dinsdag, september 20, 2005

De dramatisering van een onttoverd sprookje

Vandaag is het weer zover, het jaarlijkse optreden van onze topsterren. Nederland gaat vandaag weer laten zien waarom wij ook alweer niet serieus genomen worden in de wereld. Het draait vandaag allemaal om het bekend maken van de Rijksbegroting en Miljoenennota, tenminste dat zou zo moeten zijn. De werkelijkheid is van een heel andere, kluchterige orde. Ik heb even de voorbereidingen opgezocht, want dat zal wat zijn zo'n Miljoenennota samenstellen. De belangrijkste voorbereidingen blijken te bestaan uit het oppoetsen van de koets, het trainen van de paarden en het schoonmaken van de route van de rijtoer. Om 13.00 uur zal koninging Bea in de koets stappen en zich van Paleis Noordeinde naar Het Binnenhof laten rijden. Alwaar zij opgewacht wordt door Harry Potter. Daarna neemt de koningin plaats op de troon (gelukkig is deze opnieuw gestoffeerd, want Bea haar jurk was van dezelfde stof en dan had het geleken of er alleen een pratende hoed op de kroon had gezeten) en leest de plannen van Harry Potter voor. Met een ijzeren glimlach, en dito kapsel, probeert zij al lezende haar verbazing te verbergen, want vanwege alle drukte met haar haar hoed is het er nog niet van gekomen om de Troonrede eerder te lezen. Vanochtend paste Bea op Amalia en het kreng kotste zo over haar hoed. Gelukkig na wat boenen, schrobben en uitdeuken kon Bea toch nog enigszins toonbaar de koets instappen.
"Wat een ellende zeg", denkt Bea, en "wat is dat toch, zorgstelsel?" volgend jaar misschien toch maar eens wat vaker naar het journaal kijken. Alhoewel een extra uitstapje naar Italie zal misschien beter zijn, kan ze weer een beetje bijkomen, want het valt niet mee hoor om koningin te zijn. Kijk nu alleen eens die Ridderzaal rond, ze zou van minder depressief worden, "hoe krijgen ze het toch bij elkaar gezocht?" denkt ze. Die Harry Potter met dat afgrijselijke kapsel en die zure glimlach, dat geknik van die afgrijselijke man daar, "wat staat die daar toch steeds met dat koffertje te zwaaien?" Nou goed, nog even wat knikken, lachen en zwaaien op het balkon en ze kan weer vertrekken. Het komt natuurlijk wel op tv, zou die knappe man ook kijken? Laatst heeft Bea toch zo'n leuke vent ontmoet in Italie, hij was er ook op vakantie. Zij had maar niets tegen Lex gezegd, want veel ouder dan hem was die jonge man niet, en dan begint hij weer te zeuren, hoe heeft ze hem toch kunnen opvoeden tot zo'n saai en smaakloos wezen? Oh, wat had ze zich jong en aantrekkelijk gevoeld toen die jonge vent haar verleidde, en hij begreep haar zo goed want hij schijnt ook aan het hoofd te staan van een of ander vorstenhuis, was zijn moeder geen filmster? Alleen zijn naam die is haar helemaal onschoten, laatst dacht ze het zich even weer te herinneren, toen er een vrachtwagentje de wekelijkse boodschappen kwam bezorgen, toch eens aan hem vragen morgen. "oh gelukkig, tijd om te gaan zwaaien op het balkon", "nou dag, dag, ik ga naar Italie, het ga jullie goed hoor volk"

Gastenboek voor Baardwijk's Worldview

Geen opmerkingen: