Posts tonen met het label voodoo. Alle posts tonen
Posts tonen met het label voodoo. Alle posts tonen

donderdag, januari 15, 2009

Hispaniola Explorer; Dominicaanse Republiek en Haïti

Wat Columbus in 1492 al deed, hebben wij de afgelopen twee weken gedaan; het ontdekken van Hispaniola (Dominicaanse Republiek en Haïti).

Het begon allemaal met het feit dat Michael 40 werd, hij mocht kiezen waar hij dat wilde vieren. Toen hij 18 was is hij naar de Dominicaanse Republiek geweest en dus leek dit hem een mooie gelegenheid om nog eens te gaan. 22 Jaar is een lange tijd, het hotel van destijds heeft het niet gehaald, dus maar een ander hotel genomen (Casa Marina Reef) wel in dezelfde plaats; Sosua.
Mij leek het leuk eens wat Voodoo rituelen in het echt te zien, je kunt daarvoor naar West Afrika, maar doordat de slaven het hebben meegenomen uit Afrika wordt er, met name in Haïti, ook veel aan gedaan.

In niets lijken de landen van Hispaniola op elkaar. Is de DR groen, Haïti is kaal en ontbost. Is de DR al arm, Haïti is vele en vele malen armer. In de DR wonen voornamelijk Mulatten, in Haïti is de bevolking bijna geheel Afrikaans gebleven. En zo zijn er nog tientallen enorme verschillen tussen de landen.

Wij hebben naast veel gezien ook lekker geluierd, cocktails gedronken, gelezen en al wat nog bij vakantie vieren hoort. De komende tijd zullen alle verhalen op het blog te lezen zijn.

maandag, mei 12, 2008

Barbie jaagt mensen stuipen op het lijf 9:34

Afgelopen vrijdag liep Francia Roger de porch van haar huis op Sint Maarten op en trof haar zoon spelend met een pop. Gillend rende zij terug naar binnen en belde pastoor Hilton Albert.

Natuurlijk vinden de moeders op Sint Maarten, waar toch wel een macho cultuur heerst, het niet leuk als hun zoons met poppen spelen, maar de reden van haar paniek was dat het hier om een Voodoo-pop ging. Francia vermoedt dat iemand de pop op haar porch heeft gelegd om een vloek over haar uit te spreken, al heeft zij geen flauw idee waarom. Roger zegt voor zover ze weet geen vijanden te hebben. Ze gaat regelmatig naar de kerk en besteedt veel tijd aan de verzorging van haar gehandicapte echtgenoot.

De pop had veiligheidsspelden over het lichaam en de ogen en er waren vorken, lepels en messen aan vastgenaaid. Het moest er volgens de vrouw op lijken dat de pop in een doodskist lag en aan beide zijden ervan waren kaarsen neergezet. Er was een briefje in het Frans aangehecht met de tekst: ‘Meneer en mevrouw Roger zullen onmiddellijk dood op het kerkhof zijn’.

Pastoor Albert arriveerde en probeerde met veel bidden de vloek op te heffen, waarna Barbie werd verbrand. “Dit soort poppen wordt doorgaans gebruikt in gevallen van jaloezie, in verband met relaties, werk of succes in het leven”, aldus Albert. “Meestal worden ze op een kerkhof geplaatst. Het wordt gebruikt om de ontvanger bang te maken. De enige manier om de vloek op te heffen is door te bidden en in God te geloven”, zei hij.
Het gebeurt veel dat Voodoo word beoefend terwijl men ook christelijk is, dit werkt elkaar niet tegen; de praktijken worden gemakkelijk geintegreerd binnen een christelijke setting. Zelfs pastoor Albert lijkt wel in de vloek te geloven terwijl je van een pastoor zou verwachten dat hij dat in eerste instantie al onzinnig zou vinden.

Voodoo komt oorspronkelijk uit Afrika en is door de slaven meegebracht naar het Caribische gebied (e.a.). In West-Afrika is Voodoo een religie op zichzelf. Men gelooft in een schepper (Mawu) die bijgestaan wordt door goden, godinnen, voorouders en geesten. Door bepaalde rituelen, offers en dergelijke gelooft men de geesten gunstig te kunnen stemmen, wat de kwaliteit van het leven zou kunnen verbeteren.
De bekende Voodoovloeken- en poppen om deze te bewerkstelligen is de zwarte magie binnen Voodoo, welke weliswaar tot de verbeelding spreekt, maar slechts een klein onderdeel van de religie uitmaakt.

woensdag, augustus 29, 2007

Paus geweigerd in Urk

Na er heerlijk te hebben gegeten, is er nu weer eens ander nieuws uit Urk.
Een boekhandel en een C1000 supermarkt in Urk bieden de septembereditie van het magazine Quest aan zonder bijbehorend voodoopoppetje.
De winkels weigeren vanwege religieuze redenen het poppetje te leveren. Boekhandelaar Leo Koster van Bruna in Urk heeft het poppetje om „religieuze redenen” weggehaald. „Een bepaald deel van de klanten accepteert dit niet, je weet van tevoren dat mensen hierover kunnen vallen”, zegt hij. In zijn winkel wordt wel vaker iets weggelegd, zegt Koster, bijvoorbeeld als er te veel bloot op de cover staat. „Je moet rekening houden met je klanten.” Amen.

Onvoorstelbaar! Hier kan ik zo boos om worden! De zelfingenomenheid van die mensen, om te beslissen over goed en kwaad, of zelfs erger; om voor een ander te beslissen over goed en kwaad. Het is ook vreemd dat het om twee zaken gaat die deel uit maken van een keten, kan dus C1000 of Bruna niet eisen dat de producten compleet worden aangeboden?
Een en ander geeft tevens aan dat men zich niet wenst te verdiepen in andere religies. Had men dit namelijk wel gedaan in het fundamentalistische vissersdorp, dan had men kunnen weten dat het christendom gehanteerd wordt bij Voodoo als middel om de Afrikaanse geesten en goden te benaderen voor hulp bij het oplossen van de alledaagse problemen (dus moeten die vissers het zelf maar uitzoeken als ze vastzitten met hun netten). De christelijke (ja, ja, die van Urk) God stuurt zijn geesten, heiligen en engelen (loa) naar de mensen. De banden hebben wel voornamelijk te maken met het katholicisme, maar dat kan toch geen kwaad, of zou de Paus ook niet welkom zijn in Urk? De Voodookalender is bijvoorbeeld volledig afgestemd op de katholieke; tijdens de vastentijd zijn de voodootempels gesloten en worden er geen diensten gehouden en tijdens de Stille Week zijn de rituele atributen afgedekt met lakens.

Bij de dagelijkse rituelen worden voorwerpen gebruikt die door gewijde personen gemaakt zijn en alleen voor deze doeleinden gebruikt worden. Even voor de duidelijkheid voor de mensen in Urk dus; het voodoopoppetje is niet door gewijde mensen gemaakt en op geen enkele wijze gewijd. Het gaat hier gewoon om een veredeld speldenkussen, wat nog goed van pas had kunnen komen bij het oud Urkse borduurwerk.