Een 49-jarige man die ter dood was veroordeeld omdat hij in 1994 onder invloed van drugs zijn vrouw, zwager en diens vrouw had vermoord, heeft met een citaat uit de wereldliteratuur afscheid genomen van het leven. Nadat hij de Franse existentialistische filosoof en schrijver Albert Camus had aangehaald, kreeg Matthew Wrinkles in de gevangenis van Michigan City, Indiana, een dodelijk spuitje.Wrinkles verbleef veertien jaar op Death Row. Tijd genoeg dus om zijn afscheidsrede te schrijven. Wrinkles schreef: "Zoals Albert Camus zei: 'Een man doden op het toppunt van de passie is begrijpelijk. Hem laten doden door iemand anders na kalm en ernstig beraad (...) is onbegrijpelijk'". De tekst bevatte ook een stukje Einstein: "Ik wou dat ik toen wist wat ik nu weet, of zoals Einstein zei, 'enkel een leven geleefd voor anderen is het leven waard'".
Wrinkles bleek in al die jaren zovel gelezen te hebben, dat hij niet meer helemaal wist wat van wie was. De literaire uitspraak die Wrinkles aan Camus toeschreef, blijkt afkomstig van Markies de Sade, de 18de eeuwse aristocraat-schrijver wiens werk wemelt van gruweldaden.
De Sades literaire œuvre kan worden gezien als filosofische kritiek op de moraal van zijn tijd door een uitgesproken atheistische houding. In zijn materialitische visie op de mens, zoals die bijvoorbeeld in l'Histore de Juliette naar voren gebracht wordt, vormen we slechts een inwisselbaar onderdeel van een blinde natuur en zijn we elkaar onderling geen enkele rekenschap verschuldigd, omdat elke moraal die voortkomt uit consensus, religie of overheid tegennatuurlijk zou zijn. De mens zou juist de hartstochten moeten botvieren die hem door de natuur zijn ingeblazen, ongeacht de verschrikkelijke uitwerkingen die dat op zijn medemens heeft. De Sade illustreert dit met allerlei sadistische gruwelijkheden die tot in het absurde gaan.
Bronnen
Bronnen
HLN
Info Nu Kunst en Cultuur
Labels: Markies de Sade, Camus, ter dood veroordeling, Amerika, Einstein, afscheidsrede
Geen opmerkingen:
Een reactie posten