Van onze correspondenten Teun en Marieke Markies uit Bergen op Zoom
Dat wij hier ontzettend mooie en oude geveltjes hebben is iets waar we erg trots op
zijn! Bergen op Zoom heeft een zeer oude binnenstad ( omstreeks 1200 ontstond de nederzetting Bergen). Het achtervoegsel op den Zoom werd er later aan toegevoegd en wijst volgens de naamkundigen op de ligging in een terrein, dat de scheiding van hoog en laag vormt.
Kort samengevat: Bergen op Zoom, zoals het later genoemd werd, heeft zich tot een voor toerisme en recreatie belangrijk stadje ontwikkeld. Dit komt ook door het prachtige natuurschoon in de omgeving en door de gezellige sfeer in de oude binnenstad.
Om op dit gezellig terug te komen; enige tijd geleden ontstond hier een gigantische ruzie tussen de eigenaar van het pand aan de Grote Markt, waarin het Griekse restaurant Delphi gevestigd is en de gemeente. We zullen jullie dit eens haarfijn uit de doeken doen!
Het pand waar de ruzie om ontstond valt onder de categorie gemeentemonument en wordt in het Bergs Monumentenboek als volgt omschreven, (citaat blz. 97): “Drielaags pand met een bakstenen lijstgevel onder een schilddak; zeer ontsierende uitgebouwde pui. Tot voor 1986 bezat het een fraaie Jugendstilpui. Van deze pui zijn nog restanten te zien op de puibalk.
Nu, deze laatste zinnen waren een regelrechte dolksteek in het hart van de goedbedoelende Griekse restauranthouder,want wat wil nu het geval: De Griekse restauranthouder had aan de straatkant van het pand een supergezellige glazen serre laten bouwen. Er stonden gezellige zitjes omringd door allerlei planten en er werd lekker gegeten en gebuikdanst, terwijl de gasten onder het eten gezellig naar buiten konden kijken.
Dit ging jaren gemoedelijk zo door, totdat de een of andere Piet Precies op het onzalige idee kwam dat het hier handelde om een gemeentemonument en dat in verband hiermee de glazen stad, eh pardon, glazen serre, onmiddellijk afgebroken diende te worden: “en met onmiddellijk bedoel ik ook onmiddellijk”; zei Piet Precies.
Nu dit was het begin van een langdurige en heetgebakerde ruzie,waarbij nog net niet met fetta-kaas gegooid werd.
Uiteindelijk verloor de arme restauranthouder dit gekrakeel om de bewuste gevel en werd de serre onder het slaken van kreten als andecho, afgebroken.
Wat schetst nu echter onze verbazing:, Vanachter de serre verscheen opeens een wel heel bijzondere gevel. Boven de letters Grieks Restaurant Delphi, stonden de letters: Juwelier Andriessen. Deze juwelier heeft nu een winkel om de hoek van het Griekse restaurant en een halve gevel boven het Griekse restaurant.
Misschien is het een ideetje om de restaurantbezoekers (het aantal is na het verdwijnen van de serre schrikbarend afgenomen!) een stempelkaart te verstrekken, waarop ze na iedere genuttigde maaltijd een stempel ontvangen en bij het inleveren van een volle kaart,laten we zeggen na ongeveer 20 maaltijden, wordt een horloge verstrekt en een glaasje ouzo.
Ziezo, het orakel heeft gesproken: dus vandaar de aanhef van dit verhaal.
HET HORLOGE VAN DELPHI , OUZO ?
audoe, Teun en Marieke Markies.
zijn! Bergen op Zoom heeft een zeer oude binnenstad ( omstreeks 1200 ontstond de nederzetting Bergen). Het achtervoegsel op den Zoom werd er later aan toegevoegd en wijst volgens de naamkundigen op de ligging in een terrein, dat de scheiding van hoog en laag vormt.
Kort samengevat: Bergen op Zoom, zoals het later genoemd werd, heeft zich tot een voor toerisme en recreatie belangrijk stadje ontwikkeld. Dit komt ook door het prachtige natuurschoon in de omgeving en door de gezellige sfeer in de oude binnenstad.
Om op dit gezellig terug te komen; enige tijd geleden ontstond hier een gigantische ruzie tussen de eigenaar van het pand aan de Grote Markt, waarin het Griekse restaurant Delphi gevestigd is en de gemeente. We zullen jullie dit eens haarfijn uit de doeken doen!
Het pand waar de ruzie om ontstond valt onder de categorie gemeentemonument en wordt in het Bergs Monumentenboek als volgt omschreven, (citaat blz. 97): “Drielaags pand met een bakstenen lijstgevel onder een schilddak; zeer ontsierende uitgebouwde pui. Tot voor 1986 bezat het een fraaie Jugendstilpui. Van deze pui zijn nog restanten te zien op de puibalk.
Nu, deze laatste zinnen waren een regelrechte dolksteek in het hart van de goedbedoelende Griekse restauranthouder,want wat wil nu het geval: De Griekse restauranthouder had aan de straatkant van het pand een supergezellige glazen serre laten bouwen. Er stonden gezellige zitjes omringd door allerlei planten en er werd lekker gegeten en gebuikdanst, terwijl de gasten onder het eten gezellig naar buiten konden kijken.
Dit ging jaren gemoedelijk zo door, totdat de een of andere Piet Precies op het onzalige idee kwam dat het hier handelde om een gemeentemonument en dat in verband hiermee de glazen stad, eh pardon, glazen serre, onmiddellijk afgebroken diende te worden: “en met onmiddellijk bedoel ik ook onmiddellijk”; zei Piet Precies.
Nu dit was het begin van een langdurige en heetgebakerde ruzie,waarbij nog net niet met fetta-kaas gegooid werd.
Uiteindelijk verloor de arme restauranthouder dit gekrakeel om de bewuste gevel en werd de serre onder het slaken van kreten als andecho, afgebroken.
Wat schetst nu echter onze verbazing:, Vanachter de serre verscheen opeens een wel heel bijzondere gevel. Boven de letters Grieks Restaurant Delphi, stonden de letters: Juwelier Andriessen. Deze juwelier heeft nu een winkel om de hoek van het Griekse restaurant en een halve gevel boven het Griekse restaurant.
Misschien is het een ideetje om de restaurantbezoekers (het aantal is na het verdwijnen van de serre schrikbarend afgenomen!) een stempelkaart te verstrekken, waarop ze na iedere genuttigde maaltijd een stempel ontvangen en bij het inleveren van een volle kaart,laten we zeggen na ongeveer 20 maaltijden, wordt een horloge verstrekt en een glaasje ouzo.
Ziezo, het orakel heeft gesproken: dus vandaar de aanhef van dit verhaal.
HET HORLOGE VAN DELPHI , OUZO ?
audoe, Teun en Marieke Markies.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten