dinsdag, november 28, 2006

Filmrecensie La puta y la ballena

Door Michael Koukos

Regie: Luis Puenzo
Jaar: 2004
Land: Argentinie / Spanje
Genre: Drama
Cast: Leonardo Sbaraglia , Aitana Sánchez-Gijón , Pep Munné , Mercè Llorens , Martín Caloni , Pompeyo Audivert , Miguel Ángel Solá , Nicolás Tognola e.a.
Duur: 120 minuten

Het verhaal gaat over Vera, een inspiratieloze schrijfster en kankerpatiente die in het verleden duikt om onderzoek te doen naar een aantal oude foto`s waarover zij een boek wil schrijven.

De film begint erg vaag doch oogstrelend, meteen is duidelijk dat er een parallel zou moeten zijn tussen een verhaal in het verleden en het leven van Vera in het heden.
Echter het eerste half uur blijft dit alles een grijs gebied. Er wordt wat tango gedanst en mooie muziek gespeeld en de sfeer van het verhaal in het verleden ademt en aparte magie uit
Dit is ook meteen de sterkte van de film. Het magisch realisme en de mooie beelden dragen de film zodanig dat het helemaal niet stoort dat er eigenlijk geen verhaallijn in zit.
Het feit dat de schrijfster na haar borstamputatie alleen nog maar met alle mannen van bil wil is wel wat pathetisch. Het hedendaagse verhaal steekt in zijn somberheid dan ook schril af tegen het nostalgische verleden.

Op zich een niet onverdienstelijke film voor wie de volle 120 minuten kan uitzitten,.... want het had wat korter gemogen. Bijzondere vermelding verdient trouwens de sterfscene dewelke de mooiste is die ik ooit heb gezien.

Geen opmerkingen: