Willibrordhaeghe; einde van een tijdperk

Deurne was na alle commotie bij de juwelier, afgelopen weekend weer zo rustig als altijd. Wel merkwaardig was dat, zonder dat we het ons aanvankelijk bewust waren, dit ons allerlaatste bezoek aan hotel Willibrordhaeghe was.

In het hotel was globaal gezien nog niet zoveel aan de hand. Tenminste niet als je van niets weet. Natuurlijk viel het ons wel op dat er geen terras meer was, terwijl dit er normaal hartje winter wel staat. Tot we in Deurne van betrouwbare bron vernomen dat Hotel Willibrordhaeghe per 1 juli gaat sluiten. Het hotel blijkt niet rendabel te zijn. Navraag bij het personeel bevestigde de geruchten: zij bleken 2 maanden geleden al gehoord te hebben dat zij per 1 juli op straat staan, een soort Willi Morris dus, heel triest. Wat er met het pand gaat gebeuren zegt niemand te weten. Wij hebben het vermoeden dat het een verpleeghuis gaat worden, het naastgelegen patershuis is immers ook al omgeturnd tot een verzorgingshuis, en heeft al een gigantische wachtlijst. Ook zagen wij dat er van enkele hotelkamers aan de achterkant al een soort huiskamer was gemaakt.

De treurigheid ten top was dat we zondagochtend al een kunstenaar al zijn beelden zagen weghalen uit het hotel. Met een klein karretje, haalde hij het hotel leger en leger, want er stonden nogal wat beelden van de goede man. Of het er tot 1 juli nog gezellig vertoeven is? Wij hebben in ieder geval afgelopen weekend maar vast afscheid genomen van dit unieke plekje.