zaterdag, september 13, 2008

Rozengeur en andere ellende op Telendos

Er waren deze keer ook wat minder rooskleurige- en geurige gebeurtenissen op Telendos.

Zo ontstond er plotseling een vreselijk stank op het terras van Rita's. De geur was niet geheel thuis te brengen, maar de hoofdnoot leek zweet. Nu is het er erg warm maar zo'n stank kan pas ontstaan na jaren van niet wassen in combinatie met vieze kleren, bij een temperatuur van boven de 40 graden. Al snel bleken alle ogen gericht op, laten we hem maar stinkie noemen.
Stinkie zag er uit als een keurige engelsman en had ook een keurig (niet stinkend) gezin. Ongelooflijk dat zijn familie er niets van zei, die waren het vast al gewend. Gelukkig ging hij de andere dag naar huis en kon Telendos zich weer hullen in de geuren die bij het eiland passen.

Nadat bovenstaande vanzelf was opgelost zagen de Turken een bezetting van Telendos wel weer zitten en legden alvast enkele boten voor de kust neer. Vele verrekijkers werden uit de kast gehaald, zodat men kon zien dat het hier slechts om een handjevol toesristen ging.

Nu ook dit tweede euvel was verholpen kon men zich weer concentreren op de ramp die zich enkele weken daarvoor had voltrokken. Er zijn best veel zeer oude, nog vitale mensen op Telendos. Zoals bijvoorbeeld Sebastie. Toch is niet iedereen een lang en gezond leven beschoren, een ongeluk zit in een klein hoekje. De dochter van Sebastie (en moeder van strandMaria) ging op een ochtend de geiten water geven, precies zoals men er al honderden jaren doet. Op onverklaarbare wijze gleed Petroula uit en kwam met haar hoofd op de waterbak terecht. Men vond haar buiten bewustzijn en in allerijl bracht men haar naar de overkant, daar konden ze niets doen, dus naar Kos en, ongelooflijk maar waar, ook daar konden ze niets doen en zo kwam de arme Petroula in Rhodos terecht. Daar ligt zij nu op de intensive care, in coma. Haar familie kan haar maar zelden bezoeken want daarvoor moeten ze 5 uur heen en 5 uur terug met de boot en dit is in het drukke zomerseizoen onmogelijk.

De rest van die dag verliep rustig. De zich vervelende puberzonen van een Nederlands gezin waren de hele dag op zoek naar de boot naar Chersonissos, ik ging nog even zwemmen met Angela en Niki (naar oud Grieks gebruik met alle kleren aan) en we sloten de dag af met een drankje bij Yiannis.

We stonden net op het punt naar bed te gaan, na deze enerverende dag, toen we een enorme klap bij de kade hoorden; De Regina was vol tegen de kade gevaren. Nu is Yiannis van de boot toch een heel ervaren bootman en dronken kon hij op dat uur ook nog niet zijn. Ht bleek dan ook dat de stuurinrichting stuk was gegaan. Een enorme kostenpost, zijn vrouw Regina die ook op de boot zat, blies dan ook huilend de aftocht. Yiannis heeft nog de hele nacht aan de boot gewerkt, maar zonder resultaat. Pas nadat er een week lang door monteurs aan was gewerkt, kwam de Regina weer in de vaart.

Geen opmerkingen: