De plaats waar wij in
Portugal verbleven heet letterlijk "waterogen". Dit verwijst naar de zoetwaterbronnen die zich hier op bepaalde plaatsen onder het zand bevinden. Bij eb komen deze bronnen vrij en vormen ronde plekken in het strand
waarin het water naar boven opwelt. Deze ronde plekken zien er uit als
'ogen van water'. Het water uit de bronnen is
lekker koud, in het verleden werd het gehele dorp
voorzien van drinkwater uit deze bronnen.
Wij hebben vaak gezocht naar de bronnen, maar ze niet kunnen vinden. Later hoorden we dat het nog 2 uur lopen was. Gelukkig is het uitzicht op de rode kliffen van Praia da Falesia ook schitterend.
Verder is Olhos d'Agua een vriendelijke visserdorpje, waar het toerisme nog geen extreme vormen heeft aangenomen. Wel leek de crisis hard te hebben toegeslagen, overal zagen we leegstaande en half leegstaande winkelpanden.
Er zijn overal nog Moorse invloeden te zien, onder andere in de witte kusbusvormige huizen met de voor de Algarve zo typerende schoorstenen met kantachtige motieven. De oorsprong ligt bij de moslims die na de christelijke reconquista gedwongen werden zich te laten dopen, maar stiekem hun oude geloof trouw bleven en hun moskeetorens op de daken bouwden om er in het geheim vijf keer per dag in de richting van Mekka te bidden. Ter camouflage werden de torens ook als schoorsteen gebruikt. Tegenwoordig zijn de schoorstenen gewoon ter decoratie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten