Wonen aan het water is best leuk, het is alleen jammer dat de hele omgeving niet past bij de biotoop van een doorsnee eendenfamilie.Zoals elk voorjaar worden er tientallen eendjes geboren, waarvan helaas twee derde binnen enkele dagen gaat hemelen. Niet dat ze allemaal zo ongezond zijn en/ of het water zo vervuild, maar doordat de gemeente verzuimt het rooster voor het gemaal (aan het eind van het water) goed te repareren, waardoor de kleine eendjes als lemmings naar beneden vallen om daarna vermalen te worden. Heel zielig, en daar het bellen naar de gemeente weinig zin heeft, is gebleken, ben ik nu de meest gehate beller naar de dierenambulance (ze komen overigens wel altijd). Zo gauw er eendjes invallen, en voor ze overleden zijn, komt er een enorm gepiep uit het gemaal en zit moedereend er hulpeloos bovenop te kwaken. Als ik thuis ben kan het mij dus niet ontgaan en dus bel ik dagelijks naar de dierenambulance (zij hebben sleutel van het rooster van het gemaal) en als die op tijd komen kunnen ze ze soms met een groot schepnet nog redden.
Vandaag was er een ander probleem. Een moedereend zat al een tijdje op ons terras te broeden, in een grote bamboe. En kennelijk was zij vannacht "bevallen", want vanochtend was zij verdwenen en zag ik haar voorbij zwemmen met 3 pasgeborenen. Op zich weinig voor een eend. Dit bleek ook, want al snel hoorde ik weer een angstig gepiep, ditmaal vanaf ons terras. Moeders bleek 3 kuikens vergeten te zijn. Nu laten die zich niet snel pakken en eten kunnen ze ook niet zelfstandig, weinig overlevingskansen dus. Toch hebben wij er uren achteraan gejaagd en gelukkig kwam moeders na lange tijd toch ook nog maar eens kijken. Wonder boven wonder herkenden de kuikens het gekwaak kennelijk, want ze sprongen zo van het terras het water in en sloten zich aan bij de andere broertjes en zusjes.
In ieder geval hebben wij ons goede karma voor vandaag wel weer verdiend, en kunnen wij vanavond weer met een gerust hart eend bestellen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten