Witte zwanen zwarte zwanen

Oorlog en discriminatie zijn niet aan de mens voorbehouden, ook dieren kunnen er wat van. In het Antwerpse Stadspark is een heuse rassenoorlog beslecht tussen zwanen.

In het Antwerpse Stadspark leefden de zwanen al jaren in harmonie samen, tot een van de witte zwanen door een hondje werd doodgebeten. De wijkvereniging zette daarop een nieuwe witte zwaan uit. Dit was de aanstichter, want kort daarna braken problemen uit tussen witte en zwarte zwanen. Hierop besloot men nog meer witte zwanen uit te zetten, maar toen werd het pas echt oorlog. Gelukkig is een zwanenoorlog wat gemakkelijker op te lossen dan die van mensen; men heeft de zwarte zwanen eenvoudigweg gevangen, en ze wachten nu op een nieuw tehuis bij het vogelopvangcentrum in Brasschaat.

Zwarte zwanen blijken echte exoten te zijn. die sneller in hun paringstijd zitten dan witte zwanen. In die periode kunnen ze moeilijk andere dieren om zich heen hebben, met alle problemen van dien.

Leuven; Bienvenue chez Thalys

Wat past er nu beter bij kerstmis dan oude sentimenten? Dat was dan ook precies wat wij in gedachten hadden en daarom hadden wij een kloosterhotel geboekt in Dinant.

Hoe vaak heb ik als kind niet voor Couvent de Bethleem gestaan en mijzelf afgevraagd hoe het er daar binnen aan toe ging. De poorten bleven echter hermetisch gesloten. Deze kerst zouden de poorten eindelijk voor ons open gaan, daar er nu het prachtige Hotel La Merveilleuse in gevestigd was. Een paar dagen voor de kerst werden wij echter gebeld door een medewerker van het hotel dat wij de enige boeking waren voor de hele kerst, en dat het daarom beter was om niet te komen. Zo bleven ook deze keer de poorten van het klooster hermetisch gesloten.

Wij hadden echter al een zeer comfortabele treinrit in de eerste klas van de Thalys geboekt naar Brussel. Wat nu? We besloten naar Leuven te gaan, dit keer niet naar de nonnen, maar naar de begijnen in het Begijnhof Hotel. Daar waren we gelukkig wel welkom.

De rit met de Thalys begon comfortabel in de Thalys lounge op Schiphol. Hierna begaven we ons naar de Thalys, en op zich viel de eerste klas niet tegen, ruime stoelen en veel rust. Eenmaal vertrokken was het wachten op de geweldige maaltijden die inbegrepen waren in de eerste klasse.

Wat dat betreft raad ik iedereen aan nooit een eerste klas te boeken in de Thalys, meer dan een zielig mini broodje en een miniscuul wrapje kon er niet vanaf. Zo'n ticket is zeker de prijs niet waard, je betaalt gigantisch veel meer voor een klein hapje en een drankje, voor dat geld kun je heel wat hapjes en drankjes zelf kopen. Het beste blijkt dus om tweede klasse te boeken, tevens zijn die stoelen bijna even comfortabel. Daarnaast is het aan te bevelen om de Thalys maar tot Antwerpen te nemen, tot Antwerpen is de Thalys namelijk razendsnel, maar van Antwerpen naar Brussel gaat de trein stapvoets en kun je bijna nog beter lopen.

In Leuven aangekomen werden we naar ons hotel gebracht door een taxipensionado van de Belgacom. De man was erg trots op zijn stad en vertelde ons honderduit over Leuven. In het hotel wachtte ons een hartelijke ontvangst door een uiterst behulpzame receptioniste. Ook het hotel zelf en de kamer vielen allerminst tegen. Gewapend met een stadsplattegrond van de vriendelijke receptioniste begaven we ons op weg naar de gezellige Leuvense binnenstad.

Wordt vervolgd.

Van een Griekse avond en een torenverduistering

Afgelopen zaterdag vierden we de 65 jarige verjaardag van Michael's vader bij een Griek in Antwerpen. Op deze warmste 1 oktober ooit kon het niet anders dan een geslaagd feest zijn.

De kok had maar liefst een heel varken voor ons gebraden, we hebben dan ook heerlijk gegeten en gedronken. Uniek was dat we de hele avond buiten konden zitten, het leek alsof we echt in Griekenland waren, niet alleen door het warme weer, maar vooral ook door het gezellige Griekse binnenplaatsje waar we zaten. Ook het gezelschap was zonder uitzondering heel geslaagd, dus ik kan niet anders zeggen dan dat het een geweldige avond was voor zowel de jarige als voor ons. Om het vakantiegevoel compleet te maken hadden we een taxi besteld bij taxi Sinjoor, ook daar was niets mis mee, ik vind het zelfs een echte aanrader als je eens een taxi in Antwerpen nodig hebt.

Rokers wordt het tegenwoordig erg moeilijk gemaakt in België. Gelukkig had ik een gezellig rokersclubje met Danielle en Marie-Claire, de tantes van Michael. Zo konden we gedrieën regelmatig op straat onze slechte gewoonte uitoefenen. Wel bleek Antwerpen een soort Singapore geworden te zijn, het weggooien van een peuk wordt hoog beboet en streng gecontroleerd, in principe is het alleen nog toegestaan je peuken dan maar gewoon op te eten.

Tijdens de rookpauzes hadden we uitzicht op de prachtig verlichte kathedraal van Antwerpen en daar deed Marie-Claire, toch zelf een Antwerpse, nog een nieuwe opmerkelijke ontdekking; er is een toren voor de klok gebouwd waardoor je dus eigenlijk de tijd niet meer kunt zien. En zo werd het nog een lange, tijdloze, tropische avond.