Beeter een alve Urker dan un iele vreemde

Toevallig ontmoette ik gisteravond een dame uit Urk, zij was op bezoek in Almere en was behoorlijk aan het opscheppen over Urk en de hechte gemeenschap aldaar, waar naar haar zeggen nooit iets onvertogen voorvalt. Ik gaf haar aan dat een vreemde uitspraak te vinden, want ligt immers de zaak Dirk Post niet nog vers in ieders geheugen?

Vanzelfsprekend moest zij dit wel bekennen, en als "geboren en getogen Urkse" vertelde zij vrolijk dat deze zaak iets heel anders was, de dader kwam immers oorspronkelijk niet uit Urk maar uit Scheveningen, alsof dat nog geen reden genoeg is om een moordenaar te worden kwam deze jongen ook nog eens uit een gebroken gezin. Vergenoegd keek de dame mij zwijgend aan, dit moest toch alles verklaren. Niet helemaal wereldvreemd en mensenschuw zag zij wel dat ik met dit antwoord niet tevreden was. Waarop zij nog een "verklarende" bekentenis had; "ook de twee medeplichtigen aan de gruwelijke moord komen uit gebroken gezinnen, je ziet dus wel wat daarvan komt". Geschockeerd door zoveel vooroordelen, verwachtte ik dan wel dat de moeder van de dader inmiddels uit het gereformeerde dorp was gezet, dan wel binnenkort openbaar gestenigd zou worden. Maar nee hoor, de dame vertelde mij dat de moordenaar-moeder altijd al gek was en tegen niemand sprak, ze zag haar zelfs nog wel eens in de supermarkt en als zij zich rustig houdt kan zij gewoon in Urk blijven wonen. Enigszins trots eindigde de Urker dame haar betoog met de mededeling dat zij tussen het gezin van de dader en dat van het slachtoffer in woont, waarna zij vrolijk weg huppelde. Tja Urk en de Urkers, ik zal het wel nooit begrijpen.

Labels: moord, Urk, Dirk Post, Urker gemeenschap