Iedere maandag worden bij ons in de straat de afvalbakken geleegd. Bij ons in het gebouw is dit hard nodig daar wij slechts 1 bak hebben voor ongeveer 4 huishoudens. Afgelopen maandag is deze situatie echter drastisch verergerd daar het scheiden van het kunststofafval plotseling ook in Tussen de Vaarten is neergedaald als een donderklap bij heldere hemel.
Bij het afval wordt bij ons in het gebouw doorgaans weinig stilgestaan. Er is een aparte ruimte onderin het gebouw waar eenieder zijn afval in de paar daar aanwezige bakken kan dumpen. Het aantal bakken is bij lange na niet genoeg voor alle bewoners, maar daar dit iedere week keurig door een conciërge wordt opgelost, (lees aangestampt en dan voor de voordeur gezet, waarna ze 's middags na het ophalen van het huisvuil weer leeg worden binnen gezet) bekommert niemand zich om iets banaals als afval.
En toen was het plotseling blauwe maandag, niet dat iemand zich daar bewust van was, maar achteraf bleek dat de kleur van die maandag te zijn en de kleur die aan het begin stond van het ontstaan van sloppenwijk-taferelen. Die maandag stonden de bakken overvol op de stoep, voor de voordeur, net als anders. Wat niet net als anders was is dat zij daar dinsdag ook nog stonden en woensdag en alle andere dagen van de week ook nog, vol. Buren begonnen zenuwachtig met zakjes vuil in hun handen rond de bakken te dribbelen. De speculaties over de oorzaak van deze kleine ramp waren niet mis, de geruchten concentreerden zich aanvankelijk rond de conciërge (was hij plotseling overleden? ontslagen?), want niemand had de goede man meer gezien.
Er zijn ook altijd wat meer doortastender buren als een situatie maar lang genoeg duurt. En zo kwamen wij erachter, dat de gemeente Almere, zonder waarschuwing of informatie van tevoren (in de straat), besloten had te starten met het scheiden van kunststofafval. Op zich niets mis mee, ware het niet dat ze nu de gewone bakken nog maar om de twee weken komen legen. Blauwe bakken voor het plastic hebben wij niet gekregen, wij moeten daarvoor naar een gezamenlijke blauwe bak op vijf minuten loopafstand.
Ik zag het eerste zielige slachtoffer, in de vorm van een zeer plichtsgetrouwe buurvrouw, al lopen. Vol trots toonde zij mij een plastic zak ("Zou dat wel mogen in een plastic zak?") waarna de inhoud volgde. De stank die uit het evenzo zielige zakje kwam was enorm, deze overtrof bijna nog de stank die nu permanent bij onze voordeur hangt. Het arme mens haalde een voor een de spulletjes eruit alsof zij bij mij op inspectie moest, zo zag ik een vieze kip verpakking waaruit de rottingsgeur opsteeg en een soort vleesbakje met wat rode kleverige restanten. Eigenlijk wilde ik haar zeggen; "Stop er maar mee", maar natuurlijk deed ik dat niet, want het is nu toch zo dat de een zijn plastic afval voor de ander weer ruimte in de gewone afvalbak is.
Labels: Scheiden afval, kunststofafval, Almere, blauwe bakken, afval, vuilnis, gemeente, duobak, veertien dagen
1 opmerking:
Ja ik zit in dezelfde situatie en ga hier echt niet in mee. Het is blijkbaar de bedoeling dat wij alle plastic in huis verzamelen en vervolgens een heel end gaan lopen om het nog te kunnen dumpen.
Mij niet gezien, ik heb hier echt de tijd en ruimte niet voor. Ik ben altijd erg milieubewust geweest maar de non-communicatie van de gemeente Almere en het bijna nazi-achtige opdringen van dit ongemak pik ik dus niet.
Ik stop plastic gewoon als vanouds in de vuilniszak en pleur het gewoon op straat tot men een goede oplossing verzint.
Een reactie posten