De songfestival-fans konden gisteravond hun hart weer ophalen, het was halve finale. Sieneke mag pas donderdag, maar gelukkig was zij zover hersteld van haar keelontsteking dat ze er gister wel bij was, om wat van haar concurrenten te kunnen leren.
De keelontsteking van Sieneke blijkt allemaal de schuld te zijn van de nonnen in Vught. Zij zat er een week lang op Engelse les, en al zijn er bij het instituut Regina Coeli geen echte nonnen meer, ze hebben soortgelijke exemplaren aangenomen, die de mensen zo drillen dat zelfs Sieneke nu Engels spreekt. Dat had heel wat voeten in aarde vanzelfsprekend, waardoor de arme meid acuut last kreeg van haar keel. Wat vader Abraham daar met de nep-nonnen heeft uitgespookt is niet bekend, in ieder geval moest hij daarna zijn reis naar Oslo afzeggen vanwege hevige rugklachten.
Eerlijk is eerlijk, de halve finale viel mij niet compleet tegen. Er waren niet echt veel "Sha-la-lie" liedjes en enkelen waren zelfs best goed. Finland had een gebleekte versie van Sieneke, waarvan ze dan ook direct fan was, helaas is die, tot niemands verbazing, afgevallen.
IJsland had de vulkaan Eyjafjallajokull meegenomen naar het songfestival, deze keer met een uitbarsting van lava op het hoofd, dit maakte mensen zo angstig dat ze van schrik is doorgelaten naar de finale.
Zelf vond ik Moldavië redelijk, ze hebben een goede zanger en viool, helaas had de zangeres wat te uitbundig met de make-up doos van de smurfen gespeeld. Dit heeft een finale plaats echter niet tegen kunnen houden.
De inzending van Rusland vond Sieneke schandalig, ze hadden net als België, dit jaar iemand gestuurd die echt kan zingen. Om de aandacht niet af te leiden hadden ze de Rus gekleed in afdankertjes uit de zak van Max. Dit in tegenstelling tot Letland, die hebben Aisha gestuurd, die nu juist niet kan zingen, ook haar kledingkeuze kon zij maar niet bepalen, waardoor ze uiteindelijk in kamerjas het podium moest beklimmen. Aisha kan nog lang nadenken over haar kledingkeuze, ze hoeft namelijk niet meer terug te komen.
Aan de kinderen was ook gedacht, zo had Malta een wapperende zeemeeuw, Slowakije wandelende bomen en Wit-Rusland vlindervleugels. De kinderen hebben massaal voor de vlinders gestemd, waardoor we zaterdag nog eens van dit disney-gebeuren kunnen "genieten".
Ook Griekenland is door naar de finale, al zal het onwaarschijnlijk zijn dat die gaan winnen, eenieder zal toch wel snappen dat als je daar op stemt je volgend jaar flink mee kan gaan betalen aan de organisatie. Niet doen dus.
Winnaar van de halve finale is Bosnië-Herzegovina, een oud-oorlogsslachtoffer dat de ellende van zich probeert af te zingen. Het stelde enorm gerust dat de donaties aan War Child dus allemaal niet voor niets zijn geweest.
Toch verbaast het mij ieder jaar weer waarom het songfestival niet meer is zoals het was toen wij (lang geleden) kind waren, en in pyama met een bakje chips op de bank genoten van het spektakel. Het is niet dat Nederland toen zulke geweldige inzendingen had, toch kon ik er de hele week al naar uitkijken. Nu is één fles wijn nog niet voldoende om de hele uitzending te kunnen verdragen. Ik weet dus nog niet of ik de komende afleveringen zal verslaan, om gezondheidsproblemen te voorkomen zeg maar.
Labels: Songfestival 2010, Sieneke, Sha-la-lie, Vader Abraham, Noorwegen, Oslo, halve finale, finale
Geen opmerkingen:
Een reactie posten