dinsdag, december 02, 2008

Filmrecensie The painted veil

Door Michael Koukos

Regie: John Curran
USA 2006
Met: Edward Norton, Naomi Watts, Liev Schreiber, Toby Jones, Diana Rigg e.a.
Lengte: 127 min.

Dit is de tweede verfilming van de roman van W. Somerset Maugham. Kitty besluit om onder het juk van haar ouders uit te komen door te trouwen met de verschrikkelijk saaie bacterioloog Walter Fane. Dat dit allicht geen goede match is wordt al meteen duidelijk wanneer blijkt dat hoewel Kitty brunette is, zij toch over een gigantisch hoge blondheidsfactor beschikt. Het enige waar Walter echt passie voor kan opbrengen is het bestuderen van kleine beestjes en uit pure verveling begint Kitty een relatie met Playboy-diplomaat Charles.

Het duurt echter niet lang of Walter komt achter Kitty`s speeluurtjes met Charles en stelt haar voor de keuze; scheiden op voorwaarde dat zij met Charles (die zelf ook getrouwd is) huwt. Of met Walter meegaan naar het Chinese binnenland om daar Cholera te gaan bestuderen. Hoopvol huppelt zij naar de playboy die haar natuurlijk meteen dumpt zodat zij geen andere keuze heeft dan met Walter mee te gaan. De rancuneuze Walter ziet hierin de perfecte wraakoefening en zorgt voor een onnodig erbarmelijke reis en vervolgens idem dito verblijf. In het dorp waar zij verblijven maait magere Hein er lustig op los. Kitty probeert zich nuttig te maken als hulp in een nonnenklooster maar ook dat valt voor deze super dombo niet mee.

Hoewel de verhouding tussen Walter en Kitty eerst op zijn minst erg lauw te noemen is, blijken zij uiteindelijk toch dichter naar elkaar toe te groeien. Helaas, op het moment dat alles weer goed lijkt te komen komt aan het licht dat Kitty zwanger blijkt te zijn....en gezien de timing is dit nog een souvenir van Charles. Wat er daarna gebeurt lijkt nogal te verschillen naargelang de versie die men ziet/leest. In de filmversie van 1934 met Greta Garbo wordt Walter tijdens rellen neergestoken. In de 2006 versie krijgt hij gewoon Cholera. In ieder geval....Walter gaat dood en Kitty (in 1934 netjes Katrin genoemd) gaat terug naar London. In de 2006 versie houdt men het op een zeer steriel, net einde terwijl dit in de roman een stuk harder en cynischer is.

Als wij het houden bij de 2006 versie dan zijn de prachtige landschappen en uitstekende acteerprestaties zeker een plus. Wel is deze filmversie een stuk braver dan de auteur in 1925 aanvankelijk had bedoeld en dat is dan weer jammer. Waar de titel op slaat blijft verder een mysterie, allicht was enige verheldering hiervan net iets te ingewikkeld voor de film......dus toch maar even naar het boek grijpen??

Geen opmerkingen: