Dit weekend was het weer zover; ons jaarlijke wildfestijn in 't Paviljoen in Rhenen. Na de ramp met het bubbelbad vorig jaar besloten wij ze het dit jaar niet al te moeilijk te maken en een kamer zonder zo'n speeltuig te boeken.
Het wildfestijn was er niet minder om. Na wederom een lezing van Paulus de Boskabouter, konden wij plaatsnemen in het gezellige restaurant, alwaar wij een tafel hadden onder het toeziend oog van (opgezette) Bambi.
Het dierenmishandelingsmenu was weer geweldig:
Rilette de canard avec rucola et bacon
(Rilette van eend met rucola sla en bacon)
Fumet de gibier accompagné d'aiguillettes de pleurotes, omelette truffée et cerfeuil
(Krachtige wildbouillon met reepjes oesterzwam, truffelomelet en kervel)
Faisan farçie de lievre avec une jus au soya et raisins
(Fazant gevuld met haas met een jus van soya en druiven)
Une poire etuvée farçie de fromage de chèvre au porto
(Een gestoofde peer gevuld met geitenkaas en port)
Un medaillon de cerf preparé au façon ‘Wellington’ avec une sauce aux airelles rouges
(Een hertenbiefstuk in bladerdeeg bereid met een vossebessensaus met een groenten bordje)
Glace au spéculos avec des amandes caramelisées et une sauce au chocolat et romarin
(Speculaas ijsterrine met gecarameliseerde amandelen en een saus van chocolade en rozemarijn)
Dit alles onder het genot van een gezellig muziekje van een pianist, heerlijke wijnen en aardig en goed personeel. Onvoorstelbaar is de rust die het personeel uitstraalt in een vol restaurant. Toen wij buitenkwamen zagen wij op de gang pas hoe hun echte gemoedstoestand was: rood aangelopen, zwetend en hollend.
Ik kan 't Paviljoen echt iedereen aanraden. Wij zijn echte zeikerds, maar met de beste wil van de wereld valt er nog niets te klagen.
Na voor de verandering ook eens goed geslapen te hebben vertrokken wij naar een stad in de buurt waar ze zouden walgen van een wildmenu, er wonen namelijk voornamelijk linkse vegetariers: Nijmegen. Tot nu toe had ik alleen de universiteit gezien en heeft iedereen mij steeds weer verteld wat een geweldige stad het is. Nu hebben we dus eens het centrum van dichtbij, van binnen en van buiten bekeken. Onze indruk was inderdaad wel positief, het is een gezellige stad. Daarnaast vooral een eigenaardige stad; oud en nieuw naast elkaar en nieuw staat daar dan voor 70-er jaren.
Tevens lacht de kop van Marijnissen je achter elk raam toe, bij hoge uitzondering zie je Bos, dat zijn dan ultra-rechtsen, wat dat betreft kloppen de vooroordelen wel. Zelfs de bejaarden lopen in het rood. Inderdaad lopen, want de stad is zo auto-onvriendelijk dat je die kilometers verderop moet parkeren.
Tot slot werden wij uitgezwaaid door Prins Johan I, terwijl zij verder feestten, zat ons weekendje er helaas weer op.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten