Doornroosje als kunst

Over wat kunst is, wordt al eeuwen gediscussieerd. Doornroosje hoorde daar tot voor kort niet bij. Een van de theorieën is dat "kunst het mooier maken door mensen is", natuurlijk is ook het begrip mooi subjectief. De Oekraïense-Canadese kunstenaar Taras Polataiko heeft geprobeerd het sprookje van Doornroosje mooier te maken, en vooral ook voor iedereen bereikbaar. Vijf meisjes die in het National Art Museum in Kiev liggen te slapen, zijn contractueel verplicht te trouwen als zij hun ogen openen na een kus van een bezoeker.

De vijf meisjes worden 3 dagen te slapen gelegd in het museum. Bezoekers mogen de meisjes proberen wakker te kussen. Als een van hen ook echt de ogen opent moet ze met de kussende kunstliefhebber trouwen. Alle bezoekers moeten een contract tekenen dat zij ook daadwerkelijk met het meisje zullen trouwen als zij haar ogen opent als zij gekust wordt. Men is natuurlijk niet verplicht een kus te geven. Polataiko hoopt met zijn art performance veel mensen te trekken.

Leonard Cohen in het Olympisch Stadion

Gisteravond was Leonard Cohen in het Olympisch Stadion en ik was er helaas niet bij. Tenminste niet bij het concert. Toevalligerwijs had ik gisteravond een tentamen bij de Open Universiteit Amsterdam, en dat ligt letterlijk om de hoek van het Olympisch Stadion.

Binnen kon je niets horen van het concert, jammer genoeg, maar buiten wel. Na afloop heb ik dus nog even staan luisteren en hoorde de stem van Cohen over Amsterdam bassen en hoorde ver weg nog een glimp van de Webb Sisters. Uiteindelijk ben ik toch maar naar huis gegaan, in de hoop dat ik het tentamen heb gehaald en de mensen in het Olympisch Stadion een fantastische avond hebben gehad, maar dat laatste is wel zeker toch?

Hoedje af voor Leonard Cohen

Zaterdagavond was ik een van de gelukkigen die, samen met Gerda, het laatste concert van Leonard Cohen op het Sint Pietersplein in Gent bij mocht wonen. Onder een tropische sterrenhemel, in de prachtige historische omgeving van het Gentse Sint Pietersplein, doet elk superlatief eigenlijk nog onrecht aan dit sublieme concert. Niet in de laatste plaats ben ik onder de indruk van het bescheiden, vriendelijke karakter van de inmiddels 77 jarige Cohen.

Ook na 4 uitverkochte concerten bleek Cohen's unieke stem, smetteloze pak en ontwapenende glimlach nog steeds intact en huppelde hij als een jong veulen over het podium. Vanaf het openingsnummer (stipt om 20.00 uur), Dance me to the end of love, tot en met meer dan een uur toegiften (00.15 uur) hield Leonard de 8000 toeschouwers op het Sint Pietersplein compleet in zijn ban. Tussendoor hield de Canadees niet op met bedanken, het publiek, zijn band, de Belgen en de hele wereld. De keren dat hij uit respect zijn hoed afnam zijn niet te tellen. Ik heb zelden een wereldartiest gezien die zo bescheiden is gebleven. Tekenend is ook dat de Universiteit van Gent hem afgelopen week een eredoctoraat wilde aanbieden en hij, in tegenstelling tot o.a. Bob Geldof en desmond Tutu, vriendelijk bedankte voor de eer.

In de eerste helft speelde Cohen voornamelijk nummers van zijn nieuwe album Old Ideas, in de tweede helft en de toegift mochten we genieten van klassiekers als Hallelujah, So long Marianne en First we take Manhattan. Opvallend was ook zijn geweldige band met de sublieme Webb Sisters, die als een soort engelen Cohen begeleidden, en de meesterlijke violist Alexandru Bublitchi. Alle bandleden kregen tijdens het concert ruim de kans voor solo's. Na een uur toegiften sloot hij het concert af met Closing time, maar Gent wist van geen ophouden en nadat het podium enkele minuten donker bleef, verraste Leonard ons met, het op dat moment zeer toepasselijke, I tried to leave you. Zeker is in ieder geval dat dit book nog far from closed is.

Floriade III

Het leek of sommige landen het concept van de Floriade niet helemaal  begrepen hadden. Dat was in sommige gevallen eigenlijk gewoon aandoenlijk, zoals met Jemen het geval was. Volgens de Floriadegids zou Jemen zich presenteren met een typisch Jemenitisch tuinbouwproduct: de koffieboon. Het redelijk grote paviljoen zou dan ook een koffieplantage moeten voorstellen.

In werkelijkheid was het paviljoen van Jemen een kruising tussen de vakantiebeurs en een toeristenfuik. Aan de muren hingen posters met, overigens prachtige, afbeeldingen van het land. Verder stonden er kramen met souvenirs uit Jemen, met daarachter breedlachende Jemenieten. In het midden (waar dus de koffieplantage zich had moeten bevinden) stonden plantjes uit een Limburgs tuincentrum, gewoon zo neergeplempt op de grond in de lelijke plastic potten. Het opmerkelijke is dat Jemen in werkelijkheid een behoorlijk gevaarlijk land is voor toeristen, maar de mensen die op de Floriade staan promoten het land met hart en ziel, alsof er niets aan de hand is. Als alle mensen er zo zouden zijn, zou dat ook zeker het geval zijn. Helaas moet er nog veel in Jemen veranderen, wil het Floriadesprookje werkelijkheid worden.

Floriade II

Natuur en cultuur zijn nauw met elkaar verbonden. Internationale kunst, cultuur en entertainment inspireren de tuinbouwsector en vice versa. Een van de werelden op de Floriade vertegenwoordigt eigenlijk de hele wereld: de World Show Stage. Naast dat er hier een groot podium staat waarop de diverse landen hun voorstellingen kunnen geven, hebben vele landen een paviljoen waarin zij zichzelf mogen presenteren. Opvallend hierbij is dat een aantal landen heel goed hebben begrepen wat de Floriade precies inhoudt (o.a. Spanje, België, Israël), maar ook een groot aantal landen die kennelijk geen idee hebben dat het hier om een tuinbouwtentoonstelling gaat, en hun paviljoen tot een grote toeristische kermis hebben omgetoverd (o.a. Pakistan, Nepal en Yemen).

Spanje mag dan op het moment economisch in een dal zitten, op de Floriade zijn zij, volgens ons,  de onbetwiste nummer 1. Het thema van de inzending van Spanje luidt "Natuurlijk Divers". Dit thema wordt uitgebeeld in een kleurrijk paviljoen dat grotendeels is opgebouwd uit restmaterialen en afvalhout. Binnen wordt de biodiversiteit van Spanje op een eigentijdse manier gepresenteerd. Erg leuk waren bijvoorbeeld de ladenkasten, met in elke lade een Spaans tuinbouwproduct. Spanje heeft een, voor Europa, unieke land- en tuinbouwproductie. Typerend voor het Spaanse landschap zijn olijfbomen, wijngaarden en citrusbomen. 

Wordt vervolgd.

Straattheater, kasteel en Floriade; Limburg in de tropen

Afgelopen weekend hebben wij wederom in Kasteeltje Hattem doorgebracht. Het verschil deze keer was de tropische temperatuur, waardoor we hier voor het eerst buiten konden eten, geweldig! Als voorafje bezochten we het Roermonds Straattheaterfestival en als heel lang toetje de Floriade.

Nu we toch in de buurt waren, besloten we toch eens een dag naar de Floriade te gaan, het is tenslotte maar eens in de tien jaar mogelijk en de andere 40 jaar is het mij geheel ontgaan. Toevallig dachten dat heel veel andere mensen ook, vooral in Duitsland en Japan. Gelukkig had de organisatie daar wel op gerekend en werden we prompt ergens naar het Limburgse boerenland verwezen. In de middle of nowhere moesten wij, samen met honderden andere mensen onze auto op een dorre vlakte achterlaten. Vandaar werden wij met bussen naar de Floriade gedeporteerd.

Aangekomen wachtte ons een onaangenaam lange rij bij de kassa (wijze les: koop je kaartjes vooraf via internet), ook hier was in voorzien want een en ander werd toch nog vrij snel afgehandeld.
Eenmaal binnen is het moeilijk beslissen waar eerst heen te gaan, het Floriadeterrein is namelijk gigantisch groot. Er zijn vijf werelden, met vijf thema's, waarin dan weer de diverse landen met hun paviljoens staan. Het beste is maar gewoon te gaan lopen, alles zien op 1 dag is toch een illusie.

Het viel ons al snel op dat je hele vreemde dingen kunt doen op de Floriade. Zo waren we nog geen uur binnen, of Michael had al een aardbei-achtig ruimtepakje aan. Dit bleek bedoeld om je smaakpapillen te voelen, Michael voelde zich echter alles, behalve een smaakpapil.

Wordt vervolgd.

Triest prikkeldraad

Je hebt souvenirs en souvenirs, al zie je zelden dat een stuk prikkeldraad als zodanig wordt gezien. Toch hield de Poolse politie afgelopen weekend een man aan die een stuk prikkeldraad had meegenomen.

De Italiaan had een goede reden voor zijn souvenir; hij had het meegenomen uit het concentratiekamp Auschwitz, omdat zijn vader daar omgekomen is. De politie heeft de man dan ook verder met rust gelaten.Een triest souvenir dus. Het lijkt mij juist vreselijk om zo'n nare herinnering in je huis te hebben.

Bonusbruid

Er zijn mensen die vinden het zo leuk om  bij Albert Heijn te werken, dat ze er zelfs willen trouwen. Een medewerkster van de broodafdeling van de Albert Heijn vestiging aan de Eindhovense Strijpsestraat trouwt  binnenkort met een vaste klant van de winkel. De gemeente Eindhoven zal de winkel tijdelijk benoemen tot huwelijkslocatie.

Gif in Vitamine-supplementen

Al van kinds af aan wordt ons met de paplepel ingegoten dat vitamines goed voor ons zijn. 

Natuurlijk is dat ook zo als wij hen in natuurlijke vorm, uit gezonde voeding tot ons nemen. Nu is de pharmaindustrie er steeds als de kippen bij als het erop aankomt om ons spullen aan te smeren. Dus hebben zij hele gammas vitaminesupplementen op de markt gebracht. Niets mis mee zou je denken tot je de ingrediënten eens wat beter onder de loep gaat nemen.

Zo bevatten alle kauwtabletten en ook de kindertandpasta van Davitamon het uiterst giftige aspartaam (E951). Voor wie wil weten wat Aspartaam zoal met je doet...klik hier.

Maar Davitamon is niet de enige boosdoener. Neem nou Albert Heijn vitamine C 1000 en Albert Heijn Vitamine B complex ( E464,E463, E570,E470b, E422, E553, E341) 

Enkele van deze stoffen zijn ronduit giftig, als voorbeeld nemen wij Hydroxypropymeethylcellulose E464, (een hele mond vol maar net als alle cellulose additieven bewezen kankerverwekkend en eigenlijk een bestanddeel van vernis en lak)

Of wat dacht je van E553 eigenlijk is dit gewoon talk, nou ja gewoon...hoe gevaarlijk talk is voor de mens kun je hier lezen

Dat dit dus stoffen zijn die niet in vermeende gezondheidsbevorderende supplementen horen te zitten is helder.

Omdat vele fabrikanten er nu ook achter zijn dat steeds meer mensen producten met toegevoegde E-nummers mijden, gebeurt het steeds vaker dat deze op het etiket weer worden vermeld onder de volledige benaming. Zo vind je in de Idyl ( van Dio) multi forte een aantal dubieuze glansmiddelen weer als micro kristallijne cellulose op de verpakking.

Blijft natuurlijk de vraag waarom deze producten toch worden toegestaan in voedingsmiddelen en supplementen ...het wetenschappelijk onderzoek naar de veiligheid van deze middelen wordt overwegend betaald door de producenten en deze zijn er uiteraard niet bij gebaat dat goedkope vul-, glans en verdikkingsmiddelen als onveilig worden bestempeld

Lees dus voor je producten koopt eerst goed de ingrediëntenlijst. Wil je meer weten over e-stoffen dan is deze handige gids een aanrader ( is compact genoeg om tijdens het shoppen mee te nemen en ook gratis als app beschikbaar|).

Er zijn er tegenwoordig ook vermeend eerlijke vitaminepreparaten op de markt. Zo is er een heel optimax assortiment op de markt speciaal voor kinderen en voor volwassenen is er RAW van Garden of life hoewel ik hier ook toch weer hydroxypropylmethylcellulose en de vulstof micro kristallijne cellulose in aantref....het is duidelijk dat een gezonde, evenwichtige voeding dus toch de beste optie blijkt te zijn.

The (un)happy consumer

Eendenleed

Het is ongelooflijk, maar elk jaar weer moet hier de dierenambulance uitrukken, doordat er pasgeboren eendjes in de waterput van het gemaal vallen. Oorzaak: de gemeente Almere verzuimt om de putten aan de zijkanten goed dicht te maken.

Het is vandaag weer raak, drie jonge eendjes, luid piepend in de put en een zenuwachtige eendenmoeder ervoor. De gemeente had het nu nog bonter gemaakt; de deksel van de put was met grote sloten dichtgemaakt, waardoor de medewerkers van de dierenambulance de brandweer moesten bellen. Die grote mannen hebben een klein hartje, wat met zijn vijven zijn ze nu al meer dan een uur aan het proberen de eendjes te redden. Hopelijk breekt er nergens brand uit.

Kennelijk is dit toch groot nieuws in Almere, want zelfs de bekende Almeerse fotograaf Bob Friedlander, die toch al jaren met pensioen is, is ervoor uitgerukt.

Laatste update: de helden van Almere hebben alle drie de eendjes kunnen redden, ze zijn weer gelukkig herenigd met hun moeder.

Spring maar achterop mijn fiets in Utrecht

Het weekend bleef een Grieks karakter houden, doordat we na vier jaar eindelijk weer eens, samen met Douwe, Bij Mykonos in Utrecht gingen eten.

In die vier jaar bleek er enorm veel veranderd in het centrum van Utrecht. Automatisch reed ik naar "mijn" vaste parkeergarage bij Hoog Catharijne, maar dat bleek inmiddels een bouwput te zijn. Niet alleen de garage was weg, maar ook het hele voorterrein bij Hoog Catharijne zag eruit alsof er een bom was ontploft. Dan maar bij De Jaarbeurs parkeren, daar bleek een congres van Jehova's Getuigen aan de gang te zijn, met als thema "Beveilig je hart". Nu is beveiligen in Utrecht geen overbodige luxe, maar van het beveiligen van het hart had ik niet eerder gehoord. Ik hoopte maar dat ook mijn auto, alhoewel een atheïst, van de veiligheid daar zou kunnen profiteren.

Traditioneel laat als wij waren, stond Douwe alweer een tijdje op de afgesproken plek op ons te wachten. We besloten eerst naar het Monopolie Neude te gaan, alwaar wij nu eens zonder regen, gezellig op een van de overvolle terrassen plaatsnamen. Direct viel ons een andere nieuwe tendens in Utrecht op; jan en alleman komt er tegenwoordig dingen aan je vragen. Er trok een hele stoet voorbij, die vroegen om aanstekers, het maken van een foto, geld, etc. etc. Ook aan het eind van de avond, toen wij terugliepen naar de Jaarbeurs werden wij constant aangeklampt door zwerfsters op fietsen, mensen die sigaretten, vuur of geld wilden. Ook andere mensen bleken hier last van te hebben, we hoorden zelfs iemand aan een fietser vragen of hij een eindje achterop mee kon rijden.

Het eten was gezellig, we hadden natuurlijk ook heel wat te bespreken gezien alle verhalen over Telendos. Dit alles hebben we nog even voortgezet op wederom het Neude, dit keer op het terras van een andere Griek, Delphi's. Douwe is inmiddels goed voorbereid. Wordt vervolgd op Telendos.

Familie uit Griekenland

Na een jaar of 30 heeft Michael gisteren eindelijk weer zijn nicht Nitza uit Athene ontmoet. Ze was met haar man voor het eerst in Nederland. Nadat ze gisteren het, voor buitenlanders, niet te missen Volendam en de Zaanse Schans hadden bezocht kwamen ze bij ons voor een zomerse barbecue.


Nitza is een erg leuke nicht, dus het was een gezellige avond. Het viel hen erg mee in Nederland, want door de berichten in de media, waren ze echt bang geweest dat ze heel negatief behandeld zouden worden, uitgescholden, met pek en veren ingesmeerd, gelukkig niets van dat alles.

Hoe ruikt het heelal?

Geuren brengen vaak veel herinneringen met zich mee. Elk land heeft ook een eigen geur, dat ruik je direct als je uit het vliegtuig komt. Ook het heelal schijnt een eigen geur te hebben. Astronauten hebben natuurlijk een helm over hun neus, maar als ze die later weer afzetten ruiken ze de typische heelalgeur, wat een mengsel blijkt te zijn van aangebrande biefstuk, metaal, buskruit, frambozen en rum.

Volgens de NASA is het van belang om te weten hoe het ruikt in de ruimte, om nieuwe astronauten zo goed mogelijk voor te bereiden op hun missies. Daarom hebben ze geurchemicus Steve Pearce, annex de neus, ingehuurd om de ruimtegeur zo getrouw mogelijk na te bootsen. Pearce heeft al eerder een ruimtegeur gecreëerd, hij bootste toen de geur van het Mir-ruimtestation na. Daar rook het naar zweetvoeten, lijfgeur, nagellakverdunner en benzine. Hopelijk gaat het eerste André Kuipers parfum toch wat anders ruiken.

Lotto de grootste kans op gladde praatjes

De Lotto is de enige loterij waar ik niet eens mijn mijn eigen geld terugwin. Wel krijg ik elke week een blij mailtje dat ik twee gratis loten gewonnen heb, dat mag echter ook niet baten. Wel kosten en geen baten, dus maar geprobeerd om op te zeggen.

Dat laatste kan heel gemakkelijk telefonisch (direct) en heel wat langduriger per email (2,5 week). Nu heb ik van diverse mensen al gehoord dat ze tijdens het telefoongesprek proberen je toch 1 of meerdere loten te laten houden en, al laat ik mijzelf nooit ompraten, was ik niet in de stemming voor dat gezeur. Dan maar per email, kon ik gelijk eens kijken of dat echt zo lang duurde. En inderdaad we zijn twee weken verder en er is nog steeds niets opgezegd. Dat is toch echt te gek? Ik vraag mij af of de vorm van opzeggen wettelijk zo'n tijdsverschil mag maken? Je word zo eigenlijk gedwongen om hun gladde verkopers aan te horen.

De kans om een grote prijs te winnen in een loterij is sowieso enorm klein, maar het blijkt dat de grootste kans om miljonair te worden ook helemaal niet bij de Lotto is. Die kans zou slechts 1 op de 49 miljoen zijn, bijvoorbeeld bij de staatsloterij is deze kans 1 op de 20 miljoen.

Iraanse kerncentrale rockt

Onlangs had een Iraanse kerncentrale last van een wel heel bijzonder computervirus. Midden in de nacht schalden enkele computers Thunderstruck van AC/DC, met het volume op maximum. De nog aanwezige medewerkers sprongen op van schrik.

Een nieuwe computerworm legde enkele systemen plat in de installaties van Natanz en Fordo. Volgens IT´ers werd het hackingprogramma Metasploit gebruikt. De muziek van AC/DC begon midden in de nacht, op verschillende werkposten te spelen. 

Het Iraanse kernprogramma schijnt een geliefd doelwit voor cyberaanvallen te zijn. Iran wijst als schuldige steevast Israël en de VS aan, maar dat zijn we gewend. Het virus Stuxnet zou in 2010 de centrifuges, die uranium verrijken, gesaboteerd hebben, afgelopen mei werd Flame, een spionage-instrument, ontdekt op de Iraanse computers. De Iraanse kerncentrales zijn natuurlijk ook een hartstikke leuke uitdaging voor hackers.

Humor heeft geen grenzen, mensen hebben grenzen

Kan humor te ver gaan? Als het aan de organisatoren van festival Batabang (Gent) ligt niet. Op de Gentse feesten kwamen zij met het eerste palliatieve zorgfestival, omdat de wereld volgens de Maya's op 21 december zal vergaan. Apocalyps hoera! Gecondoleerd met uw nakende sterfte.

Wittgenstein zei het al: "Waarover men niet spreken kan, daarover moet men zwijgen. Als het aan de tegenstanders van Batabang ligt zou men over de dood beter zwijgen, zij vonden het festival totaal smakeloos. Toch waren er genoeg mensen die de Progeria tent, waar men kinderen er als bejaarden uit liet zien, het kinderbordeel en de Laatstegroetkamer, om het testament op te maken, wel konden waarderen. Ook van het fotograferen van kinderen in doodskisten werd gretig gebruik gemaakt.

Het is dan ook allemaal als humor bedoeld, de makers hadden geen enkel doel met het festival, slechts "bezoekers  laten genieten van onnozeliteiten die ze nergens anders vinden".  En dat is toch eigenlijk heerlijk? Ik vraag mijzelf af of dit in Nederland had gekund. Waarschijnlijk niet, wat dit soort zaken betreft heerst er toch nog een soort calvinistische moraal. Geen humor over de dood, en al zeker niet als er kinderen bij betrokken zijn, want waar men bang voor is, daar zwijgt men liever over.

Navigatiesysteem voorkomt wonderbaarlijke genezing

Een Belgisch stel dat hoognodig bij de Heilige Maagd moest gaan bidden, heeft urenlang vruchteloos rondgereden in Lourdes. Het leek alsof de Heilige Maagd plots te hemel was gevaren.

Een wonder bleek er echter wel plaatsgevonden te hebben, ze waren een paar honderd kilometer verder terecht gekomen, niet in de plaats Lourdes, maar in Loudes. Gevalletje fout intoetsen op het navigatiesysteem.

Naar Griekenland en geld toe

Als het aan Duitse politici ligt krijg je binnenkort geld om op vakantie naar Griekenland te gaan. Helaas wij niet, alleen Duitsers.

Er zou een premie moeten komen die het aantrekkelijk maakt naar Griekenland op vakantie te gaan. Dat zou nog deze zomer gaan gebeuren.  Het moet tegelijkertijd de economie in het door schulden geteisterde Griekenland aanzwengelen, en de door regen geteisterde Duitsers uit een depressie helpen.

Het lijkt een 1 april grap, maar het is helaas waar. Enige hoop is dat het hele plan niet door gaat. Het zou zonde zijn van Telendos, al die kuilen op het strand.

Nooit te oud

Lester Slate leerde tijdens de Tweede Wereldoorlog om een parachute te gebruiken, tot zijn grote spijt was het nooit nodig. Na al die jaren was een parachutesprong echter nog steeds zijn grootste wens en dus besloot hij zichzelf voor zijn 90e verjaardag een parachutesprong cadeau te doen.

Afgelopen zondag was het zover, meer dan vijftig familieleden zagen hoe Lester een tandemsprong maakte. Het beviel de oude baas zo goed dat hij op zijn 95e en zijn 100e verjaardag weer een sprong wil maken. Misschien dat dan een van zijn familieleden het hem cadeau kan doen?

Kamikazeschaap

Met dank aan Remco Schade