Elke laatste zondag van juli beklimmen in Ierland duizenden katholieke pelgrims Croagh Patrick, een berg van 724 m in het westen van Ierland in het graafschap Mayo. De pelgrimstocht wordt al meer dan 1500 jaar gehouden, sinds 441 toen Sint Patrick de Reek (zoals de berg plaatselijk wordt genoemd) beklom. Veel pelgrims beklimmen de berg blootvoets (au! de stenen zijn erg scherp). Croagh Patrick was al heilig voor St. Patrick de berg beklom, namelijk al bij de Kelten.
Croagh Patrick is voor velen een jaarlijkse spirituele tocht. Bergen hebben een grote betekenis in bedevaarten. Denk maar aan de Sinaiberg, of de Ararat. Het is het idee van naar een nieuwe plaats gaan om herboren terug te komen. Zelfs voor het christendom werden bergtochten al voor dit doel gebruikt. Mensen laten aan de voet van een berg hun problemen achter zodat ze na de tocht er met frisse moed tegenaan kunnen gaan. Velen geloven dat het noodzakelijk is dat de heilige berg drie jaar achter elkaar moet worden beklommen. “Anders komen je wensen niet uit.”
De pelgrimstocht begint bij het standbeeld van Sint Patrick. Pelgrims moeten daar zeven rondjes omheen lopen en ondertussen zeven Onze Vaders, zeven Wees Gegroetjes en een geloofsbelijdenis doen. Het eerste stuk van de klim is goed te doen. Er is nog enigszins sprake van een pad. Halverwege kom je plotseling in een dikke mist terecht zodat je bijna niets meer ziet. Zo'n zevenhonderd meter voor het echte klimwerk zijn weer twee staties waar bedevaartgangers rituelen moeten uitvoeren. Rond twee hoopjes stenen worden weer zeven rondjes gelopen en dezelfde gebeden gezegd als bij het standbeeld aan de voet van de berg. Dan begint het echte lijden. Een stijl omhoog lopende verzameling van scherpe rotsen en stenen, The Reek, is de weg naar de top. Aan de top wachten nog meer rituelen, maar ook de verlossing. Speciaal op de laatste zondag van juli wordt in het kerkje op de top van de berg een heilige mis uitgevoerd en kunnen de bedevaartgangers ook biechten. Deze laatste twee zaken zijn voor iedereen een must omdat daarna al hun zonden vergeven zijn. Slechts de weg terug wacht dan nog.
Honderden pelgrims gaan na de bergtocht nog naar een tien kilometer verderop gelegen begraafplaats waar een heilige bron is. Je moet naar de bron kijken en ondertussen aan het probleem denken waarmee je zit. Als je de bedevaart naar Croagh Patrick goed hebt uitgevoerd, begint het water te borrelen en krijg je binnen een jaar een teken. Een sein waardoor je wens wordt ingewilligd of je probleem wordt opgelost. Als het water geen bubbels vertoont, heb je de pelgrimstocht naar Croagh Patrick niet naar behoren uitgevoerd. De meeste pelgrims slaan de bron echter over en gaan over tot een ander Iers gebruik; drinken in de pub.
St. Patrick is de beschermheilige van Ierland. Hij bekeerde de Ieren rond 432 tot het christendom. Volgens de legende vertoefde hij in de lente van 441 veertig dagen en nachten op de top van de berg in navolging van Jezus' vastentijd in de woestijn. Geplaagd door demonen, in de gedaanten van zwarte kraaien en slangen, lukte het hem met gebed het kwaad te verslaan. Aan het einde van Patricks vastenperiode kreeg hij bezoek van een engel die hem beloofde dat hij alle mogelijke steun zou krijgen om het Ierse volk tot het christendom te bekeren.
Croagh Patrick werd na de dood van de zendeling al snel een heilige plaats. Ieder jaar bezochten pelgrims op 17 maart, de naamdag van Sint Patrick, de berg. Totdat paus Eugene IV in 1432 uitvaardigde dat de aflaat die de gelovigen kregen na beklimming van de berg, voortaan op de laatste zondag van juli zou worden uitgereikt.
St. Patrick gebruikte een shamrock, een klaverblad, als voorbeeld voor de goddelijke Drie-eenheid van het katholieke geloof. Hij wordt ook voornamelijk afgebeeld met de shamrock in zijn han. De nationale feestdag van Ierland is naar hem vernoemd, St. Patrick's Day, en wordt gevierd op 17 maart.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten