Valentijn bij de Moonies in Mooirivier

Het klinkt welhaast Zuid-Afrikaans, Mooirivier, maar het ligt gewoon in ons eigen land vlakbij Dalfsen. Dit, inderdaad zeer mooi aan de rivier gelegen, hotel vonden wij dan ook de ideale plaats voor ons Valentijnsweekend. Een weekend dat koud en zonnig begon en eindigde alsof we op Antarctica waren beland.

Alvorens in te checken bij Mooirivier besloten we de bezienswaardigheden van Dalfsen te gaan bekijken. Bij binnenkomst van het dorp zagen we al een molen, dus dat zag er veelbelovend uit. Helaas moesten we daarna al snel concluderen dat er verder geen bezienswaardigheden in Dalfsen waren die de moeite waard waren, sorry trotse inwoners. De kou werd ook steeds erger, dus besloten we ons te gaan warmen in de plaatselijke lunchroom. Of er nu weinig mensen lunchen, of dat er gewoon niemand naar Dalfsen gaat is mij niet bekend, maar wij werden ontvangen als de eerste toeristen in de binnenlanden van Afrika. De dame van de lunchroom vroeg blij verheugd: " zijn jullie TOERISTEN?". Op ons ja, werd de waarheid van het tekort aan bezienswaardigheden direct bevestigd, want blij concludeerde ze dat we dan wel erg van wandelen moesten houden.

Aangekomen in Mooirivier viel het hotel niet tegen. Het hotel is modern ingericht en doet toch warm aan. De kamer had een prachtig uitzicht op de rivier. Weinig te klagen dus. Nou ja, als we dan toch iets moeten noemen is het de booby trap in de badkamer. Om bij het toilet te komen stuiter je eerst tegen de glazen douchewand en daarna moet je door een smalle spelonk. Maar echt waar, verder niets dan goeds; brandschoon, mooi ingericht, een flesje Cava en een Valentijnsboodschap, koffie en thee, werkelijk niets ontbrak.

In de avond togen we naar het restaurant voor ons diner dat " Shared Dining"  zou zijn, romantisch eten van 1 bord. Het eten was werkelijk fantastisch, alle 7 gangen lang. Waar het hotel echter niet op gerekend had was het feit dat niet iedereen van de Moon sekte was, dit terwijl het Valentijnsdiner wel geheel voor Moonies was ingericht. De tafeltjes stonden namelijk zo dicht bij elkaar dat de buren zich soms vergisten in het shared dining bord en zo mee konden eten. Ander minpuntje was dat, toen wij nog 3 gangen moesten krijgen er een uur niets uit de keuken kwam. Wat bleek: in de keuken hadden ze zo hard gewerkt dat ze nu bier aan het drinken waren. Kennelijk vrij gewoon in die contreien, want de serveerster vertelde dit zonder blikken of blozen.

Toch is Mooirivier voor herhaling vatbaar, in de zomer zien ze ons zeker terug. Hopelijk kunnen we dan met zijn tweeën dineren.