Ook in Nederland zijn geisoleerde gebieden, heb ik vandaag gezien.
Voor mijn studie had ik een boek nodig wat, na wat zoekwerk, alleen bij de bibliotheek in Urk (of all places) te bemachtigen was. Na een telefoontje zouden zij het boek voor mij klaar leggen.
Met de Corolla dus naar Urk getogen. Voor ik bij de bibliotheek was kwam ik bij een pleintje wat geheel vol stond met de Urkse jeugd, het leek alsof heel Urk onder de 18 was uitgelopen al weet ik eigenlijk niet hoeveel inwoners Urk heeft. Wat bleek; ook de gehele Urkse politie was daar aanwezig. Niet om de jongeren in toom te houden en nee, ook niet om mij aan te houden. Het was gewoon een controle op de staat van auto's, rijbewijs, etc. Op Telendos kijkt de hele (zijn er niet veel) jeugd naar het vangen van een grote vis, in Urk kijkt de hele jeugd naar het vangen van vele kleine visjes.
Bij de bibliotheek aangekomen vielen mij direct de vele meisjes met hoog "Kleine huisje op de prairie" gehalte op. Daarna de bibliothecaressen, die mij ontvingen alsof Bea hen persoonlijk met een bezoek kwam vereren. Aanvankelijk heb ik eerst het boek ingekeken aan de leestafel, want ik dacht dat het handig zou zijn de benodigde gedeelten te copieren zodat ik niet nog eens naar de spelonken van Flevoland moest afdalen om het boek terug te brengen. Nadat alle bezoekers om en in de buurt van mijn tafel mij constant aanstaarden had ik het al snel gezien en besloot ik het boek toch maar mee te nemen. Dat was een dieptepunt in de carriere van de bibliothecaresse die mij telefonisch had beloofd dat het geen enkel probleem was. Het bleek niet te kunnen, ik hoorde daarna een gefluister van "maar die mevrouw is hier helemaal voor naar Urk gekomen, dat ga ik haar niet vertellen hoor". Uiteindelijk kwam er een team van Urkse bibliothecaressen en met veel kunst en vliegwerk werd er een uitzondering gemaakt en mocht ik het boek meenemen.
Een ding kan ik zeggen, ik heb zelden zulke aardige mensen meegemaakt, en dat is echt waar! :-)
2 opmerkingen:
Een reactie posten