig Bloed, gelegen in het dorpje Aarle-Rixtel.


In het klooster wonen nog zo'n 60 missiezusters en het klooster is tevens opleidingshuis voor vrouwen die missiezuster willen worden. Dit alles is ooit gesticht door pater Franz Pfanner, die moedige jonge vrouwen nodig had bij zijn missie in Zuid-Afrika. Dit resulteerde in 1885 in de stichting van de Missiezusters van het Kostbaar Bloed. Aanvankelijk gingen de zusters gelijk naar Zuid-Afrika, dit bleek niet handig te zijn; de zusters moesten eerst intreden in een huis in Europa, om zo beter op de reis voorbereid te zijn, en zo kwamen zij uiteindelijk in Aarle-Rixtel terecht.

Naast het klooster bevindt zich een tot hotel omgebouwde boerderij, Herberg de Brabantse Kluis. En dat is wat wij bij aankomst direct zagen, alles nodigt uit om koeien en biggen te gaan kijken. Tot mijn grote teleurstelling bleek het klooster hermetisch te zijn afgesloten. En nu laat ik mij niet snel uit het kloosterveld slaan, maar overal stonden bordjes met "Privé voor de zusters", en zelfs "Alleen toegang voor koeien". Het kloostergebouw bleef ons onbereikbaar, in de verte, aanstaren. Als alternatief stonden er bordjes met routes die wel waren toegestaan: de biggetjesroute en naar de Lourdesgrot. De grot leek mij ook wel aardig, en Michael had inmiddels wel zin in een overheerlijk, mals biggetje.

Met de biggetjes waren we snel klaar, die bleken van metaal te zijn. Alhoewel de tuin waarin zij staan wel mooi is, maar dat is eigenlijk met het hele gebied wel het geval. Gelukkig was daar nog de Lourdesgrot.
In 1907 hebben de zusters deze grot gebouwd, naar het voorbeeld van de echte Lourdesgrot. Je kunt er een kaarsje opsteken, wat wij dan maar hebben gedaan.

Achteraf blijkt dat je het klooster wel kunt bezoeken, maar daar eerst een afspraak voor moet maken. We zullen dus nog eens terug moeten komen, om de geheimen achter de muren te kunnen ontrafelen. Deze keer hebben we ons bezoek maar afgesloten bij de koeien van de Brabantse kluis, en ach die kalfjes zijn toch ook best leuk.


3 opmerkingen:

Zr. Madeleine zei

Grappig. U hebt de website goed gelezen (de geschiedkundige informatie, dan) en duidelijk gebruik gemaakt van de wandelroutes in de tuin.
Echter, 'het klooster hermetisch afgesloten'? Dan hebt u het briefje in de hal van de Brabantse Kluis gemist waarop de tijden van de (dagelijkse!) Eucharistievieringen staan. Dat staat trouwens ook op internet (zie www.missieklooster.nl of missieklooster.blogspot.nl)- u bent altijd welkom tijdens de gebeden & Eucharistie-vieringen. Gewoon even aanbellen. Gezien uw foto's hebt u de deuren gezien. Daar zit een bel...

De routes in de tuin zijn ook inderdaad bedoeld als wandelroutes, en als u de biggetjesroute helemaal afloopt komt u ook de echte biggen bij de buren tegen!

Een rondleiding in het klooster is ook mogelijk, maar inderdaad alleen op afspraak en voor groepen.

Deelnemen aan het programma-aanbod (bezinning) in het klooster kan ook - gewoon even op bovengenoemde blogspotadres klikken.

Met hartelijke groeten en wie weet tot ziens.

Zr. Madeleine

Erika Koukos zei

Dank u zuster. De volgende keer zullen wij dat zeker doen. Voor nu, ga ik uw blog lezen.

Met vriendelijke groet,

Erika

Zr. Madeleine zei

;)
Meer een prikbord dan een blog, eigenlijk...
Hartelijke groet!