Gisteren werd onze grote vriend Remco 44 jarig en werden wij door hem uitgenodigd voor een surprise menu. En dat was inderdaad een geweldige surprise.
Wij verzamelden bij Remco thuis in Amersfoort en na het feliciteren van de jarige konden wij eindelijk ook kennis maken met Cora. Michael zou met de trein komen en, moeite als ik altijd heb met het vinden van de weg, was is mijzelf al uitgebreid aan het voorbereiden voor de moeilijke taak om het station te vinden. Tijdens deze navigatiecursus ging de bel en bleek Michael al voor de deur te staan.
Heeft de keuze van het restaurant normaal heel wat voeten in aarde, vooral bij mij, deze keer wachtten wij het af, de keuze was geheel aan de jarige, die al kon verklappen dat het een boot zou betreffen.
Toen wij naar het restaurant liepen viel ons de enorme rust op in Remco's appartementencomplex, dit bleek veroorzaakt door het verhuizen van zijn vervelende buurkind, ook wel bekend onder de naam Chucky.
Na enkele minuten lopen arriveerden wij bij het restaurant; een 100 jaar oude klipper in de Eemhaven. De keuze was gevallen op Restaurant De Saffraan. De inrichting sprak ons gelijk al aan; sfeervol, gezellig, niet bekakt en toch beschaafd. Wij werden gastvrij verwelkomd door gastvrouw Monique Korteschiel en haar collega.
Niet alleen de keuze van het restaurant was verrassend, ook het menu,want wij werden getrakteerd op het surprise menu. Spannend!
De amuse was direct al leuk: twee reageerbuisjes met een soepje van kerrie en doperwtjes. De kok heeft het ook eens geprobeerd met bietensap maar dat scheen nogal shockerend te werken.
Het soepje smaakte prima en daarna werden wij verrast met surprise na surprise. Niet alleen waren alle gerechten uitstekend bereid, ze waren stuk voor stuk ook een staaltje van creativiteit en een lust voor het oog. De kok Kars van Wechem (werkte voorheen in De Librije) kookt in de kombuis echt de sterren van de hemel.
Ook Michael verraste ons door als afsluiting thee te kiezen. Dit verbazingwekkende feit werd veroorzaakt doordat er een zeer bijzondere zwarte Chinese rookthee op de kaart stond. De specialiteit kwam in een apart theepotje, welke niet gemakkelijk schonk, en dus goot Michael een deel naast zijn kopje, waardoor de hele zaak al snel een geur kreeg die het midden hield tussen een Finse sauna en een geimpregneerd hekje.
Remco's keuze bleek dus een groot succes. Restaurant De Saffraan is een grote verrassing. Zowel qua eten als entourage. En wat je niet vaak meer ziet; een perfecte service; als je even wegloopt vouwen ze je servet weer netjes op, alle drankjes worden door de vriendelijke gastvrouwen snel en geruisloos bijgeschonken en de gerechten exact op tijd gebracht. Na een kleine rookpauze buiten had Michael mijn jas aan de kapstok gehangen bij de toiletten, maar op wonderbaarlijke wijze stonden de gastvrouwen bij het weggaan met de juiste jas bij de deur (helemaal aan de andere kant van de zaak).
En natuurlijk zou een bezoek aan Amerfoort niet compleet zijn zonder een bezoek aan de De Amersfoortse geit. Deze bleek een paar honderd meter verhuisd te zijn, en had nu een heel afgezet tuintje, waar zelfs zijn haspel nog een plaatsje had gekregen. De geit bleek nog wakker en zo werden wij, net als de vorige keer, goedenacht toegeknikt door de Geit van Amersfoort.
Remco bedankt voor de fantastische avond!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten