Schrijf je eigen bijbel (© 11:07)

Altijd al eens je eigen bijbel willen schrijven? Dat kan nu met de "bijschrijf" Bijbel op Mijn Bijbel. Je kunt je fantasie geheel de vrije loop laten, maar het frame van de oude bijbel blijft er wel instaan. Dit creatieve idee is afkomstig van het NBG.
Dus denk jij dat de geschiedenis heel anders is gegaan, schrijf dan nu jouw eigen gedachten erbij en daarna kun je het doorsturen aan wie je wil.

Heb je je nog niet genoeg religieus uitgeleefd, dan kun je op de site van het NBG ook nog meedoen aan de Rainbow Bible Award. Dit jaar wordt iedereen uitgedaagd een vernieuwende bijbelwebsite te ontwerpen met als thema ‘Feesten in de Bijbel’. Inzenden kan tot uiterlijk 15 september 2006. De jury kiest vervolgens uit alle inzendingen de beste website. De winnaar krijgt €3000,- en een soort tweevoudige pyramide in regenboogkleuren, de tweede en derde prijs zijn resp. €1500,- en €500,-.

Het wachten is nu nog op een bijschrijf Koran.

Koninklijke Te allen tijde Niet Tijdig (© 8:47)

In Almere is de postbezorging een constante ergernis, je krijgt post van anderen, anderen krijgen post van jou of nog erger de post belandt in de sloot en de postbode gaat lekker vroeg naar huis.

Gisteren is de post wel goed bezorgd dit kwam omdat er een "belangrijke" brief" kwam voor "de bewoner(s) van dit adres"; een brief afkomstig van de Koninklijke TPG Post B.V., handelend over de nieuwe oranje brievenbussen in onze omgeving.
Gelukkig komen de oranje gevaartes op een plek die "logisch, handig en veilig is". Er staat niet in waar dat precies is, maar ik vermoed dat dat voor onze deur zal zijn.
In ieder geval hoop ik dat ze in de nieuwe brievenbussen dat gat, waar alle post in verdwijnt zonder dat ooit iemand er nog iets van verneemt, dichtmaken.

Den Helder heeft in februari de primeur gehad. Waarnemend Burgemeester Faber plaatste met hulp van de adelborsten van het Koninklijk Instituut voor de Marine, de eerste oranje brievenbus onder poëtische begeleiding van Dichter des Vaderlands Driek van Wissen.

In oktober zal TPG ook nog haar naam wijzigen in Koninklijke TNT Post. (waarom koninklijk? Bea krijgt zeker nooit de verkeerde post in haar bus.). Vanaf dan zal alles geleidelijk oranje kleuren, van de postkantoren tot de postbodes. Bij sollicitaties zal bij gelijke geschiktheid de voorkeur worden gegeven aan Indianen.

Onschuldige plaatjes (© 14:56)

Heb ik hier laatst verhaald over het fatale ongeval van Eyal Golan, vandaag heb ik gelukkig een nieuwe gekregen, gewoon met de post. Het was niet eens zwaar ze hebben hem in Israel in een CD geperst.
Bij Tamuz Records zag ik zoveel andere goede cd's, dat ik er maar gelijk 3 had besteld.
En wat blijkt nadat de CD "Without You" van Eyal zo'n 8 jaar mijn favoriet is geweest, heb ik nu toevallig een CD van Moshik Afia besteld die eigenlijk nog beter (net zo goed in ieder geval) is.

Opvallend is weer de Efficiency van de Israelische service (perfect).
Gelukkig eens iets positiefs want verder hoor ik helaas alleen maar over oorlog en ellende. (overigens niet de schuld van Israel).

Wie heeft er de broek aan? (© 7:42)

Al is China op het moment het snelst moderniserende land van de wereld, de bureaucratie is er niet zomaar uit te bannen. Dit houdt onder andere in dat er een enorm ambtenarenapparaat is en veel ambtenaren houden vanzelfsprekend de bureaucratie ook weer in stand.
Zo staat er voor elke stad, stadsgedeelte, provincie, landsdeel, landsgebied en landstrook, kortom voor elke centimeter land, een enorm team van ambtenaren paraat om allerlei vage regels te handhaven. Er is een sterke hierarchie en de hogere teams bemoeien zich zo weinig met de lagere dat ze elkaar niet kennen.

Afgelopen maandagmiddag was er weer eens een team ambtenaren uit de kast getrokken, het gemeenschapsteam voor steden, zij hadden de opdracht gekregen om eens in Shenzhen City (Guandong) te controleren of de orde nog wel voldoende gehandhaafd werd.
Daar aangekomen zagen zij gelijk dat dat niet het geval was, er liep een bende oplichters door de stad. Dit kon het team niet over zijn kant laten gaan dus werd de groep mannen direct aangehouden, en public hun broek uitgetrokken en spiernaakt met de broekriem aan een boom gebonden. In tussentijd werd de politie gewaarschuwd.

Na politieonderzoek bleek het hier niet te gaan om een stelletje oplichters maar een team van het plaatselijke stadsbestuur.....
Sambal bij?

Filmrecensie Failure to Launch

Filmrecensie door Michael Koukos

Verenigde Staten
Komedie / Romantiek
97 minuten
geregisseerd door Tom Dey
met Matthew McConaughey, Sarah Jessica Parker en Kathy

De knappe 35 jaar oude Baby Tripp heeft geen zin om het ouderlijk huis te verlaten. Pa en ma hebben echter schoon genoeg van zoonlief en besluiten Paula, een soort Heleen van Rooyen, in te huren. Zij moet Tripp in de val lokken door hem te verleiden. Zij noemt zichzelf professioneel interventionist en zoals te verwachten viel wordt de interventie een stuk intensiever dan voorzien als zij verliefd wordt op haar te interveniëren object.

Het probleem lijkt dus al meteen van de baan en everybody happy ala George Baker maar dat is buiten de klikkerige vriendjes van Tripp gerekend die uiteraard roet in het eten gooien.

Als de enge draak Tripp uiteindelijk het mes op de keel zet en hem voor de keuze stelt; "Wil je voor de rest van je leven plezier beleven of wil je het samen met mij doorbrengen?" dan hoop je als mannelijke kijker dat hij zijn gezonde verstand laat prevaleren.....maar nee hoor,......de hormonale huishouding slaat kortstondig op hol en dag levenslange lol.

De mislukte antispirituele ontknoping kan de film niet van de ondergang redden.

Het einde is zo verschrikkelijke voorspelbaar dat er nog amper sprake kan zijn van een begin.
Ook dit is dus weer een gemiste kans want het idee had veel meer potentie. Failure to laugh was misschien een gepastere titel geweest.

Zonder Wuppie staat een Hindelooper in zijn uppie ( © 7:42)

Vele kinderen zijn teleurgesteld sinds de grote Wuppies niet meer verkrijgbaar zijn.
Dat ook volwassenen erg op de speeltje gesteld zijn bleek in Hindeloopen, waar diefstal en vernieling van een Wuppie heeft geleid tot escalatie van een burenruzie.

De gedupeerde eigenaar heeft aangifte gedaan van de diefstal van zijn Wuppie bij de plaatselijke politie. Het signalement luidt: dik, oranje en harig.
De buurman was erg aangeslagen door het verlies van zijn Wuppie volgens eigen zeggen had hij vanuit zijn supportershart toch een band met zijn Wuppie.
De politie heeft proces verbaal opgemaakt en de zaak ligt nu bij het Openbaar Ministerie (OM), die moet kijken of verdere juridische stappen nodig zijn.

Zo zie je maar weer wat de gevolgen zijn van het uitblijven van een elftstedentocht in Hindeloopen, nu hebben ze veel te veel tijd om zich met andere (onbelangrijke) zaken bezig te houden.

Van oude mannen en de dingen die voorbij gaan (© 15:46)

Vanavond is het weer eens zover; de oude mannen treden op in de Amsterdam Arena.
Het zat ze de laatste tijd niet mee, de een viel uit een palmboom, de ander had last van wat verslavingen, weer een ander van zijn prostaat maar de Rolling Stones houden vol tot het bittere eind.
De tour, A bigger Bang, is vast wel een succes maar hier is het niet uitverkocht, zegt men, dus als je er nog heen wilt vanavond kan dat nog. Al zag ik dat bij officiele verkooppunten het concert als uitverkocht te boek staat.

Aan personeel en materieel hebben de rockers geen gebrek, tijdens deze tour bestaat de crew in totaal uit 235 leden. De groep beschikt verder over 120 trucks om al het benodigde materiaal te vervoeren.

Gechipt en geschoren (© 12:05)

Misschien is er zo niet direct iets te zien aan Mozes en Yadid, maar er is hen vanochtend een groot onrecht aangedaan. Hun privacy is grof geschonden; ze zijn gechipt.
Het leed is geschied door dokter Rijnders van dierenkliniek Buiten-Mere.
Gelukkig hebben de mannen het dapper doorstaan en waren ze verheugd met alle complimentjes.

Het lijkt alsof Yadid vele malen groter is dan Mozes, maar de weegschaal van de dokter gaf anders aan; Yadid 2,5 kg en Mozes 2,2 kg. Ze kunnen de groeiwedstrijd dus nog even voortzetten.

Donkere wolken pakken zich samen (© 7:01)

De gasten van camping De Donkere Wolk (ja, de naam is echt) aan het Donkmere in Overmere (B) zijn erg aan hun camping gehecht, al wonen de meesten slechts 20 minuten van het terrein, toch kiezen zij er elk jaar weer voor om de zomer in hun gammele caravan door te brengen.
De sanitaire voorzieningen zijn zo ontoereikend dat men menig buurman/-vrouw geregeld gehurkt onder een boom ziet zitten.

Helaas pakken zich de donkere wolken nu pas echt samen boven de camping, de eigenaresse werd al eerder veroordeeld voor de gebrekkige sanitaire voorzieningen, maar nu inspecteur Donderwolk (nu hij daar tot zijn knieen is weggezakt heet hij ook wel inspecteur Bruine Wolk) op bezoek is geweest, moet het terrein worden ontruimd.
De bewoners, allen zeer gesteld op de "terug naar de natuur" levenswijze op de camping, zijn er zeer verdrietig over en denken erover de eigenaresse door het slijk te halen.

De Gouden Gluurder van Almere (© 16:11)

Ingezonden brief d.d. 28 juli 2006;

Beste mensen van Baardwijk's Worldview,

Onlangs las ik op uw pagina dat er een klaagmuseum bestaat. Mocht dit ook in Nederland komen dan wil ik hierbij vast een klacht aanmelden. Ik woon in de Parkwijk te Almere en al heeft Almere geen goede naam, ik woon er al jaren naar volle tevredenheid, in een leuke flat.
Sinds enkele maanden echter word ik lastiggevallen door een gluurder. Hij staat beneden aan de flat en staart regelrecht mijn woning in. Dit gedurende 24 uur per dag. Zelfs als ik niet thuis ben blijft hij gluren. Ik weet niet meer wat ik er aan moet doen. Eten en drinken doet hij nooit en hij gaat ook niet naar het toilet, zijn broek is inmiddels dan ook zwart. Hij schept er zeker genoegen in want zijn gezicht heeft altijd een vreemde gloed. Mocht de klacht niet in het klaagmuseum geplaatst kunnen worden zou u er dan toch niet eens wat aan kunnen doen?

Met vriendelijke groeten,

mevrouw K. Klaagzang

Altijd bereid iets te doen aan dissonanten in iemands woongenot, togen wij vandaag naar de woning van mevrouw Klaagzang. Inderdaad troffen wij daar de gluurder aan. Hij stond onbeschaamd te turen en verroerde zich niet. Wij hebben met hem gepraat maar dit was een erg eenzijdig gesprek. Zijn kleding was inderdaad zwart en inmiddels zo vies dat deze al lichtelijk groen uit begon te slaan. Stinken deed hij echter niet.


Beste mevrouw Klaagzang,

Wij hebben uw probleem waargenomen en op bijgaande foto kunt u zien dat wij het ook verholpen hebben. Mocht u ooit een gouden potloodventer waarnemen gelieve ons dan ook te waarschuwen daar de prijs van goudstaven erg is gestegen.


Met vriendelijke groet,

Michael en Erika

Solidair 2 (© 15:46)

Yadid en Mozes samen solidair.

Een voet tussen de oester proberen te krijgen (© 17:40)

Zeeland is bekend om zijn oesters. In de jaren 1962/63 brak er oesterziekte uit en heeft men een nieuwe soort uitgezet, de Japanse Oester. Deze komt uit de klasse tweekleppigen en houdt zich in leven met het zaad van mossels, dus dan kan het scheldwoord "Zeeuwse Mossel" binnenkort ook de kast weer in.

In St. Annaland hebben ze de zeer speciale Japanse oester ook en dat ondervinden ze nu elke dag. Naast dat deze oester tweekleppig, vraatzuchtig en lekker is, is hij ook vooral heel scherp.
Zijn het bij ons alleen de Jehova's Getuigen die overal een voet tussen willen steken, in St. Annaland zijn het vooral toeristen die de voet tussen de oester krijgen, met als gevolg dat het nabijgelegen restaurant De Lagune tegenwoordig meer een EHBO post lijkt dan een restaurant. Lag de oester vroeger op het bord, nu hangt hij aan de tenen van toeristen. Per dag krijgen zij soms meer dan 10 slachtoffers te verzorgen, waarvan de teen er soms half afhangt.
Gasten hebben zij niet meer want wie heeft er na zo'n ellende nu nog zin in oesters? Bovendien heeft de eigenaar het nu zo druk met verbinden dat het niet ondenkbaar is een teen of stuk voetvlees in de soep te vinden.

De gemeente wil geen bord plaatsen want de ambtenaar die ter plaatse is komen kijken vond het allemaal wel meevallen. Nu kennen wij allemaal de ambtenaren en kun je je dus al voorstellen hoe dat kijken er aan toeging. (vanuit zijn auto draaide hij het raampje 1 cm open, verder kon niet dat zou te warm zijn geweest, en tuurde hij over de zee, alvorens in slaap te vallen voor zijn gebruikelijke middagdutje.

Restaurant De Lagune aan de Havenweg in Sint-Annaland heeft ook in het verleden al wat pech gehad, zo heeft het restaurant al tot vier keer toe onder zeewater gestaan tot op vensterbank hoogte. De laatste keer was in de winter van 1983-1984.
Toch is het zeker de moeite waard eens te gaan kijken (met gepantserde schoenen) want restaurant De Lagune heeft een uitstekende kaart.
Ik wil de eigenaar René Stockx dan ook van harte uit nodigen om zich aan te melden op onze site Lunchdinner. (als alle toeristen zijn vertrokken en er een einde komt aan de stroom gewonden).

Nieuw exportproduct in Polen (© 13:17)

Polen helpt ons en de ons omringende landen vaak uit de nood als het om goedkope arbeidskrachten gaat. Nu hebben zij er weer een nieuw, wel veel duurder, exportproduct bij; priesters.
In 2004 studeerden er in Polen 6427 studenten aan een priesteropleiding, dat is een ongekend aantal.

Poolse priesters kunnen direct aan de slag in Engeland, Duitsland, Italië, Zwitserland en de Verenigde Staten. Zelfs in landen als Congo en Brazilië is vraag naar de Poolse dienaars.
Het wordt er in Polen ook al met de paplepel ingegoten: 95 % is RK en de helft daarvan gaat wekelijks naar de kerk.

Wat zou hen aantrekken? het celibaat of de ruime mogelijkheden op de arbeidsmarkt.
Je verdient natuurlijk als priester wel wat beter dan als bollenpeller en het celibaat hoeft geen probleem te zijn.

Klaagmuseum (© 10:23)

De New Yorker Matthew Bakkom heeft onlangs het New York City Museum of Complaint opgericht. Goed idee, alleen binnen no time is het museum natuurlijk vol.
Dat valt mee want het museum heeft vooralsnog de vorm van een klaagkrant, en publiceert alleen nog de klachten uit de jaren 1751 tot en met 1973, die per brief bij het New Yorkse gemeentebestuur zijn binnen gekomen. Misschien konden er nog niet veel mensen schrijven want er waren in sommige jaren slechts 5 klachtenbrieven.

Tegenwoordig mag een instantie en/of bedrijf blij zijn met 5 klachtenbrieven per dag.
Klagen mensen meer? Of is het ook allemaal veel slechter? In het geval van Debitel en Zonneveld natuurlijk zeker, dan hebben we niet genoeg aan een klachtenkrant, het wordt dan tenminste een 20 delige encyclopedie.

Wil de echte inheemse opstaan

In Suriname kregen de inheemsen gisteren, na jarenlange strijd, eindelijk hun zin; er werd beslist dat ook dit jaar op 9 augustus de Nationale Dag van de Inheemsen gevierd gaat worden en het een officiele vrije dag zal zijn.
Door de algemene vergadering van de Verenigde Naties werd in 1994 9 augustus tot internationale dag van de inheemse volken en in stamverband levende groepen uitgeroepen en wordt sindsdien elk jaar wereldwijd gevierd.

Vertegenwoordigers van Arawakken, verschillende Marrongroepen, Trio, Warau en de Akurio zullen op deze dag diverse demonstraties van cultuuruitingen geven. Het hoogtepunt zal een echte mierenproefdemonstratie zijn.

Helaas zit een extra vrije dag er voor ons niet in, wat er in ons land nog aan inheemsen rest kunnen genoeg laten zien op 30 april.

Solidaridyd

Opvallend is dat sinds enkele dagen dit Yadid's lievelingsstoel is.

It's raining cats and dogs....en vis (© 7:02)

Na nog nooit van echte hondenregen (wel hondenweer), kattenregen of andere regen dan gewoon natte gehoord te hebben blijken zulke dingen nu toch echt voor te komen. Afgelopen donderdag regende het in het Indiase dorpje Manna (what’s in a name?) vissen.

Er kwamen echt levende vissen uit de lucht, omdat het in Manna was dachten experts dat de mensen daar tot het christendom waren bekeerd en iets te veel in de bijbel hadden gelezen, zij spoedden zich daarom direct naar het getroffen gebied. En inderdaad troffen zij daar diverse levende vissen als bewijsstukken aan. Degenen die nog niet op de barbecue lagen zijn meegenomen voor onderzoek.

Nu schijnt het niet heel uitzonderlijk te zijn dat het dieren regent, op verschillende plaatsen in de wereld heeft het kennelijk ook al krabben geregend.
Die zouden natuurlijk door de wind meegenomen kunnen zijn. Het schijnt echter nog nooit voorgekomen te zijn dat die vallende dieren levend uit de lucht komen.
Misschien wilde God ook eens de leukste thuis zijn? Hij moet wat nu iedereen op vakantie is.

Dag met een kleurtje

Veel dingen duren slechts een blauwe maandag. Zo niet deze maandag, deze maandag heeft een geheel andere kleur, het is namelijk Roze Maandag. Eigenlijk geldt deze benaming alleen voor Nederlands grootste homo-evenement, het homofeest op de Tilburgse kermis vandaag, maar waarom zullen wij niet allemaal vandaag de dag door een roze bril kijken?

De Tilburgse kermis telt op Roze Maandag elk jaar maar liefst 300.00 bezoekers. Dit jaar is het thema "Sweet Sixteen". Dit betekent niet dat het evenement allen voor jonge jongetjes is, het thema verwoordt zowel het 16-jarig bestaan van het evenement als dat het een metafoor is voor de pubertijd waarin de homo-emancipatie in ons land zich op dit moment bevindt. Aan de ene kant zijn er gelijke rechten, aan de andere kant komt intolerantie en agressie regelmatig voor.

Natuurlijk zal het tevens een tropisch evenement zijn en bij veel bars zijn dan ook douches geplaatst. Als topartiest is dit jaar Jody Bernal afgestoft en uit de kast gehaald. Het is een feest voor iedereen, kun je onverhoopt niet dan kun je de mooie uitdossingen Live van achter je computer bekijken.

Jaren geleden zouden wij ook eens gaan, kaartjes gekocht voor de speciale bus die vanuit Almere zou gaan, op tijd erheen, maar alles wat wij zagen was geen bus en zeker geen roze, bovendien regende het, zo zijn wij onverrichter zake weer naar huis gegaan. Bij navraag achteraf bleek dat het niet doorging en ze ons vergeten waren te bellen, gelukkig waren wij niet in speciale uitdossing en konden wij gewoon weer in de kast.

Hoe wereldvreemd kun je zijn? (© 9:02)

Hadden we al de film Bagdad Cafe, in Belgrado hebben ze nu ook Cafe Osama. Iedereen denkt bij deze naam natuurlijk maar aan een persoon, zo niet Milomir Jeftic de eigenaar van het cafe.
Het cafe is "toevallig" ook nog eens tegenover de Amerikaanse ambassade gevestigd.
Het woord osama schijnt het servische woord voor "afzondering" te betekenen en Jeftic zegt dan ook dat hij zijn cafe naar een locale opvang voor daklozen heeft genoemd.
Milomar zegt wel eens van de naam Osama bin laden gehoord te hebben maar dat hij nooit zeker wist wie het nou precies was.

Hij moet daarin wel de enige zijn op de wereld, want zelfs de bosjesmannen in een van de meest afgelegen gebieden in Afrika zullen van hem gehoord hebben.
In ieder geval heeft Milomar de naam van zijn cafe direct gewijzigd na klachten van het ambassadepersoneel.
Misschien nu Nasrallah? hopelijk is dat dan het servische woord voor levenslange opsluiting.

Recensie Far and Away

Filmrecensie door Michael Koukos

Verenigde Staten
Drama 140 minuten
Geregisseerd door Ron Howard
Met Tom Cruise, Nicole Kidman en Thomas Gibson


De jonge Joseph zweert op het sterfbed van zijn vader dat hij ooit grond en een eigen huis zal bezitten. Die wens is echter verder weg dan ooit als de landlord het huis komt platbranden. In die tijd kon men dubieuze debiteuren nog gepast aanpakken.

Joseph zint op wraak en gaat op zoek naar de landlord. Deze blijkt echter over een reeds geslachtsrijpe dochter te beschikken die hem meteen aan een hooivork rijgt.
Helemaal van slag door dit romantische gebaar wordt Joseph stapelverliefd op deze dulle griet.
Zij heeft echter een andere aanbidder, toevallig de deurwaarder die het huis platbrandde, en deze daagt Joseph uit voor een duel. Het is duidelijk dat Joseph geen schijn van kans maakt en het kersverse stel gaat op de vlucht.

Van het een komt het ander en voor zij het weten belanden zij samen in een boot naar Amerika.

Daar weet Joseph zich prima te redden als beroepsbokser, maar het minder streetwise rijkeluiskindje Shannon heeft het erg lastig met het arme bestaan.
Opeens krijgt de film de allures van “het meisje met de zwavelstokjes”,wordt Shannon herenigd met haar familie en scheiden hun wegen weer.

Uiteindelijk mondt het geheel uit in een soort hippische dollekeverrace op jacht naar een stuk grond.
De magie tussen Cruise en Kidman spat gewoon van het scherm. Het klassieke nemen van verkeerde beslissingen op sentimentele gronden loopt als een rode draad door het verhaal.
Al bij al bevat de film voor ieder wat wils, humor, actie en romantiek ook al komt het einde toch wat ongeloofwaardig over.