Expeditie Robinson vond ik altijd een leuk programma. Tot de editie 2008, door enkele mensen is het een ergerlijk programma geworden. Wel is het dit jaar meer reality dan ooit een reality programma zou (willlen) laten zien. We kunnen nu namelijk zien hoe een dictator aan de macht komt en blijft.Natuurlijk is er al een doem over het geheel door de betreurenswaardige dood van Ernst-Paul Hasselbach. En natuurlijk was het allemaal al opgenomen voordat dat gebeurde. Voor enkele deelnemers had dit echter totaal niets uitgemaakt. Deze mensen, of eigenlijk vooral een mens, is namelijk zo vervuld van zichzelf dat alles hem ontgaat. Vanzelfsprekend heb ik het over Hans. Eerst was het een walgelijk groepje die dachten dat zij als ondernemer de godheden van het eiland waren. Steeds meer begint echter duidelijk te worden dat dit voornamelijk veroorzaakt werd door zieke geest Hans. De anderen van het zelf uitverkoren groepje waren, en in het geval van Yin is, zielige meelopers.
Eerst vond Hans iedereen dom, toen er een beetje commentaar kwam was het tactisch spel, toen andere mensen tactisch gingen spelen heette dat volgens hem ineens gemeen en achterbaks. Nu hij begint in te zien dat hij na weken niet meer zo polpulair is, verkondigt hij dat de camera alleen zaken laat zien tegen hem.
Yin gedraagt zich alleen als het kleine meisje dat in ruil voor een beetje aandacht alles goed vindt wat de “meester zegt" zonder zelf nog een eigen mening te hebben. Ik kan er niets aan doen, miij doet het denken aan Eva Yin Braun en Adolf Hans Hitler. Het is jammer dat een kei als Ernst-Paul met zulke mensen voor het laats in dit programma is te zien.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten