Everybody Dance Now

De Anglicaanse dominee Kate Bottley is een grote fan van stand up comedy. Ze doet er dan ook alles aan om haar diensten minder saai te maken en zo een groot aantal mensen naar de kerk te trekken. Onlangs werd ze wereldberoemd door een filmpje, dat op internet circuleert, van een van haar huwelijksvoltrekkingen.

Gary en Tracy Richardson trouwden in de St. Mary en St. Martin's kerk in het Engelse Blyth. Na het ja-woord wist Kate de hele kerk aan het dansen te krijgen met de jaren 90 hit Everybody Dance Now. Nadat het nummer door de kerk weerklonk en de dominee samen met het bruidspaar begon te dansen, duurde het niet lang voor de hele kerk volgde. Slechts twee oudere vrouwen waren not amused en stapten resoluut op.

Ik denk dat het goed gezien is van Rev Bottley, de ontkerkelijking viert hoogtij, en misschien kan het door dit soort diensten een halt toe worden geroepen. Kerkdiensten worden over het algemeen als oersaai gezien, en komt dit niet voor een groot deel doordat ze al eeuwen vrijwel onveranderd zijn? Het pas gewoon niet meer bij mensen van nu. Wie heeft toch verzonnen dat geloofszaken altijd plechtig en oubollig moeten zijn? Wie weet nu immers zeker of er een God bestaat, en zo die al zou bestaan, wat hij zou willen?

Eric's uitschrijfservice katholicisme: er is een tijd van gaan

Eric van den Berg richtte in 2001 de site katholiek.nl op, daar schrijft hij over katholicisme, beantwoord geloofsvragen, en helpt je als je jezelf bij de kerk uit wilt schrijven. En juist door deze uitschrijfservice krijgt Van den Berg nu de volle laag.

Het gekke is dat vooral priesters en andere geestelijken Van den Berg de huid vol schelden. En schelden kunnen ze: "Ik hoop dat u zult branden in de hel", '" ze zouden jou uit de kerk moeten zetten" en heel erg is: "Ik hoop dat je onder de trein komt".  Ja, ja, zo leer dus maar weer eens de ware gelovigen kennen.

Eric van den Berg geeft op zijn site al jaren een totaalplaatje over katholicisme, niets mis mee dus, er is nu eenmaal een tijd van komen en een tijd van gaan. Het is alleen wel ontzettend dom van de katholieke kerk dat zij te laat waren om zo'n goed domein te claimen.

Islam, alleen als ie ijs- en ijskoud is

Het Ice Hotel in het Zweedse Jukkasjärvi wordt elk jaar helemaal uit ijs gebouwd. Naast een ijskerk die ze altijd al hadden, is het hotel nu ook van plan een ijsmoskee te bouwen.

De ijskerk is al jaren een groot succes. De Lutherse kerk houdt er elk jaar de nachtmis en gemiddeld 150 stellen per jaar geven er elkaar het jawoord. Ingve Bergqvist, CEO van het ijshotel, hoopt met de bouw van een ijsmoskee de twee godsdiensten dichter bij elkaar te brengen. Volgens Imam Mahmoud Aldebe, hoofd van de Zweedse Moslim Associatie, ziet ook zijn organisatie de bouw van een ijsmoskee positief in. Adebe hoopt de toeristen informatie te kunnen geven over de islam.

Het Ice Hotel, ligt dicht bij de poolcirkel en krijgt elk jaar bezoekers van zo'n 80 verschillende nationaliteiten tussen de ijslakens, waaronder ook veel moslims uit Saoedi-Arabië. Het hotel is open van 3 december tot eind april, waarna het geheel wegsmelt. Straks zullen daar dus de religies samensmelten, het zou daarom een goed idee zijn om er ook op zijn minst nog een synagoge en een Hindoeïstische tempel bij te bouwen.

Bronnen

Ice Hotel

The Huffington Post

De Telegraaf

SS film gevonden in kerkkast

Ik zal niet zeggen dat ik de kasten vaak opruim, maar zo weinig als in de Baptistische kerk in Devon (UK) nou ook weer niet. Daar vonden ze in een kast nog een rol film uit de Tweede Wereldoorlog.

De film is nogal onthullend, deze keer eens geen misbruik door een kerkvader, maar door een SS-er, Walter Gieseke. De oorlogscrimineel is duidelijk op de film te herkennen en laat gebouwen zien op een kamp in de Oekraïne, waar duizenden mensen door toedoen van de Nazi's het leven lieten. Historici zijn er zeker van dat Walter Gieseke te zien is, een SS officier die altijd heeft ontkend ooit iets met de gruweldaden te maken te hebben gehad.

De zwart-wit film duurt elf minuten, dateert uit 1943, en toont verschillende hooggeplaatste Nazi's. Gieseke lijkt steeds het voortouw te nemen. Men vond de film al tijdens een schoonmaakactie in 2006, vanaf die tijd is historicus Dr Harry Bennett van de universiteit in Plymouth bezig geweest de film te analyseren.

In en vanuit het kamp waren 50.000 Russen en 25.000 joden tewerkgesteld. Veel Russen hebben het niet overleefd, de joden zijn allen uitgemoord. Ze moesten aan een weg werken tot ze zo uitgeput waren dat ze er bij neervielen, daarna werden ze gedwongen hun eigen graf te graven aan de kant van de weg, daar werden ze ingegooid nadat ze een laatste schot hadden gekregen.

Helaas kan Gieseke niet meer berecht worden, hij overleed in 1974. Wel kan de wereld nu eindelijk zijn ware gezicht zien.

Bron
BBC

Telendos: geloof, bijgeloof, of waarheid ?

Geloof en bijgeloof liggen dicht bij elkaar op Telendos. Voor de inwoners is er zelfs geen enkel verschil tussen de twee. Alles is gewoon waar, daar zijn geen bewijzen voor nodig. Iedereen heeft dan ook wel enkele "waargebeurde" spannende verhalen te vertellen.

Zo komt de hele familie na een begrafenis nog enkele keren op bezoek bij de overlevende; na 1 maand, 3 maanden, 9 maanden en na 1 jaar. Iedereen brengt dan speciale cakejes mee. Bij het bakken moet je uitspreken dat alleen familie welkom is, want als je uitspreekt dat iedereen welkom is dan komen er geesten van alle overledenen. Het verhaal gaat dat een baldadig kind snel zei dat iedereen welkom was, de gevolgen laten zich vanzelfsprekend raden: de hele dag had men last van honderden geesten en zombies die in een niet aflatende stroom het huis van de overlevende bezochten. Er moesten 3 papassen aan te pas komen om dit euvel weer op te lossen.

Het gedeelte van het eiland achter het kerkhof wordt dead city genoemd. Natuurlijk niet voor niets! Over dit gedeelte van het eiland zijn tientallen getuigenissen van mensen die er hebben gewandeld en/of gekampeerd en 's nachts moesten vluchten, uit angst, omdat ze omsingeld werden door vele kinderstemmen. Onlangs gingen de twins, om stoer te doen, daar toch weer kamperen. Nadat hun tent omringd werd door voetstappen gingen ze voorzichtig buiten de tent kijken, niemand te zien natuurlijk, maar direct zwol het kinderkoor weer aan. De twins renden daarop gillend naar huis.

Het meest recente verhaal gaat over Yiannis, toch een van de stoerste jongens van het eiland. Hij werd, in mei dit jaar, midden in de nacht gebeld door een vriend, waarmee hij de volgende ochtend naar het Constantinus klooster zou lopen. De vriend drong aan dat het beter was nu al te vertrekken en zei dat hij direct moest komen, zelf was hij al onderaan het pad naar het klooster en daar zou hij op Yiannis wachten. Yiannis vond het vreemd van zijn vriend, maar besloot toch gevolg te geven aan het telefoontje. Het was inmiddels doodstil en pikkedonker. Vlakbij het hotel is een erg donker pad (in juni is hier eindelijk verlichting gekomen) langs een afgelegen strandje. 's Nachts zie je daar nooit iemand. Echter nu zag Yiannis een man bij het water zitten, hij had zijn handen tot een kommetje gevouwen en dronk daarmee water uit de zee. Yiannis riep de man, waarop deze zich oprichtte en zo'n 2 meter lang bleek te zijn, hij was helemaal in het zwart en had geen gezicht. Direct daarop sprong de man het pad op richting Yiannis, die met het hart in zijn keel het hazenpad koos. Rennend, buiten adem en trillend over zijn hele lichaam spoedde hij zich naar huis. Yiannis was er van overtuigd dat het de duivel was en al is hij anders niet bijzonder gelovig, hij is 2 dagen op bed blijven liggen geheel omringd door iconen. Zijn ouders waren behoorlijk bang door het verhaal en besloten papas uit te nodigen voor een gesprek. En ja hoor papas wist het zeker; het was de duivel geweest. Het advies luidde: vaker de kerk bezoeken en meer iconen kussen. En zijn vriend? die had inderdaad die nacht helemaal niet gebeld, hij lag gewoon thuis te slapen.

En ja zo zijn er nog tientallen verhalen, er is van de weduwen bijvoorbeeld niemand die hun overleden echtgenoot niet eens op bezoek heeft gehad 's nachts, terwijl andere overledenen constant dingen zoek maken en ze dan op vreemde plaatsen weer boven water toveren. Allemaal niet te bewijzen verhalen, maar het tegendeel hebben we ook nog niet kunnen bewijzen....

God straft verkeerde

Als God echt zou bestaan, waar zou je dan veiliger zijn dan in een kerk? In Gingelom (B) heeft een man een enorme val in een kerk overleefd, maar het kan natuurlijk ook toeval zijn.

Een schoonmaker uit Gingelom kreeg van de priester van de plaatselijke kerk opdracht de zolder eens een goede schoonmaakbeurt te geven. Iedere keer als de priester daar namelijk met een misdienaartje vertoefde zat zijn kazuifel nadien onder het stof. Tot zijn schaamte was het zelfs al eens voorgekomen dat hij tijdens de mis de spinnenwebben in zijn haar had hangen.
De schoonmaker zakte echter plotseling door de houten planken van het plafond, en viel 13 meter naar beneden. Als bij wonder viel de man op enkele kerkstoelen. Hij kon zelf nog een ambulance bellen en bleek slechts een gebroken arm en ontwrichte knie te hebben.

Moraal van dit verhaal; God straft niet onmiddellijk, straft vervolgens de verkeerde, maar maakt het altijd weer goed met zijn gelovigen.

Griekse Bruiloft V; Siga, siga

Een Griekse bruiloft begint in het huis van de bruid. Hier vinden de niet te onderschatten tradities plaats, zonder welke een huwelijk absoluut niet door kan gaan.

Vervelende bijkomstigheid van deze proloog is dat het grootste deel van de tradities achter gesloten deuren plaatsvindt, en de gasten ondertussen, in en buiten het huis, uren moeten wachten. Af en toe mag je even naar boven als er een publieksceremonie staat te gebeuren. De Grieken vinden dit absoluut geen probleem, zij plunderen de gehele drankvoorraad van de ouders van de bruid en vermaken zich op die manier prima.

Alle ceremonies vinden plaats bij het bed, onder begeleiding van een duo met viool en zang. Als eerste wordt er in de straat een (echte!) baby ontvoerd, deze wordt vervolgens op het bed gesmeten, waarna de arme zuigeling bedolven wordt onder geld en kleding. Dit alles dient ervoor te zorgen dat bruid en bruidegom vruchtbaar en rijk zullen worden.

Daarna worden bruid en bruidegom gescheiden, op elk een aparte slaapkamer. De mannen gaan dan zingen en dansen bij de bruidegom die zich verkleedt voor de bruiloft. De vrouwen doen hetzelfde bij de bruid. Meest verbazingwekkend is dat dit zo lang kan duren. Kijk, het resultaat was er ook wel naar, maar had dit niet net zo goed met minder dan 5 uur gekund?

Inmiddels waren ze al 2 uur te laat voor de kerk, maar daar bekommerde niemand zich om (nou ja ik dan). Uiteindelijk ben ik ook veel te gestrest want zulke dingen blijken totaal niet van belang te zijn. Het zou waarschijnlijk vreemd zijn als een bruidspaar stipt op tijd bij de kerk aan zou komen

Wordt vervolgd.