In de Heerlyckheid

Soms ontdek je van die plekjes, daar moet je gewoon vaker heen. Voor ons was is dat het geval met Restaurant Herberghe in de Heerlyckheid.  En zo besloten we binnen een week nogmaals naar Deurne te gaan.


Deze keer gingen we gewoon lopend vanaf Willibrordhaeghe. De eerste keer hadden we een taxi genomen, omdat we dachten dat het hotel een behoorlijk eind van het restaurant af lag. De taxichauffeuse vertelde ons al dat het eigenlijk onzin was daarvoor een taxi te nemen, dat bleek ook wel toen we binnen enkele minuten voor het restaurant stopten. De reden daarvan is dat het restaurant nogal onopvallend is, zoals wel vaker met pareltjes het geval is, zou je er zo voorbij rijden. Niet doen, want dan mis je een geweldige culinaire ervaring. Zoals ze zelf al zeggen: "Wie hier eenmaal gegeten heeft zal nooit meer achteloos voorbij wandelen.".

De filosofie van de heerlyckheid is gasten laten genieten van eerlijke culinaire gerechten in een gastvrije Brabantse informele sfeer. De producten waarmee wordt gekookt zijn eerlijk, duurzaam en vers. Het klinkt allemaal eenvoudig, maar als je ziet en vooral proeft wat chef-kok Leon Barents met deze producten doet, doen alle beschrijvingen deze keuken te kort. Vanuit de open keuken zie je ook hoe Leon Barents vol passie en toewijding de gerechten bereidt en er ware kunstwerkjes van maakt.

In 2009 is De Heerlyckheid uitgeroepen tot beste Aspergerestaurant van Brabant, geheel terecht.  Het verbaast ons dat De Heerlyckheid nog geen Michelin ster heeft gekregen, maar dat komt vast alleen omdat de controleurs van Michelin het restaurant nog niet hebben kunnen vinden.

Vroeggeboorte

"Onze" eend is bevallen, weliswaar twee weken te vroeg, maar de kinderen maken het goed.

Missieklooster Heilig Bloed & de Brabantse Kluis

Mijn interesse in religie bestaat voornamelijk uit interesse naar de mensen die de religie aanhangen, en dan vooral de manier waarop zij leven, de rituelen die zij uitvoeren en het waarom van de keuze die zij hebben gemaakt. Dit maakt dat kloosters, en vooral dus nonnen, een enorme aantrekkingskracht op mij hebben. Dat kwam goed uit, want dichtbij ons hotel bevond zich een prachtig klooster, het Missieklooster Heilig Bloed, gelegen in het dorpje Aarle-Rixtel.


In het klooster wonen nog zo'n 60 missiezusters en het klooster is tevens opleidingshuis voor vrouwen die missiezuster willen worden. Dit alles is ooit gesticht door pater Franz Pfanner, die moedige jonge vrouwen nodig had bij zijn missie in Zuid-Afrika. Dit resulteerde in 1885 in de stichting van de Missiezusters van het Kostbaar Bloed. Aanvankelijk gingen de zusters gelijk naar Zuid-Afrika, dit bleek niet handig te zijn; de zusters moesten eerst intreden in een huis in Europa, om zo beter op de reis voorbereid te zijn, en zo kwamen zij uiteindelijk in Aarle-Rixtel terecht.

Naast het klooster bevindt zich een tot hotel omgebouwde boerderij, Herberg de Brabantse Kluis. En dat is wat wij bij aankomst direct zagen, alles nodigt uit om koeien en biggen te gaan kijken. Tot mijn grote teleurstelling bleek het klooster hermetisch te zijn afgesloten. En nu laat ik mij niet snel uit het kloosterveld slaan, maar overal stonden bordjes met "Privé voor de zusters", en zelfs "Alleen toegang voor koeien". Het kloostergebouw bleef ons onbereikbaar, in de verte, aanstaren. Als alternatief stonden er bordjes met routes die wel waren toegestaan: de biggetjesroute en naar de Lourdesgrot. De grot leek mij ook wel aardig, en Michael had inmiddels wel zin in een overheerlijk, mals biggetje.

Met de biggetjes waren we snel klaar, die bleken van metaal te zijn. Alhoewel de tuin waarin zij staan wel mooi is, maar dat is eigenlijk met het hele gebied wel het geval. Gelukkig was daar nog de Lourdesgrot.
In 1907 hebben de zusters deze grot gebouwd, naar het voorbeeld van de echte Lourdesgrot. Je kunt er een kaarsje opsteken, wat wij dan maar hebben gedaan.

Achteraf blijkt dat je het klooster wel kunt bezoeken, maar daar eerst een afspraak voor moet maken. We zullen dus nog eens terug moeten komen, om de geheimen achter de muren te kunnen ontrafelen. Deze keer hebben we ons bezoek maar afgesloten bij de koeien van de Brabantse kluis, en ach die kalfjes zijn toch ook best leuk.

Willibrordhaeghe

Dit weekend zijn we na lange tijd weer eens in het voormalige klooster/ missiehuis, nu hotel, Willibrordhaeghe geweest. Na 4 jaar was het er nog niets veranderd en bleek dat ze er nog steeds in kwaliteit geloven. Tot 2004 was Willibrordhaeghe een klooster en seminarie. Sindsdien is het omgetoverd tot een gastvrij hotel, waar het prima vertoeven is.


Willibrordhaeghe is een heel apart hotel, er hangt ergens nog de typische kloostersfeer van rust en sereniteit, en zelfs hier en daar nog de specifieke kloostergeur, terwijl het hotel toch aan alle moderne standaards voldoet. De voormalige paters zijn verbannen naar een huis in de prachtige landschapstuin. Helaas kun je weinig van hun leefomgeving zien, om de tuin staat een dichte schutting. Wel is er nog een kapel bij het hotel, waar ze de missen bijwonen, je bent hier als gast van harte welkom, maar dit ging ons net een stapje te ver.


Deurne zelf stelt op zich niet heel veel voor, maar moest je om schoenen verlegen zitten, dan is er geen betere plaats te bedenken. Je vindt er schoenenwinkel na schoenenwinkel. En zo kon het gebeuren dat ik, na jarenlang opmerkingen gekregen te hebben over mijn onelegante schoeisel, eindelijk een heleboel elegante zomerschoenen heb gevonden waar ik wel op kan lopen. Al jaren kamp ik met een Morton neuroom in mijn voet, veroorzaakt door te lange banden in mijn gewrichten, waardoor ik alleen op onelegante wandelschoenen kan lopen. Nu ik eindelijk dus geschikte schoenen vond, kwam ik terug in het hotel als een heuse Imelda Marcos.


Wordt vervolgd.

Laat je thuis vaccineren voor een veilige vakantie

Met Globefreaks willen wij een zo compleet mogelijke service bieden voor alle reizigers. Wij zijn dan ook blij dat wij voortaan ook voor vaccinaties kunnen zorgen. Globefreaks is hiervoor een samenwerking aangegaan met Thuisvaccinatie.

Thuisvaccinatie is een landelijk werkend vaccinatiecentrum waarbij je thuis gevaccineerd kunt worden. Dus geen wacht- en reistijd meer, gemakkelijker kan het niet! Je maakt een afspraak waar en wanneer het je zelf uitkomt, zelfs 's avonds of in het weekend kan dit, zonder hier extra kosten voor te betalen.

Thuisvaccinatie werkt alleen met BIG geregistreerde artsen die je vakkundig vaccineren en advies geven. De tarieven liggen op hetzelfde niveau als bij de GGD's en huisartsen. Ook worden vaccinaties meestal deels vergoed door de zorgverzekeraars.


Gemakkelijker kan het niet dus, zo zien wij het graag. Ga je binnenkort op reis maak dan hier snel een afspraak voor je reisvaccinaties.

Heerlijk 10 daagse bij Bakboord

Het is weer Heerlijk 10 daagse, daarom besloten wij hier vrijdagavond gebruik van te maken bij Brasserie Bakboord in Almere Haven. We waren er een tijdje niet geweest, maar het viel zeker niet tegen. Het eten was echt heerlijk en de bediening nog net als vroeger, vriendelijk en vrij informeel.

De groenten die Bakboord gebruikt zijn allemaal vers, en dat proef je. Sinds kort heeft Bakboord een eigen tuin in een kas in Buitenvaart en dus is alles 100 % biologisch en zelf gekweekt. Bij Onze Volkstuinen onder glas kan iedereen trouwens een volkstuin beginnen, een leuk initiatief van 3 enthousiaste tuinders. En, het duurt nog even, maar eigenlijk is dit ook leuk voor straks, als we hier de Floriade hebben in 2022.

Een van de wijnen die geschonken wordt bij Bakboord heeft de grappige naam Gestolen Fiets. Op het eitket is een stripverhaal van Willem Holtrop te zien over een gestolen fiets. De Douro wijn Gestolen Fiets wordt gemaakt door Dirk van Niepoort, wiens betovergrootvader in 1842 naar Portugal emigreerde en een een, nog steeds bestaand, porthuis begon.

Wij komen zeker snel nog eens terug bij Bakboord. Ook meedoen aan de Heerlijk 10 daagse? Dat kan nog t/m 16 mei.

Hemelvaartsdag

De Zomersint

Het is toch eigenlijk jammer dat zo'n leuk feest als Sinterklaas maar een keer per jaar plaatsvindt? Dat vonden wij ook, en daarom hebben wij gisteren Zomersint gevierd. De Sint had er helemaal geen problemen mee om een keer extra naar Nederland te komen, hij was zelfs blij dat het nu eens wel goed weer was.

Museumpark Orientalis

Het scheelde niet veel of Museumpark Orientalis (voorheen Heilig Land Stichting) had voorgoed de deuren moeten sluiten. Dankzij een handtekeningenactie van bezoekers heeft het museum toch subsidie gehad en kan het, voorlopig overleven.

De uitdaging dit jaar is voldoende bezoekers te krijgen om de financiële basis te verstevigen. Ik zou zeggen ga eens naar Museum park Orientalis, het is een uniek museum met een heel eigen sfeer. Naast de interessante dingen die er te zien zijn, is het ook een prachtige omgeving, zo midden in het bos. Vanaf de zomer zal de Hidden Garden te zien zijn, een geschenk van de staat Israël.

Verder is het museum een oriëntatiepunt op spiritualiteit en zingeving, wat nog verder uitgebouwd zal worden. Het heeft een rol in het bieden van informatie over de achtergronden van maatschappelijke problemen die samen hangen met religie, iets wat toenemend belangrijk wordt. Kortom een museum met een beetje meer, zeker waard om eens een bezoekje te brengen.

Wijze levensles van 109 jarige Holocaust overlevende

Eat till you drop bij Tang Dynastie in Almere

Op een of andere manier is "All you can eat" in Almere razend populair. De restaurants met dit concept schieten als paddenstoelen uit de Almeerse grond. We hadden dan ook al weken van tevoren gereserveerd bij Tang Dynastie om een fel begeerd plaatsje op de zaterdagavond te kunnen bemachtigen. Voor ons was het eten-tot-je-erbij-neervalt principe de eerste keer, dus we waren benieuwd.

Toen we aankwamen wachtte ons een grote teleurstelling; onze reservering was nergens meer te vinden (slordig!). Gelukkig kregen we uiteindelijk toch nog een fantastische tafel toegewezen. Er zouden 5 rondes komen en je mocht steeds per ronde maximaal 5 gerechten van de kaart kiezen. Mocht je iets niet opeten dan moest je een boete per overgebleven gerecht betalen. Het is daarom aanbevelenswaardig om met meerdere mensen te gaan, er is dan immers altijd wel iemand die nog een plekje over heeft.

De keuze en verscheidenheid waren enorm; kangoeroe, eend, hert, haai, het kon niet op, alles was mogelijk. Daarbij was het nog allemaal erg smakelijk ook. Uiteindelijk hebben we per ronde nooit het maximale besteld, maar zaten op een gegeven moment zo vol dat we de laatste ronde maar hebben overgeslagen. Dat was maar goed ook, want als nagerecht (dat komt buiten de rondes om) kwamen er nog mega grote Dames Blanches. Volgegeten moesten we naar de auto worden gerold. In  ieder geval was het een succes, jammer dat we geen van allen Willem, Alexander of Maxima heten.

Chinees creëert bevroren waterval

Zo ziet het er uit als je je kraan in de winter weken open laat staan. Het gebeurde in China en was niet eens een ongelukje. De 58-jarige Wen Hsu weigert namelijk, als laatste bewoner van dit pand , te vertrekken. De gemeente wil het pand al en tijdje slopen, om er een winkelcentrum te bouwen.

Het opendraaien van de warm water kraan leek Hsu de ideale oplossing om bevriezing van de waterleiding te voorkomen, omdat het hele pand verder leeg en dus onverwarmd is, is de kans op bevriezing groot. Volgens de man wil de gemeente hem niet voldoende geld geven om ergens anders een appartement te kunnen huren. Ik vraag mij wel af hoe hoog de rekening voor al dat warme water zal zijn.

Cork: St. Fin Barre's Cathedral

Volgens de legende stichtte St. Fin Barr in 606, op de plaats waar nu de kathedraal staat, een klooster. Sindsdien zijn er op deze plaats 11 kerken gebouwd. Het huidige gebouw is de Diocesaanse kathedraal van de Irish Church. De residentie van de bisschop bevindt zich recht tegenover de ingang van de kathedraal.


Als je de kathedraal binnenkomt stuit je gelijk op een winkeltje, wan waaruit de twee oude mannetjes die erin staan, graag rondleidingen geven. Ze zijn heel aardig, maar lijken wel erg om een praatje verlegen te zitten. Eentje praatte ons al gelijk de oren van het hoofd, waarop we maar besloten op eigen gelegenheid de kathedraal te gaan bekijken.

De kathedraal is prachtig, met details uit zeer verschillende perioden. De meeste details binnen en buiten de kathedraal zijn ontworpen door William Burges, in neo-gotische stijl. Binnen staan er op de gebrandschilderde ramen verhalen uit het Oude en Nieuwe testament.

Het plafond boven het hoofdaltaar is prachtig versierd, wederom is dit het werk van Burges. Verder zijn er diverse details te zien die herinneren aan het feit dat Ierland ooit deel uitmaakte van het Britse Koninkrijk. Zo is er een vlag met daarop het Latijnse motto Quis separabit (Wie zal scheiden). Aan het praatgrage mannetje was nog duidelijk te merken dat deze scheiding hem nog altijd hoog zat.

Blarney Castle Gardens & Rock Close

De tuinen rond Blarney Castle zijn bijna nog mooier dan het kasteel zelf. Druïden  heksen, geheimzinnige bomen en giftige planten, het is een beetje zoals je jezelf een Iers sprookje voorstelt.



De Rock Close is een mystieke plaats met een dolmen, een heksenkeuken en wishing steps. Aan het eind van het park staat Blarney House, een soort huis waar je je zomaar kan voorstellen dat het zou spoken. Het huis was helaas gesloten en zal pas in de zomer opengaan voor publiek. Na al het moois, was het een beetje vreemd dat het toilet in de paardenstallen gevestigd was, maar dat zal er wel bij horen , net als het weer.

Church of Ireland: homovriendelijke kerk

De Church of Ireland (Eaglais na hEireann) is de naam van de Anglicaanse Kerk in Ierland. In een van hun kerken in Cork, de St. Anne's Church, zagen we dat religie ook inclusief kan zijn; dus niet uitsluitend tegenover bepaalde mensen.

De St. Anne noemt zichzelf een "inclusive church". Wat dit betekent valt bij de ingang te lezen: "This is a place where human rights are respected and where lesbian, gay, bisexual, transsexual, two spirit people and their friends and allies are welcomed and supported." Hoe mooi is dat?

Woning van de bisschop in Cork 

Een eindje verderop zagen we de woning van de bisschop van de Ierse kerk; net zo riant als de meeste kerkleiders, crisis of geen crisis. En dat is nu weer jammer.

De Ierse kerk omvat zowel de Republiek als Ulster. In de Republiek is het altijd de kerk geweest van een kleine minderheid.

Cork: The Butter Exchange

The Butter Exchange in Cork is een drukbezocht museum, daar kan menig museumdirecteur jaloers op zijn. Toch wordt er alleen een film vertoond, en zie je er wat oude foto's en pakjes boter. Het is dan ook onduidelijk wat de oorzaak van het grote bezoekersaantal is, misschien de allervriendelijkste Ier aan de kassa? Het botermuseum is in ieder geval geen topattractie, maar het is leuk om even langs te gaan als je toch in Cork bent.

Cork was ooit wereldberoemd om z'n boter. De Ierse boter werd zelfs naar Nederland geëxporteerd. Helaas was Nederland ook het land wat deze bloeiende handel grotendeels om zeep hielp, door de uitvinding van margarine. Gelukkig was er van enige wrok nu niets meer te merken. We verkopen in Nederland natuurlijk nog wel de Kerry Gold, wie kent hem niet? Kerry Gold is op het moment trouwens de best verkochte boter in Duitsland.

Zoals zo vaak werd het meeste werk bij het boter maken verricht door vrouwen. Het Engelse woord dairy komt dan ook van het Oud-Engelse woord daege, dat vrouwelijke bediende betekent. Je denkt misschien dat het boter maken uit wat roeren bestond, maar dat valt tegen; het was echt een heidens karwei. Om de kwaliteit te handhaven werd The Committee of Butter Merchants opgericht, natuurlijk waren dat dan weer wel allemaal mannen.