
"Wat een ellende zeg", denkt Bea, en "wat is dat toch, zorgstelsel?" volgend jaar misschien toch maar eens wat vaker naar het journaal kijken. Alhoewel een extra uitstapje naar Italie zal misschien beter zijn, kan ze weer een beetje bijkomen, want het valt niet mee hoor om koningin te zijn. Kijk nu alleen eens die Ridderzaal rond, ze zou van minder depressief worden, "hoe krijgen ze het toch bij elkaar gezocht?" denkt ze. Die Harry Potter met dat afgrijselijke kapsel en die zure glimlach, dat geknik van die afgrijselijke man daar, "wat staat die daar toch steeds met dat koffertje te zwaaien?" Nou goed, nog even wat knikken, lachen en zwaaien op het balkon en ze kan weer vertrekken. Het komt natuurlijk wel op tv, zou die knappe man ook kijken? Laatst heeft Bea toch zo'n leuke vent ontmoet in Italie, hij was er ook op vakantie. Zij had maar niets tegen Lex gezegd, want veel ouder dan hem was die jonge man niet, en dan begint hij weer te zeuren, hoe heeft ze hem toch kunnen opvoeden tot zo'n saai en smaakloos wezen? Oh, wat had ze zich jong en aantrekkelijk gevoeld toen die jonge vent haar verleidde, en hij begreep haar zo goed want hij schijnt ook aan het hoofd te staan van een of ander vorstenhuis, was zijn moeder geen filmster? Alleen zijn naam die is haar helemaal onschoten, laatst dacht ze het zich even weer te herinneren, toen er een vrachtwagentje de wekelijkse boodschappen kwam bezorgen, toch eens aan hem vragen morgen. "oh gelukkig, tijd om te gaan zwaaien op het balkon", "nou dag, dag, ik ga naar Italie, het ga jullie goed hoor volk"
Geen opmerkingen:
Een reactie posten