Rechterhand

Mede door het gebrek aan rechterhanden zijn wij gaan huren. Als er nu iets loos is bellen wij en komt er altijd wel iemand om het euvel te verhelpen. Vanochtend was het weer zo ver. Al maanden druppelen alle kranen in ons huis, Michael heeft onlangs diverse leertjes vervangen maar de druppels blijven vallen. Een irritant getik, volgens mij werden zulke dingen ook wel als martelwerktuig gebruikt. Vanochtend was het nog erger geworden; de douchekraan ging niet meer dicht.

Na New Aartselaar lag New Almere dus in het verschiet. Met alle TV beelden nog op mijn netvlies leek het mij het beste direct de juiste aktie te ondernemen en dus belde ik het noodnummer van onze verhuurder. Nu heb ik wel eens eerder karweitjes gehad voor een loodgieter en steevast kwam dan ene loodgieter V. Een hele aardige man en nog kundig ook. Maar wel van de oude stempel, snel in paniek en hij kan uren praten over zijn vak. Nu hoopte ik dus niet dat hij gebeld zou worden, gezien het vroege uur in combinatie met zijn leeftijd en stressbestendigheid. Maar na 5 min. ging de telefoon en ja hoor een paniekerige stem vertelde mij "mevrouw gaat u nu direct naar de meterkast" en vervolgens kreeg ik een half uur een betoog hoe ik de hoofdkraan dicht moest draaien. Toen dat klusje geklaard was stelde de stem zich voor als loodgieter V. Maar dat wist ik natuurlijk al. Dat zal ik ook nooit vergeten, vooral door 2 eerdere gelegenheden: de ene keer kwam hij de afwasmachine aansluiten en had een neef (ook bejaard) uit Nieuw Zeeland meegenomen om te helpen met boren (de muren zijn hier zo dik dat je een dag moet boren om er doorheen te komen). De neef was op vakantie en liet zich zo'n uitje niet ontzeggen. Waar V. bij binnenkomst nog vol trots zijn neef als hulpje voorstelde, lag V. uren later nog steeds in en onder het stof te boren, terwijl neef V. ontspannen bij het water zat, want zei hij "vissen is mijn grootste hobby"!

De tweede herinnering aan loodgieter V. stamt van een dag na de boorsessie. V. belde mij op om mij te beschuldigen van ontvoering van zijn rechterhand. Nu had ik na de vorige dag alles verwacht, maar van een ontvoering was ik mij niet bewust, zeker geen rechterhand daar wij die hier nooit hebben. Het bleek om zijn potlood te gaan, daar moet hij alles mee tekenen en zonder dat geen klussen. Inderdaad lag dat nog op tafel en V. nam het als een verloren zoon in ontvangst.

Vanochtend stond V. een uur later, nog steeds wat paniekerig, voor de deur. Maar de paniek maakte in de badkamer al snel plaats voor woede. Want er blijken Grohe kranen te hangen. En nu is het met Grohe zo dat daar nooit andere leertjes in mogen als die van Grohe zelf. En wat zag V. ? allemaal leertjes van een waardeloos merk (Praxis), waardoor de kranen, van binnen schijnen af te breken. Vol woede ontstak hij over de loodgieters van tegenwoordig, die nog geen leertje kunnen vervangen. Ik keek hem met mijn meest onschuldige blik aan en gaf hem gelijk, voortaan zal "mevrouw" V. maar direct bellen.