Gelukkig hebben we aan Nyoman Mudara een goede gids. Inmiddels hebben we al heel wat gezien. Zo ook de Yatiluwih rijstterrassen.
De Yatiluwih rijstterrassen staan op de nominatie om op de Werelderfgoedlijst van Unesco te komen. Als het criterium schoonheid zou zijn, is dit zeker terecht. Helaas worden ze ook wel een beetje bedreigd, simpelweg omdat geen mens er meer wil werken. Het is echt enorm tijdrovend werk en ook nog eens slecht betaald, terwijl je tot je knieën in de modder staat. Elke twee maanden kun je oogsten en elk rijstplantje moet met de hand worden geplant. Gezien de grote hoogteverschillen moet ook het gelijkmaken van de grond en dergelijke titanenkarweien met de handen en voeten worden gedaan.
Rijst is het hoofdbestanddeel van alle maaltijden op
Bali en de Balinezen geloven dat rijst een gift van de goden is. De goden hebben er helaas niet bijverteld dat er zoveel werk verzet moet worden om dit cadeau uit te kunnen pakken. Als het zuurverdiende papier er dan eindelijk af is, moet de eerste oogst aan de goden worden gegeven. Dat kan ook nog eens niet door hen simpel een bordje rijst op een altaar te presenteren, het moet vergezeld gaan van uitgebreide ceremonies. Een geloof hebben is alleszins niet gemakkelijk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten