Happy e(e)nd

Na jarenlang de dierenambulance geteisterd te hebben met leguanen, kon ik ze afgelopen zondag eens bellen over een doodgewoon, pasgeboren, eendenkuiken.

De dierenambulance doet op zich prima werk. En ja toen ik een leguaan had die een hartaanval kreeg, was ik blij dat ze kwamen (al was het te laat). Minder waren de keren dat ze kwamen omdat andere mensen, niet op de hoogte van reptielengedrag en -soorten, ze belden zonder mijn medeweten. Ik had destijds een leguaan, Simcha, die hield van buiten zonnen. Nu zijn leguanen vreselijk eigenzinnig, dus soms als ik weg wilde en hem riep dat hij binnen moest komen, luisterde hij niet, dus deed de deur dan maar gewoon op slot. (natuurlijk liet ik hem niet buiten als ik wist dat het te koud voor hem zou worden). Simcha maakte dan wel eens een ommetje door de stad, maar kwam altijd weer terug thuis. Tenzij, en daar ging het altijd mis, mensen de dierenambulance belden die hem oppakten en ergens onder brachten.

Elk voorjaar/ zomer broeden er diverse eenden in de potten met bamboe, op ons terras, hun eieren uit en dat gaat altijd goed. Nu kwamen we thuis en was een eendenmoeder een kuiken vergeten. Uren hebben we gewacht, maar ze kwam niet terug. Om het kuiken zelf in het water te zetten heeft geen zin, dat zou hij niet overleven. De dierenambulance kwam en wilden hem net inladen om naar de vogelopvang te brengen, toen plots de moeder met 5 kuikens voorbij kwam zwemmen, Met een groot schepnet werd "ons" kuiken te water gelaten. Ik heb echt nog nooit iemand zo gelukkig gezien, als een magneet zwom hij naar zijn moeder en werd door zijn broertjes en zusjes liefdevol opgenomen. Moeders liet het allemaal koud die zwom gewoon door.

De Dierenambulance Almere draait geheel op vrijwilligers. Het zou dus leuk zijn om ze een handje te helpen; dit kan door een eenmalige gift over te maken of donateur te worden. Tevens zoeken ze nog vrijwilligers voor de ambulance en de meldkamer.

Eendenkringloop

Wonen aan het water is best leuk, het is alleen jammer dat de hele omgeving niet past bij de biotoop van een doorsnee eendenfamilie.

Zoals elk voorjaar worden er tientallen eendjes geboren, waarvan helaas twee derde binnen enkele dagen gaat hemelen. Niet dat ze allemaal zo ongezond zijn en/ of het water zo vervuild, maar doordat de gemeente verzuimt het rooster voor het gemaal (aan het eind van het water) goed te repareren, waardoor de kleine eendjes als lemmings naar beneden vallen om daarna vermalen te worden. Heel zielig, en daar het bellen naar de gemeente weinig zin heeft, is gebleken, ben ik nu de meest gehate beller naar de dierenambulance (ze komen overigens wel altijd). Zo gauw er eendjes invallen, en voor ze overleden zijn, komt er een enorm gepiep uit het gemaal en zit moedereend er hulpeloos bovenop te kwaken. Als ik thuis ben kan het mij dus niet ontgaan en dus bel ik dagelijks naar de dierenambulance (zij hebben sleutel van het rooster van het gemaal) en als die op tijd komen kunnen ze ze soms met een groot schepnet nog redden.

Vandaag was er een ander probleem. Een moedereend zat al een tijdje op ons terras te broeden, in een grote bamboe. En kennelijk was zij vannacht "bevallen", want vanochtend was zij verdwenen en zag ik haar voorbij zwemmen met 3 pasgeborenen. Op zich weinig voor een eend. Dit bleek ook, want al snel hoorde ik weer een angstig gepiep, ditmaal vanaf ons terras. Moeders bleek 3 kuikens vergeten te zijn. Nu laten die zich niet snel pakken en eten kunnen ze ook niet zelfstandig, weinig overlevingskansen dus. Toch hebben wij er uren achteraan gejaagd en gelukkig kwam moeders na lange tijd toch ook nog maar eens kijken. Wonder boven wonder herkenden de kuikens het gekwaak kennelijk, want ze sprongen zo van het terras het water in en sloten zich aan bij de andere broertjes en zusjes.

In ieder geval hebben wij ons goede karma voor vandaag wel weer verdiend, en kunnen wij vanavond weer met een gerust hart eend bestellen.