Landgraaf op zich stelt niets voor (buiten Pinkpop), wel heeft het het mooiste attractiepark dat wij ooit gezien hebben: Mondo Verde.Dat Mondo Verde 's zomers duizenden bezoekers per dag krijgt is te zien aan de gigantische parkeerplaats en ook al is het park 365 dagen per jaar open, begin november stond onze Ka toch mooi moederziel alleen op een gigantische vlakte. We dachten even de tuinen te gaan bekijken in een uurtje en vonden het dan ook vreemd dat de cassiere ons een prettige dag wenste zo vroeg nog in de ochtend. Dat was een misrekening, want we kwamen direct al in een gigantische jungle. Meestal ziet zoiets er nogal nepperig uit, maar serieus het lijkt gigantisch echt, zonder dat je door rotmuggen wordt lastiggevallen.
Via Italië, Japan, China, Australië en een Dinobos (het minste van het park) kwamen we uiteindelijk in een zeer bekend gebied; de Majorelle tuinen in Marrakech. Een vreemde gewaarwording, het leek net alsof we er echt waren, alleen lagen er tussen de tropische begroeiing herfstbladeren op de grond. Michael stond in een huisje wat op het hekje na, praktisch hetzelfde was, vergelijk de foto's.
In Portugal zijn we dan nog nooit geweest, maar nu ik in Landgraaf het Palacio dos Marquises de Fronteira zag, lijkt mij een weekendje Lissabon ook goed te doen. Na nog een stoffige Engelse cottage te hebben bezocht en een stel gevaarlijke witte leeuwen te zijn tegengekomen sloten we de (in ons geval halve) dag af op een zonnig terrasje op het Alhambra.
Normaal heb ik een hekel aan attractieparken, maar dit park is zeker de moeite waard. Jammer dat ze Telendos (en eigenlijk heel Griekenland) vergeten waren.Labels: Mondo Verde, wereldtuinen, Landgraaf, dinofauna, foliesbos, jungle, Alhambra, Marokko
Geen opmerkingen:
Een reactie posten