Na blauwe maandag (het scheiden van plastic afval en daardoor een opeenstapeling van vuilnis bij ons in het gebouw), werd het gisteren nog blauwer. Plotseling ging de bel, zodanig lang en hard dat niet open doen eigenlijk geen optie meer was. Geërgerd deed ik open en zag een lange agent van het type stadspot en een wat kortere stille jonge, die zich het liefst achter het stadspot model wilde verstoppen. "Mileupolitie!!!!" brulde zij vanachter haar grote zonnebril.Direct begon mij te dagen dat het vuilnismaandag was (eens in de twee weken), en dus onze conciërge het opgestapelde vuilnis van twee weken naar buiten had gesjouwd. De paar bakken worden dan aan de weg gezet en al het losse vuilnis gooit hij ernaast in het plantsoen. Dit laatste is een enorme berg, die de vuilnisdiensten zo los dan ook nooit meenemen. Dit blijft steevast een paar dagen in het plantsoen liggen tot er door de gemeente twee zielige ex-asielzoekers worden gestuurd die (echt waar ik heb het zelf gezien) het afval met hun handen uit het plantsoen moeten schrapen en op een gammel loopkarretje moeten leggen. Dit alles is natuurlijk belachelijk en daarom heb ik hierover ook al meerdere keren bij Actys geklaagd. Helaas nemen zij, ondanks de steeds hoger wordende servicekosten die wij moeten betalen, niet eens de moeite hierop te reageren.
Eigenlijk, bedacht ik mijzelf, was het dus wel goed dat ik nu eindelijk mijn beklag bij de milieupolitie kon doen. Enthousiast begon ik dan ook mijn klachten te spuien, maar werd al snel door de "vrouwelijke" agente de mond gesnoerd. Ze zwaaide wild met haar bonnenboek, ze kwamen namelijk voor mij! En wel om mij persoonlijk een vette bekeuring te geven! Ze hadden namelijk een van de vele vuilniszakken in het plantsoen geopend en daar kwamen ze mijn gegevens in tegen! Nu werd ik natuurlijk behoorlijk boos, niet ik had daar het milieu vervuild, maar de conciërge en dus eigenlijk indirect Actys. Het was toch niet mijn schuld dat wij nergens het vuilnis kwijt kunnen, bovendien lagen er zo'n 100 zakken in het plantsoen en vond ik dat die mensen dan ook allemaal bekeurd zouden moeten worden. Daar werd zij stil van, zo stil dat zij haar zonnebril afzette en mij nadenkend aan keek. Ze vond, wonder boven wonder, dat ik gelijk had en dus zou zij direct Actys gaan bellen en de bekeuring aan hen geven. Al bedankend voor deze duidelijkheid zetten de twee milieuagenten hun groene tocht voort. Wel riep ze nog even dat ik uiteindelijk wel zelf verantwoordelijk ben voor mijn vuil, dus voortaan beter geen naamdragers in mijn vuilniszakken kan gooien. Daar heeft ze gelijk in, bedankt voor de tip!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten