Filmrecensie Aeon Flux

Regie: Karyn Kusama
Cast: Charlize Theron (Aeon Flux), Sophie Okonedo (Sithandra), Marton Csokas (Trevor Goodchild), Frances McDormand (Handler) e.a.
Speelduur: 93 minuten

Wij schrijven 2411, het merendeel van de mensheid is vernietigd door een virus en de overlevenden,...die allen werden gered door een serum van een illustere Doctor Goodchild, leven in de laatste stadstaat, Bregna. Iedereen leeft er in redelijke welvaart en Bregna lijkt eerder een soort sprookjesland.
Je zou verwachten dat alle mensen Goodchild dan dankbaar zouden zijn, maar niets is minder waar. Uiteraard is er ook hier weer een groepering die onder het mom van "meer vrijheid" wil gaan moorden.

De steeds in strakke pakjes getooide Aeon Flux wordt erop uit gestuurd om, samen met de 4 handige Sitardra, Goodchild te vermoorden. De vermeende dictator Goodchild blijkt echter lang niet zo een slecht mens te zijn als door de rebellen wordt voorgespiegeld. Meer nog, ijskonijn Aeon is zo onder de indruk van zijn goedheid, dat zij meteen botergeil van hem wordt. De moordpoging loopt dan ook uit op een vrijpartij maar hierdoor jaagt Goodchild dan weer zijn achterban tegen zich in het harnas. Tegelijker tijd moet Aeon zich proberen uit de 4 klauwen van Sitardra te houden.

Als je de indruk krijgt dat dit niet allemaal geloofwaardig overkomt dan heb je gelijk. Maar goed, dat is ook niet iets waar de meeste SF-kijkers op uit zijn.
Het feit dat iedereen genadeloos doorboort wordt door kogels maar toch blijft leven geeft wel te denken, waarom men in 2411 geen betere munitie kan produceren.
Het geheel speelt zich af in een verbluffend mooi, futuristisch decor. De actie is OK maar de dialogen zijn om te janken en dat geldt ook voor de acteerprestaties.
Deze film moet het dus duidelijk hebben van het visuele aspect (het decor en de strakke Aeon).

Voor wie daar mee kan leren leven is het op zich geen onaardige B-film.