Na een lange vliegreis naar
Taiwan is het een goed idee om eerst even bij te komen in Xinbeitou, het rustige bronnengebied aan de rand van Taipei. Het is gemakkelijk bereikbaar met de metro, bij Beitou neem je de rose lijn naar Xinbeitou.
Wij logeerden in het
Phoenix Pavilion Hot Spring Hotel, een authentiek hotel in Japanse stijl, wat door een enthousiaste familie wordt gerund. Naast dat elke kamer hier zijn eigen bronnenbad heeft, dat direct in verbinding staat met de Beitou bronnen, heeft dit hotel een handige shuttle service naar de metro. Regel nummer 1 in dit hotel is dat je geen schoenen aan mag in je kamer. De vloer is helemaal glad geboend en er liggen Japanse matten op de vloer. Helaas is het moeilijk steeds aan die regel te denken, en de familie heeft ons dan ook vaak kunnen betrappen op de kamer, met schoenen aan. Gezien het weinige Engels dat men spreekt, werd er dan gechoqueerd naar onze voeten gewezen, waarna wij als een haas van de geboende mattenvloer afsprongen.
Het Beitou District is ontstaan tijdens de Japanse bezetting van Taiwan (1895-1945). De Japanse elite bezocht hier de bronnen. Toen de Japanners vertrokken waren, heeft men weinig meer aan dit gebied gedaan, tot 1990. In dat jaar heeft men de Japanse infrastructuur weer opgeknapt en diverse hotels openden hun deuren. Momenteel is het er bij de openbare bron erg druk, maar valt het verder wel mee met de drukte. Europeanen zie je er niet, maar die hebben we verder in Taiwan ook nauwelijks gezien.
Na een reis van bijna twee dagen, was Xinbeitou onze eerste kennismaking met Taiwan. We besloten dan ook eerst eens wat rond te wandelen. Dit was ook al gelijk het moment dat we zagen dat er heel wat westerse dingen ontbraken, wat later ook in de rest van Taiwan het geval bleek te zijn. Maar hier kregen we heel veel voor terug: vriendelijke mensen (die meestal geen Engels spraken), heerlijke thee (koffie is nauwelijks te krijgen) en restaurants met heerlijk eten (maar niet gezellig tafelen, de gemiddelde Taiwanees staat binnen 5 minuten weer buiten).
In de bronnen hebben we niet gezeten. Ten eerste was de geur die van het water kwam weerzinwekkend en in de badkamer hing een hele waslijst aan situaties waarin het baden in het water levensgevaarlijk zou kunnen zijn. Na een bezoek aan het museum zagen we dat het vitaliserende effect van de bronnen wordt veroorzaakt door de stof Hokutoliet, een radioactieve stof die alleen hier voorkomt, in de Tamagawa bronnen in Japan en in Rusland. Dat klonk ook allemaal niet erg aanlokkelijk, alhoewel onze medegasten niet anders deden dan baden in het bronnenwater en er toch nog gezond uitzagen. De stukjes Hokutoliet die in het museum waren te zien zagen eruit als keelamandelen in verre staat van ontbinding, maar ja wie weet wat we gemist hebben.
Ook naar Taiwan? Mail voor een vrijblijvende offerte naar: info@globefreakstravel.nl
De Puji Tempel is een zeldzaam exemplaar van de Shingon sekte van het Japanse Vajrayana boeddhisme. Oorspronkelijk heette deze dan ook Shiezen Tempel. De tempel is gewijd aan de godin Avolokiteshvara. Zij wordt vaak gezien als beschermer van allerlei dingen en zoals valt te verwachten, is zij hier de beschermer van de bronnen.
